Şah İsmayil Xətai əsərləri
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
_________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 91 Ünun çıxar əzvücudi-bican, Səndən dolu əşgimə çüyistan. Çox söyləmə, ey yalançı köftar, Vardır bu dəmində buyi-murdar. Hər nikbət abız ki, sözün açar, Iman gedərü firiştə qaçar. Əsmə gəhi solda, gah sabda! Tüzmə gəhi yolda, gahi dabda! Mən sənciləyin yalançı sorman, El barət edər talançı sorman. TƏHSIN KƏRDƏNI MƏŞUQ XIŞRA (Məşuqənin özünü öyməsi) Ola ki, mənim cahanda həmtam? Nə gördü zəmanə, nə xud əyyam! Kim gördü yüzüm, bəbeyri güzgü? Kim dutdu saçım, bəbeyri göysu? Zinəqdə qoman süvay-yaşmaq, Geymən ayaba bəqeyri başmaq. Könlüm tənim üstə məhrəm ancaq, Özüm mən özümə həmdəm ancaq. Kim dutdu saçımnı qeyri şanə, Cüz sayə qomən ki, kimsə yanə. Qədr etmən, aya ki, var hilalın, Baxman günəşə ki, var zəvalın. Pürxun deyə baxmazam bəlalə, _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 92 Nərgizdən həm almanam piyalə. Baxman qədi-sərvə nazılıqdan, Dərya suyun içmən azılıbdan. Müşk iyləmənəm yüzü qaradır. Gül dəstələmən ki, yüz paradır. Dadman şəkəri ki, əsli neydir, Mey içmən əzan ki, feli qeydir Çəng alman ələ ki, bulhəvəsdir, Ney dinləmənəm ki, əznəfəsdir. Nərgizni görəndə xəstə der mən, Reyhanü bənövşə dəstə dərmən. Şahlar eşiyimdə qul qamusu, Gül yaprabı hicleyi-ərusu. Nə itdir o kim, özün der adəm, Kuyimə sanur özüni məhrəm. Neçün sanuram mən onu insan, Dərbanım iti itinə dərban. Neçün sanır ol özünü şeydən, Ədd eyləməzəm mən anı heydən. Bu xissətilən həm ol münafiq, Ondan der imiş özünü aşiq. Xurşid isəm, anı zərrə bilmən, Əflak isəm anı türrə bilmən. Yüz var isə eşqimin bəlası, Qılman birisində mübtəlası. Bu vəchilə kim, bulubdur ovsaf, Qul oldu qapuma Qaf ta Qaf. Yüz min kişi aşiqim cahanda, Aşiq nə ki, sadiqim cahanda. _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 93 Gəlməz biridən mənə şikayət, Bilür qamu qılmazam himayət. Bu cümlədən ol nədən durur piş, Kim məndən apara nuş bi niş. Kəmtərdən onu ki, kəm demiş mən, Layiq bu cəfamə həm demiş mən. Bilməz nədən ol kəmal həddin, Kimdir tanımazmı əslü cəddin. Qatımda çü hiç keçməz ərki, Ol yetər ona bu işdə tərki. Yoxsa ki, qaşım yayın qurur mən. Yüz navəki babrına urur mən. Bu bir neçə beyti söylə ona, Olmaya dəxi kim, adım ana. ŞER ƏZ ZƏBANI-MƏŞUQ BETƏRIQE HƏZL (Məşuqənin qəzəblənməsi) Sən biədəbin nə həddidir, hey! Kim, sanamazam səni mən əzşey! Açman sənə mən kitabi-mehrim, Övraqi-ümidin eylə gəl tey. Mən sənə kəminə qul deməzmən, Gər Kavus isən bu gün, əgər Key. _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 94 Dərd ilə əgər yüz il ölürsən, Bir bus ilə qılmanam səni hey. Babrin kimi səd həzar dillər, Çəngimdə mənim diləndi çün ney. Məndən sənə ey şikəstə məhrum, Dərman xaçan ola, ya dəv key! Eşqimdə Xətai bəndəvandır, Hər babilə xalis ərdurur vey. NAMEYI-DÖVVÜM (Ikinci məktub) AMƏDƏNI-SƏBA ƏZZƏBANI-MƏŞUQ BEAŞIQ (Səbanın Aşiqə dobru gəlməsi) Qayıtdı Səba zidərgəhi-şah, Qəmnakü məlul düşdü bərrah. Bivayə şikəstə könlü zəb-zəb, Bəmdən sürəməzdi yolda mərkəb. Bəm yox, dilinin dutuldubundan, _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 95 Kim razı durur qutuldubundan. Der kim, necə varım ol fəqirə, Biçarəvü xəstədil həqirə. Dəxi nə yüz ilə varım onda, Ümmid ilə qasid etdi munda. Ya onda nöcük verim cavabı, Göndərdi itab ilən xitabi. Bu işdə qılırdı didəm ahi, Mən gözlər idim həmişə rahi. Sərf etmiş idim yola bəsər mən, Heç yanıma qılmadan nəzər mən. Gəh örtər idi başım, gözümni, Heç bilməz idim nəyəm özümni. Hər ləhzə həvəsdən uymaz idim, Gündüzlə gecəmni duymaz idim. Görməyə Səbanı dildə təcil, Hər gün də mana keçərdi bir il. Nagah, bu babə düşdü bir saz, Gəldi şəcərin başından avaz. Titrəşdi bənövşə, bərgi-lalə, Gül yaprabıdan töküldü calə. Bildim ki, irişdi nik canım, Sönmüşdü rəvan, dilim, rəvanım. Gəlməkdə, vəleyk səxt süst ol, Derdim ki, cəfa qılıb durur ol. Kim yolda sitəm çəkibdurur bəs, Batmış ayabına xar ilən xəs. Ya ona itab edibdi ol yar, Yarı gəlişində bir nəzər var. _________________________________________________________________________________________ www.ocaq.net 96 Çün yetdi dedim ki, ey nikuxah, Halın necədir, zizəhməti rah? Həm söylə, nigar sab, əsənmi, O fitnəlü yar sab, əsənmi? Der, sabdır, əsəndir, ol pəriru, Səndən vəli eyləmiş bəri ru. Əhvalın ona çü ərzə qıldım, Ərzinə yetürməgini bildim. Xişm etdi, hamandəm əzsəri naz. Çox ərbədə naz qıldı abaz. Yırtdı aluban yazan kitabı, Biş etdi itab ilən xitabı. Qıldı məni-xəstəni məlamət, Başuma qopardı yüz qiyamət. Qətl eyləməginə fikr qıldım, Qurtulmaba sab şükr qıldım. Bəs ol qəzəbilə türki-tənnaz, Xişm etdi sana bə işvəvü naz. Der, kimdürür ol xəsisü kəmtər, Öydü özünü, qılıb mükərrər. Dil munu eşitdi, narə düşdü, Fəryadü fəbanü zarə düşdi. Yaş etdi ümid evini parə, Söydüm yenə bəxti-nabəkarə. ŞER BERƏSMI-ŞIKAYƏT ƏZBƏXTI-BƏD VƏ TALEI-XIŞ Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|