181
idi. Babasından istəmək istəməyirdi. Həm xərclərini
azaltması ilə bağlı danıĢacaq həm anasına deyəcəkdi.
RövĢən isə istəmirdiki anası xəbər tutsun. Onuda sıxıb –
boğmaq istəməyirdi. Onunda aldığı pul özü ilə Nərgizə
ancaq çatırdı.
Dəniz neçə dəfə atası ilə danıĢmaq istəsədə RövĢən
buna qarĢı çıxaraq razı olmayacağın demiĢdi. Araları bu
mövzudan ötrü neçə dəfə açılmıĢdı.
Gecə iĢləməyədə razı olan RövĢən sonuncu danıĢdığı
yerlə razılaĢmıĢdı. DanıĢığından belə anlamıĢdı ki, onu iĢ
üçün
çağıracaqlar.
Ġxtisası
və
iĢ
təcrübəsinin
olmadığından onun istədiyi kimi iĢ tapa bilməyirdi. Bu
dəfə isə fərqli idi. ĠĢin nə olduğundan asılı olmayaraq iĢlə
razılaĢacaqdı. Bu iĢdə elədə ağır iĢ deyildi. Özəl
Ģirkətlərin
birində
gecələri
anbarda
məhsulların
daĢınmasına nəzarət edəcəkdi. Ondan müsahibə alan
adam yaxĢı kiĢi idi. RövĢənə baxıb iĢə ehtiyacı olduğun
anlamıĢdı və ona yardım etməyə çalıĢacağın demiĢdi.
Universitetdə də dərslərinə fikir vermirdi. Müəllimlər
bu gediĢlə onun kəsrlərinin çox olacağın neçə dəfə desədə
RövĢənin sanki bunlar vecində deyildi. Son zamanlarda
da onda qəribəliklər vardı. Hər kəsdən qaçır, tək gəzməyə
çalıĢırdı. Dəniz səbəbin soruĢanda isə ona sərt cavab
verirdi. Sonra sakitləĢib əsəbinin pozulduğun, ona möhlət
verməsini xahiĢ edirdi. Dostlarıda səbəbin soruĢmaq
istəsələrdə RövĢən hamısına heçnə olmayıb sadəcə biraz
sıxılıram zamanla keçər deyərək keçiĢdirib yanlarından
evə gedirəm deyə ayrılıb tək oturub nəyə kədərləndiyin,
əsəblərinin niyə pozulduğun bilmədən gəzirdi.
Anası ilə dörd – beĢ gün idi ki, danıĢmamıĢdı. Babası
zəng edəndə də yola verərək tez sağollaĢmıĢdı. Bir ara
zəng edib könlünü almalı idi. Öz halını isə keçirtdiyi
dönəmlə ələqələndirib keçəcəyin güman edərək sakit
olmağa, heç kimin qəlbini qırmamağa çalıĢırdı.
***
182
AxĢama az qalmıĢdı. AxĢam yeməyi üçün yemək
hazırlayırdı. Bu gün kefinə söz ola bilməzdi. Üstündəki
yorğunluqdan, sərtlikdən əsər əlamət qalmamıĢdı. Bakıya
gəldiyi bu neçə ildə evdə hər axĢam müxtəlif Ģeylər
biĢirməyə çalıĢır, bəzəndə ərzaqları qarıĢdıraraq əcaib bir
yemək çıxartardı ortaya. Bu gündə yenə əlinə keçən
ərzaqları qarıĢdıraraq oraya qəribə bir yemək çıxartmıĢdı.
Dadını yoxlayaraq xoĢuna gəlib – gəlmədiyin yoxlayır.
Yox, yemək olar – deyərək boĢqaba çəkib süfrəyə qoydu.
ĠĢtahla yeməyə baĢladı. Yeməyini yeyərək bir tərəfdəndə
telefonda Dənizlə yazıĢırdı. Dəniz RövĢənin əvvəlki
halına görə ona biraz incikli idi. Bunu anlayan RövĢən
qılığına girərək onun könlünü almağa çalıĢırdı.
Günorta müraciət elədiyi iĢ yerindən ona zəng edərək
qəbul olduğun dedilər. Həftənin birinci günü iĢə
gözləyirdilər. ĠĢin ağırlığın baĢa düĢsədə məcbur buna bir
müddət dözəcəkdi. Səhər tezdən dərsə gedər, günorta
dərsdən çıxıb evə gedər yeməyini yeyər, axĢamacan
yatardı. AxĢam olanda da qalxar iĢə gedərdi. BaĢlarda
Dənizə demək istəməsədə sonra fikrindən dönüb ona hər
Ģeyi dedi. Dəniz ona çətin olacağın, gecə - gündüz oyaq
qalacağın, haldan düĢəcəyin desədə RövĢən məcbur
qaldığın ona baĢa salaraq onuda razılaĢdırdı. Yeməyini
qurtarıb süfrəni toplayıb, qabları yudu. Hələ bir günü var
idi. Dənizlədə razılaĢmıĢdılar. Artıq dərsdən əlavə
görüĢlərini azaldacaqdılar. Dərs zamanı bir olurdular,
dərsdən əlavədə yalnız həftə sonları görüĢəcəkdilər.
Günlər normalında keçir artıq on gün idiki RövĢən
gündüzləri dərsə gedir, gecələridə səhərəcən iĢləyirdi.
ĠĢdən çıxaraq birbaĢa universitetə gələr, dərsdən əvvəl
yemək yeyib biraz mürgüləyər, zəng vurulan kimidə dərsə
girərdi. Dərsdə də imkan tapan kimi yatırdı.
Yuxusuzluqdan bənizidə solmuĢdu. Gözlərinin altı
ĢiĢmiĢdi. Gəzərkən sanki bir ölü gəzirdi. Gözləri yarı
qapalı, Ģüursuzcasına hara gəldi gedirdi. ĠĢə girdiyindən
183
evlərinədə bildirməmiĢdi. Anasının bilməməsini istəyirdi.
Bu isə mümkün olmayacaqdı. Gülnazla sonuncu dəfə
danıĢanda ona bu yaxınlarda Bakıya gələcəyin demiĢdi.
Həm oğlunu görəcək, həm Dənizlə tanıĢ olacaq həm də ki,
gəliĢinin əsas səbəbi olan Nərgizin filmə çəkiləcəyin dedi.
RövĢən film məsələsində durub, necə çəkilir? kim çəkir?
Harda gördülərdə seçdilər? – deyə sualları ard – arda
anasına tuĢladı.
Gülnaz bir – bir olanları oğluna deyərək Nərgiz üçün
bir Ģans olduğun, onu həyata təkcə bu qaytara biləcəyin
deyərək oğlunu razı saldı. Tezliklə Bakıya gələcəklərin,
nəsə istədiyin soruĢmuĢdu.
Onlar gələndə nə edəcəm?! – deyə düĢünürdü.
Onlardan xəbərsiz iĢə gedə bilməyəcəkdi. Məcbur onlara
gecə iĢə girdiyin deyəcəkdi. YaxĢı ki, təkcə anası ilə
Nərgiz gələcəkdi. Babası ya da nənəsi gəlsə iĢdən
çıxmağa məcbur qalacaqdı. Farizin onun iĢləməsinə razı
olmayacağın bilirdi. Hələki bu iĢin gecə olduğun
öyrənəndən sonra heç zaman razı olmayacaqdı. Telefonda
danıĢanda RövĢənə heçnəyi dərd etməməyi, gücünü ancaq
dərsə verməsini ona dönə - dönə deyirdi. Nə kimi
problemi olsa ya, ya da ki, Orxan əmisinə yaxınlaĢmasını
təmbeh eləmiĢdi. RövĢəndə buna görə istəməyirdi ki,
babası iĢlədiyindən xəbər tutsun. Anası gələndə onunla
danıĢar, babasına çatdırmaması üçün ondan xahiĢ edərdi.
Gülnazı necə razı salacağın bilirdi. Bilirdi ki, onunla
biraz duyğusal danıĢan kimi razı olacaqdı. Anasına
babasına çox yük salmamaq üçün iĢlədiyini, öz xərcinin
birazında olsa özü qarĢılamaq istədiyin deyən kimi
Gülnaz oğlunun qürurnu görüb razı olacaqdı. Bunu
atasından görmüĢdü. Nə olsa da baĢqasına əyilməzdi. Ac
qalardı ancaq gedib kimdənsə bir tikə çörək istəməzdi.
Dərslərini eləməyə vaxtı olmadığından Dənizdə
yardım edərdi. Bəzi tapĢırıqlarını alıb özü yazardı. ĠĢdə
görə biləcəyi qədərni eləməyə çalıĢırdı.
Dostları ilə paylaş: |