SeçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ
Yüklə 4 Mb. Pdf görüntüsü
|
çəkəcəkdi. Eyni zamanda Muxtarın hesabına taksiylə gəlmək, yem ək də heç açmırdı Zauru: Şam yeməyinin hesabını verməyə isə heç bir imkanı yoxdu, cibində cəmi-cümlətanı onca manat pulu qalmışdı. Taksidə gələrkən Zaur susmuşdu. Muxtarla Təhminə danışırdılar, verilişləri haqqında, Moskva televiziyasmın imkanları haqqında, onla-rı bir neçə müddətdə sıx bağlamış olan ümumi işləri barədə söhbət edirdilər. Burada imkanlar, doğrudan da tamam başqadır. Bakıda iki trakt məşq olanda Allahımıza şükür eləyirik, burada isə rejissor yeddi-səkkiz trakt ala bilir... Aparaturaları da necə kamildir, heç olmasa o sinxron videoyazı aparatınm bircəciyi bizim studiyada olaydı. Amma bütün bu söhbətlərin dibində bir qürur hissi də vardı: bunlara baxma-yaraq yaxşı bir veriliş hazırlaya, apara bilmişdilər. Hətta, Təhminəyə yarızarafat-yarıciddi burda qalıb işləməyi də təklif eləmişdilər. Mux-tarı isə lap çoxdan bura dəvət edirlər. Kino evinin qapısında Muxtar üzvlük biletini göstərdi: - Bunlar da mənim qonaqlarımdır, - dedi və onlar içəri keçdilər. Elə pilləkəndəcə Muxtar hansı tanışlarınasa rast gəldi, mehriban görüşdülər, şirin söhbətə başladılar... Təhminə iri güzgünün qarşısma keçdi, saçlarjm diizəldir, dodaqlarını boyayırdı. Zaur isə neyləyəcəyini bilmirdi, siqaret çəkmək istəyirdi, amma bilmirdi: məhz burda siqaret çəkmək olar, ya yox... Elə bil onu tamam unutmuşdular. Muxtarın təzə-təzə tanışları yanaşırdı ona, Təhminə isə güzgünün qabağmda bərk məşğul idi. Foyedəki adamları Zaur ömründə birinci dəfo görürdü, amma ço-xunun sifəti yaman tanış gəlirdi. Ekrandan tanıyırdı onların sifətlərini. Məşhur, adı dillər əzbəri olan aktyorlar dcyildi bunlar əlbəttə, amma hər halda çox filmlərdə çəkilmişdilər vo odur ki, sifətləri də yaddaş-larda həkk olunmuşdu. Zaur yadına sala bilmirdi ki, bax bu müasir doblə geyinmiş qadını hansı fılmdo görüb, özü do sadə rus kəndlisi gcyimində... Bax bu dama-dama pencəkli oğlan isə hansı filmdəsə al-man zabitini oynayırdı... Nədir, Zaurik, darıxmırsan ki? - Təhmino ona yanaşdı və Zaur yenə də öz-özüyçün qeyd elədi ki, Muxtar olmayanda Təhminə homi-şəki kimi “Zaurik” deyir. - Ya kino ulduzlarına tamaşa eləyirsən? Zaur: Bəli, - dedi, - canlı Larionovanı gördüm indico. Təhminə do eyni zarafatcıl ədayla: - Mən də canlı Tixonovu gördüm, - dedi. - Dostlar, siz allah bağışlayın, - Muxtar onlara tərəf gəldi, amma yeno də hansı tamşınısa gördü, salamlaşdılar, qucaqlaşıb öpüşdiilər. Təhminə: - Qəribə adamdır, - dedi. - Bax televiziyada da belədir. Hamı ta-nıyır onu, özü do hamının ürəyi gedir onunçün, görən kimi bağırlarına basıb öpürlor... Niyo belo qaşqabaqlısan, Zaurik?! Zaur: - Yox, - dedi, kefım lap kökdür. - Və birdən-birə lap səfehcə- sinə soruşdu: Məni daha scvmirsən? Təhminə güldü: - Dəli, əlbotto scvirom... FJo darıxırdım səninçün bütün günü ki... Bəs, sən neylomisən büttin günü? Zaurcavab vcrmoyo macal tapmadı. Muxtar qayıdıb goldi və Təh-minə indi də Muxtara müraciət elədi: Muxtar, o yclpicli qadın kimdir? Muxtar qadının adım dcdi. Bos o cavan oğlan, yanmdakı, əridir? Keçmiş əridir... Bax, onlara kofe gətirən oğlan da indiki oridir... Yaxşı, gedok rcstorana? Restoran, deıuok olar ki, tamamilə boş idi. Böyük salonda cəmi- ciimlətanı üç-dörd stolun otrafinda adamlar oturmuşdu. Stolların üstündo kiçik çıraqlar yanırdı. Ayrı işıq yox idi restoranda, odur ki, sa-lon alaqaranlıq idi. Küncdo, pəncəronin yanında oturdular sağda Tohmino, ortada Zaur, solda Muxtar. Ofisiant mozəli şokillor çokilmiş mcnyünii gotirib qabaqlarına qoydu. Təhminə oxumağa başladı, elo bil ycmoklorin adından belo dadlı iy golirdi, Zaur hiss elodi ki, möhkom acıb - axı biitün günü dilino bir şey vurmamışdı. Tohmino: Hcç öz.üm do bilmirom no istoyirəm, - deyo menyünü Muxtara ötürdü, - sən seç... Muxtar: Duru xöıok ycyocoyikmi? deyə soruşdu. Tohmino: Əlbotto, yox, dedi, - axşam- axşam nə duru xörokbazhqdır?.. Mən toyuq istoyirəm. Tabaka? Ho. - Zaur, bəs siz? Zaur çiynini çəkdi. Muxtar: Şəxsən mən yaxşı bir tikə ət parçası yeyərdim, - dedi, ofisianta baxdı. - Podjarku u vas takje vkusno qotovyat, kak prejde? Ofısiant başıyla təsdiq elədi. Toqda davayte nam dve podjarki, da, Zaur? Aha. Bir xeyli məzə də sifariş verdi Muxtar. Yaxşı, içməyə nə içəcəyik? Təhminə: Nə bilim, siz nə içəcəksiniz ki? Muxtar koynak sifariş verdi. Ofısiant hər şeyi yazıb getdi... Sükut çökdü, sonra Muxtar: Fikir verdiniz, nə qəmli gözləri var? - dedi. - Ofisiantı deyirəm... Zaur bu sözlərə təəccüb elədi, çünki o özü Muxtarın gözləri haq- qında bayaq bu cür düşünmüşdü. Muxtar: Mən fıkir vermişəm ki, ofisiantlardan, xüsusilə də yaşlı ofısiant-lardan çoxunun gözləri qəmli olur... Qəmli və ağıllı... Görünür, peşə-ləriylo bağhdır bu cəhət... Ofisiant da Allah kimi qəmli və müdrik olur. - O gülümsündü. Təhminə: Bəyəm sən Allahı görmüsən? - dedi. - No bilirsən ki, Allah müdrik və qəmlidir?.. Yaxşı, tutalım müdrikdir, bununla razılaşmaq olar birtohər, bəs qəmli niyo olsun ki, Allah? Bircə səbəbdən... Elo ofısiantlar da o səbəbdən qəmlidirlər: Al-lah da, ofısiantlar da insanlara yaxşı boləddirlər, onların bütün zəif, na-qis cəhətlorini görürlər, buna görə do qomlidirlər... Zaur da bu sayaq, maraqlı bir şey demək istəyirdi. Muxtara etiraz elomək istoyirdi, hom do elo bir torzdo elomok istəyirdi ki, həm ağıl-lı olsun, hom do mozoli, amma clo bil bütüıı zehni qıc olub qalmışdı. Heç bir şey düşünmoyə, tapıb demoyo iqtidarı yox idi, sanki çuqun ağırlığı çökmüşdü bütün içino, dili do elo bil zəncirlə kilidlonib həro-kətsiz qalmışdı. Özünü çox naqolay hiss edirdi, qorxurdu ki, birdon kobud bir sohv eloyor, çongolləri-bıçaqları qarışıq salar, ya yöndəm-siz davranıb nəyiso salıb sındırar. Salfeti hara qoymağı da bilmirdi, ol-lərinə də yer tapa bilmirdi elə bil. Ona elo gəlirdi ki, bu narahathğını Təhminə də, Muxtar da duyurlar, xususilə də Muxtar. Zaur görurdü ki. Muxtar hordənbir altdan-altdan ona göz qoyur, hərəkətlərini izləyir vo Zaurun bütün varhğını, içini, rentgen ciha/ındaymış kimi görür. Zauru bu cür gördüyiiyçün do ona bir qodor yüngül istehzayla baxır - yaşh adam uşağa baxan kimi... Ofısiant məzolori gotirdi, konyakı badolərə siizdü. Muxtaryemək-dən bircə tikə do ağzına götürməmiş konyakı daddı, sağlıqsız-filansız bir qurtum içdi, sonra isə uzun müddət badəni ovucları arasında siirtdii, clə bil isidirdi, sonra yenə də kiçik bir qurtum aldı... Zaur da içmək is-təyirdi, amma bilmirdi necə eləsin. Muxtar kimi sağlıqsız-fılan, kiçik-kiçik qurtumlarlamı?.. Tohminə: - Bir az salat ver, mənə, - dedi. Zaur pis bir hisslə Muxtarın qonaq elədiyi məzəlori Tohminonin boşqabına qoyurdu. Sonra badosini qaldırdı: Sənin sağlığına, Təhmino, - dedi. Təhminə: Çox sağ ol, ozizim, - dedi və bir qurtum aldı. Muxtar Tohıninəyo baxıb gülümsiindii vo o da bir qurtum içdi. Sonra: - Amma öz aramızdır, konyak doğrudan da ola konyakdır ha, dedi. Zaur da tosdiq elodi. Muxtar qofildən Zaurdan soruşdu: - Bəs siz noylo moşğulsuz? Zaur: Geoloqam, dedi vo bir qodor sükutdan sonra olavo elodi. Amma noşriyyatda işloyirom... Tohminəylə bir ycrdo işloyirdik. Elodir, ho, Tohmino dcyirdi axı... Geoloq... Romantik sonotdir... homişo, dağda daşda... Zaur tutuldıı onun söyor ycrino toxunmuşdu Muxtar. Zaur homi- şo xocalot çokirdi ki, bütün kurslarından birco o osil pcşosiylo geoloq peşosiylo moşğul ohnur, noşriyyatda geologiyaya aid kitabları rcdakto edir. Nəşriyyata anasının tokidiylo işo düzolmişdi, aspiranturaya daxil olmaq iiçün staj lazım idi. Doğrudur, hcç aspiranturaya da girmodi, ye-no do anasının tokidiylo sorbost mövzu götürdü, aınına hor halda ikinci ildi ki, bu noşriyyatda ilişib qalmışdı. “Dağlar, mcşolor...” Bilmirdi Mııxtar qosdonmi onun yaralı yerino toxunmuşdu, ya tosadüfon dc-ınişdi bu sözlori. Roınantik sənət... Təhminə ki, hor halda Zaurun bu zoif damarından agah idi, amma o da Muxtarın sözlorinin forqino var-mırdı clo bil. Eybi yox, Zaur da borclu qalan deyil. Yüklə 4 Mb. Dostları ilə paylaş:
|