Selçuk iletiŞİM

Sağlık İletişimi: Yaşlıların Televizyonda Yayınlanan Sağlık… (5-17)
17
Gard P R (2000) A Behavioural Approach to
Pharmacy Practice, Blackwell Publishing Ltd.
U.K.
Gorin S S (2006). Models of Health Promotion,
In,  S.  S.  Gorin  &  J.Arnold  (Eds.)  Health
Promotion in Practice, Jossey-Bass A Wiley
Imprint, San Francisco, pp.21-66.
Graney M J ve Graney, E E (1974) Communi-
cations Activity Substitutions in Aging, Journal
of Communication, 24 (4), 88-96.
Hilt M L ve Lipschultz J H (2004) Elderly
Americans and the Internet: E-Mail, TV News,
Information and Entertainment Websites,
Educational Gerontology, 30 (1), 57-72,
Koçak A, Terkan B ve Balcı, Ş (2009) Yaşlıla-
rın Medya Kullanım Alışkanlıkları ve Moti-
vasyonları, Nisan 2009, TÜBİTAK Projesi
MacDonald T H (1998) Rethinking Health
Promotion A Global Approach, Routledge,
London.
McClelland C ve Rees L (2000) A Foundation
for Health Promotion in Pharmacy Practice, In,
P. Gard (Eds.) A Behavioural Approach to
Pharmacy Practice, Blackwell Publishing Ltd.
Oxford,  pp.59-90.
Mittelmark M B (2007)
Shaping the Future of
Health Promotion: Priorities for Action,
Health Promotion International, 23 (2), 98-
102.
Montaño D E ve Kasprzyk D (2008) Theory of
Reasoned Action, Theory of Planned Behavior,
and Integrated Behavioral Model, In K. Glanz,
B. K. Rimer ve K. Viswanath (Eds.), (4.th
Edition),
Health Behavior and Health
Education Theory, Research, and Practice,
Jossey-Bass A Wiley Imprint, San Francisco,
pp. 67-96.
Murphy S ve Bennet P (2002) Psychology and
Health Promotion, In R. Bunton and G.
Macdonald (Eds) Health Promotion
Disciplines, Diversity, and  Developments,
Routledge, London, pp.31-52.
Parrott R (2004) Emphasizing Communication
in Health Communication, Journal of
Communication, 54 (4),  751-787.
Pecchioni  L  L,  Wright  K  B  ve  Nussbaum  J  F
(2005) Life-Span Communication, LWA,
Mahwah.
Polan E U ve Taylor D R (2007) Journey
Across the Life Span Human Development and
Health Promotion, Third Edition,
F.  A.  Davis
Company,
 Philadelphia.
Ratzan S C (2001) Health Literacy:
Communication for the Public Good, Health
Promotion International, 15 (3) Oxford
University Pres, GB,  pp.207-214.
Redding C A, Rossi J S, Rossi R S, Velicer W
F ve Prochaska J O (2000) Health Behavior
Models, The International Electronic Journal of
Health Education, V:3, Special Issue, pp.180-
193.
Robinson J D ve Skill T (1995) Media Usage
Patterns and Portrayals of the Elderly,
Coupland, J. ve Nussbaum, J. F. (Eds)
Handbook of Communication and Aging
Research, LEA, Mahwah, pp: 359-391.
Schiavo R (2007) Health Communication From
Theory to Practice, A Wiley Imprint, San Fran-
cisco.
Tabak R S (2003) Sağlık İletişimi, 2. Baskı,
Literatür Yayınları, İstanbul.
Wallner F (1997) Searching for Common
Ground  in  A  Local  Media  Campaign,  New
South Wales Public Health Bulletin, 8 (4).
Wexler B (2007) Health and Wellnes Illness
Among Americans, Thomson Gale, Texas.

---

ÖRGÜTSEL İLETİŞİMİN İŞGÖRENLERİN DUYGU GÖSTERİMLERİNİN
YÖNETİMİNE OLAN ETKİSİ
Erhan Eroğlu
*
ÖZET
Bu çalışma “duygusal emek” kavramı konusunda yürütülmüştür. 1983 yılında Arlie Russell
Hocshchild tarafından kaleme alınan “The Managed Heart: Commercialization of Human
Feelings – Yönetilen Kalpler: Duyguların Ticarileştirilmesi” adlı kitapta ilk kez dile getirilen
duygusal emek; çalışanın kurum tarafından belirlenen duyguları sergilemesi, duygularını istendik
yönde yönetmesi anlamını taşımakta idi. Hocschild’ın çalışmasından bu yana duygusal emek, çok
sayıda disiplinin araştırma konusu olmuş; sosyoloji, yönetim, iletişim gibi disiplinlerin katkılarıyla
geliştirilmiştir. Bu çalışmada duygusal emek kavramı açıklanmış, kavrama getirilen temel yakla-
şımlar, duygusal davranış kuralları, duygusal emeğin boyutları ve sonuçları literatürde yapılmış
ampirik çalışmalardan örneklerle ortaya konulmuştur. Duygusal emek kavramının örgütsel ileti-
şim alanının önemli bir parçası olduğundan hareketle aralarındaki ilişkiye değinilmiştir.
Anahtar sözcükler: Duygusal emek, örgütsel iletişim, iş tatmini, tükenmişlik, duygusal gösterim
kuralları
EFFECTS OF ORGANIZATIONAL COMMUNICATION ON THE MANAGEMENT OF
THE LABORS’ EXPRESSING THEIR EMOTIONS
ABSTRACT
This study has been conducted on “emotional labor.” The term has been uttered in 1983 for the
first time in the book “The Managed Hearth: Commercialization of Human Feelings” by Arlie
Russle Hocschild. It meant the workers’ expressing their feelings inflicted by the organization and
managing those in the desired way. Ever since Hoschild launced the term, emotional labor has
been an issue for a number of disciplines and fields like sociology, management, communication
and so forth have a lot to do in the improvement of it. In this study, the term “emotional labor”
has been defired and clarified with the basic approaches to it, emotional display rules, the dimen-
sions and results of empirical studies on emotional labour. As the term is an important part of
organizational communication major, its place in communication discipline has been analyzed.
Keywords: Emotional Labour, organizational communication, job satisfaction, burnout, emotional
display rules
*
 Doç. Dr., Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi
GİRİŞ
1990’lı yılların başlarından bu yana örgütsel
yaşamın duygusal yönüne artan bir ilgi söz
konusudur. Yıllar önce Hawthorne Araştırma-
ları ile başlayan “İnsan İlişkileri Akımı” aka-
demisyenleri iş görenlerin hisleri konusuna ilgi
göstermişlerdir. Kısa zaman öncesine kadar bu
araştırmalar, iş görenlerin tatmin düzeylerinin
ortaya çıkarılması ile sınırlı kalmıştır. Son
zamanlarda ise çalışmalar duyguların kurum-
lardaki yeri üzerine yoğunlaşmakta, çalışma
yaşamında duyguların önemi sıkça rastlanan
araştırma konuları arasındaki yerini almaktadır.
Günümüzde duygular örgütsel ilişkilerin içine
nüfuz etmekte ve bu ilişkilerin bir parçası ola-
rak kabul görmektedir.
Örgütlü ilişkilerde duygusal iletişimin önemi
müşterilerin kurumlar açısından odak noktası
haline gelmesine ve hizmet sektöründeki hızlı
büyümeye dayanmaktadır. Her geçen gün artan
sayıda kişi hizmet sektörünün istihdam alanına
kabul edilmektedir. 2008 yılı Mart ayı TUİK
verilerine göre Türkiye’de çalışan nüfusun %
49,4’ü hizmet sektöründe çalışmaktadır. Hiz-
met süreci boyunca sektör çalışanları en önemli
bileşen kabul edilen müşteri, tüketici, hasta,
yolcu, konuk, öğrenci vb. ile artık çok daha
yakın bir etkileşim içine girmektedirler.

---