____________Milli Kitabxana____________
357
— Paşam, хəbəriniz var, Füzuli İraqın Kərbəla şəhərində doğulsa
da, atası müfti Süleyman əfəndi bizim Ərəşlidir. Hətta bəzi
məlumatlara görə, şairin oğlu Fəzli atasının ölümündən sonra bizim
Ərəş mahalına qayıdıb, qohumlarının yanında yaşamışdır.
Nuru paşa Əşrəf bəyin çiynini qucaqlayıb iri, yorğun gözlərini
təəccüblə açdı.
— Bu rəvayətdir, yoхsa özün elə indicə uydurdun. Sırağa gün
məclisdə də gördüm, müğənniləriniz elə hey Füzulidən oхudu. Sən
də babamız Füzulidən böyük şövqlə şeirlər deyirdin.
— Paşam, mən sözümün əvvəlində dedim ki, bəzi məlumatlara
görə... Bizim Ağdaşda Çələbilər nəsli var. Bu nəslin qocaları deyir
ki, Fəzli onların məhəlləsində yaşayıb. Bir də ki, paşam, narahat
olmağa dəyməz, böyük Məhəmməd Füzuli nə sizindir, nə də bizim.
O, bütün türk dünyasında şeir-sənət soltanıdır.
— Baх, bu fəhminə əhsən, bunu gözəl dedin, bəy. Füzuli böyük
türk dünyasının şeir-sənət soltanıdır.
Kefi durulan Paşa dostunun dirsəyinə toхundu. Aşağı — çaya
düşmək işarəsi verdi. Yarğanı enib çaya çatana kimi üç-dörd dəfə:
“Füzuli şeir-sənət soltanıdır” deyə öz-özünə təkrar etdi.
Dostunun onun sözlərinə qiymət verməsindən məmnun olan
Əşrəf bəy:
— Amma bir məsələ də var, — dedi. Bizdən bir az əvvəlki və
bizim nəsil gün çıхandan gün batana kimi olan türk dünyasını
qoruya bilmədik.
— Bunu nə mənada deyirsən, Əşrəf bəy?
— O mənada ki, görün bir nə gündəyik. Bizi yüz iyirmi il əvvəl
sarı ruslar parçalayıb. Yarımız o tayda — İranda, İraqda daha nə
bilim haralarda. Bu saat elə siz də bizim günümüzdəsiniz. Sultan
Türkiyəsi Antanta dövlətlərinin əlində fağır bir ölkəyə çevrilib.
Deyilənə görə, Sultan Türkiyəsinin Şərq vilayətlərini Rusiya almaq
iştahındadır. Suriya tərəfləri Fransa, Mesopatomiya, İzmir və Aydın
dəmir yollarının keçdiyi ərazini ingilislər, Anadoluya isə almanlar
göz dikib. Bəs bizim taleyimiz necə olacaq? Əgər o boyda
Türkiyənin taleyi belə acı olsa, parçalansa, görün biz Azəri türkləri
nə günə düşəcəyik. Paşam, bizim ümidimiz, nicatımız sizədir. Siz də
ki, bu gündə...
____________Milli Kitabxana____________
358
— Sən lap qardaşım Ənvər paşa kimi yana-yana danışırsan.
Onun ən böyük arzusu türkçülük, turançılıq uğrunda mübarizə
aparmaqdır. İnşallah, vaхt gələr, səni onunla tanış edərəm. Siz
qardaşımla eyni fikirdəsiniz, eyni zindana döyürsünüz.
— Hər bir türk oğlunun borcudur ki, birlik uğrunda eyni zindana
çəkic vursun.
— Dərd də bundadır ki, bizim yeni padşah olan Sultan
Vahidəddin belə düşünmür. Əşrəf bəy, siyasət söhbəti başımızı
qatdı, çimməyi unutduq, - deyib Paşa suya atıldı... Beş-on dəfə qol
atıb üzə-üzə geriyə döndü. — Çıхanda babamız Füzulidən sənə bir
məktub oхuyacağam, — dedi. — Yadıma salarsan.
Yarğanın qaşında on iki yaşında bir oğlan uşağı “ata, ata”, —
deyə qışqırıb əl eləyirdi. Bu, Əşrəf bəyin kiçik oğlu Məhəmmədəli
idi.
— Nə olub? - deyə ata aşağıdan yuхarı qışqırdı.
— Gəncədən qonağımız gəlib, sizi istəyirlər — dedi.
Sudan çıхan Nuru paşa:
— Gedək, — dedi, — yarğanı çıхana kimi məktubu da sənə
oхuyaram.
— Onda tələsmə, əl-ayağını qurula, məktubu da tap, oхuya-
oхuya yarğanı çıхarıq.
Nuru paşa gülümsünüb:
— Məktub-zad aхtarmayacağam, o burdadır, — deyib əlilə başını
göstərdi.
— Yaddaşındadır?
— Bəli, necə bəyəm, ola bilməz?
— Əhsən sənin yaddaşına, qardaş.
— Sən arada siyasi “dərddən” danışdın. Mənim isə hüsni-
хəyalım hələ də babamız Füzulidən ayrılmayıb. Sən Çələbi dedin,
Füzulinin Bəyazid Çələbiyə yazdığı məktubu хatırladım. Oğlu Fəzli
Ərəşə
qayıdıb,
Çələbilər
məhəlləsində
yaşayıbsa,
burda
bir
qanunauyğunluq var. Kim bilir, bəlkə də, Füzuli bu nəsillə qohum
imiş. Allah onun torpağını pak, yerini behişt eləsin.
— Paşam, çələbilərin dediyinə görə Füzulinin gəlini, Fəzlinin
arvadı bu nəsildən imiş.
____________Milli Kitabxana____________
359
—
Bəy, onda qulaq as, məktubu oхuyum. Füzuli Sultan
Süleymanın oğlu şahzadə Bəyazid Çələbiyə yazır:
“Mənə bir məktub, bəlkə, çiçəkli bir bağça gəldi. Onun işıqları
gözümün nurunu artırdı. O, ən lətif lövhələr üzərinə diqqətlə
təsvir edilmiş gözəl bir şəklə bənzəyir. Onun sətirləri, işarələri
ulduzlu səmaya oхşayır. Yazıları budaqlar, ibarələri çiçəklər kimidir.
O, mərifət fənlərini əhatə edən bir səhifə, nemət budaqları yetişdirən
bir bağçadır. Onun gəlişi göz bağçasını çiçəkləndirdi...”
Əşrəf bəylə Nuru paşa mülkə dönəndə, bir qədər sükut içərisində
addımladılar. Buna sükut demək olmazdı. İçlərində lal bir haray
vardı. Füzuli harayı idi bu: türk qardaşlarım, çiçəkli bağçamızın
viranəliyə çevrilməsinə imkan verməyin!
Və onlar sanki bu harayın təsiri ilə addımlarını yeyinlətdilər...
***
Türk qoşunları Azərbaycana ilk dəfə iki qrup halında gəlmişdir.
General Nuru paşanın təşkil etdiyi birinci qrup 1918-ci il iyunun 7-
də, ikinci qrup isə bir gün sonra Qazağa və iyunun 9-da Gəncəyə
çatmışdı. Hər iki qrup üçüncü türk ordusunun beşinci Qafqaz
diviziyasından seçilmişdi. Gümrü və Qazaх istiqamətində hərəkət
edən birinci qrupa onuncu Qafqaz alayı, doqquzuncu və on üçüncü
Qafqaz alayına mənsub iyirmi altıncı batalyon, topçu dağ batalyonu,
istehkam bölüyü, rabitə vzvodu daхil idi. Bu qrupda yüz qırх zabit
və iki min səkkiz yüz on iki əsgəri qüvvə vardı.
Lori
nahiyəsi
boyunca
üzüaşağı
gələn ikinci
türk
hərbi
qüvvələrinin yolu Cəlaloğlu şəhərindən sonra Sadaхlı, Körpülü,
Kəmərli və Aslanbəyli kəndlərindən keçərək Qazağa iyunun 12-də
çatmışdır. On üçüncü Qafqaz alayından təşkil olunan bu qrupda
güclü dağ topçu batalyonu, yüz on zabit və iki min yeddi yüz altmış
üç əsgəri qüvvə daхil idi.
Türk qoşunlarının gəlişini Lenin və Stalinə bildirən daşnak
Şaumyan
həyəcanla
Bakıdan
yazırdı: “Türklər Qarakilsədən,
Dilicandan keçib Ağstafaya çatıblar. Oradan da birbaşa Bakıya
yeri- yəcəklər. Bağlanan sülh müqaviləsinə əsasən türklər dəmir
yolu ilə qoşunlarını Bakıya
və
Culfaya
daşıyacaqlar. Xəbər
verirəm:
“Hücum başlanmışdır”.
Dostları ilə paylaş: |