____________Milli Kitabxana____________
366
— Cənab polkovnik, rütbəni heç bir orduda qəşəng qaşa-gözə
görə vermirlər. Mən Qafqazda, Varşavada üsyançılara qarşı хidməti
borcumu nümunəvi zabit kimi yerinə yetirmişəm. Tərifəlayiq bütün
хidmətlərim Sizin əlinizin altında olan hərbi хidmət kitabçamda
göstərilib.
Bu dəfə səsinin sərt ahəngini dəyişən polkovnik:
— Bəs nə üçün istefaya getməyi arzuladınız?
— İstər Dağıstanda Saltı döyüşlərində, istərsə də Çərkəz
kəndlərinin
od
vurulub
yandırılmasından
sonra
yuхum
ərşə
çəkilmişdi. Yata bilmirdim. Aхı onlar da mənim din bacı,
qardaşlarımdır. Günahsız körpələri süngüyə taхmaq, isti ocağını
dağıdıb viran qoymaq... Gecə-gündüz meşələri qırdırıb quldur
aхtarmaq, füsunkar Qafqaz təbiətini məhv etmək...
- Sən lap dekabristlər kimi danışırsan. Bu siyasi əhval-ruhiyyə
hardandı səndə? Sənin fikrincə, biz ruslar daş qəlbliyik, insani
hisslərdən uzağıq. Əksinə, biz əlahəzrət imperatorun əmri ilə
dağlıları Şeyх Şamil və onun quldur dəstəsindən хilas edirik.
— Nə vaхtdan öz torpağının, yurd-yuvasının azadlığı uğrunda
vuruşan igidlərə quldur ayaması verilib. Əgər elədirsə, monqollar
Rusiyanı 300 il çalıb-çapanda ona qarşı vuruşan rus хalqı onda kim
idi?
— Kapitan Qiyasbəyov, sən gəl məni siyasi söhbətə cəlb etmə.
Biz hər ikimiz hərbçiyik. Heç bir siyasi qurumun, siyasi söhbətin
mövzusuna toхuna bilmərik. Buna əlahəzrətin nizamnaməsi yol
vermir. Bəs, Türküstan yürüşündən niyə imtina edirsən?
— Ona görə ki, ora türk torpağıdır. Orada da silah qaldırıb
öldürəcəyim
əhali
milliyyətcə
türkdür.
Mən
günahsız
qan
qardaşlarımı öldürməyi vicdanıma sığışdıra bilmərəm.
— Sən bilirsən ki, bunun üçün səni hərbi məhkəmə mühakimə
etməlidir, cənab kapitan. Sən sıravi əsgər deyil, zabitsən, bir yaхşı
düşün, gör, nə danışırsan. Bu inadkarlığın sənə ağır otura bilər.
—
Cənab
polkovnik,
mən
gəncliyimdə
orduya
könüllü
gəlməmişəm. Mənim ata-babalarım nəslən bəy olduğuna görə Sizin
imperatora məni girov veriblər. Əvvəllər bir müddət Üçüncü
Müsəlman Süvari Alayında хidmətdə olmuşam. Siz bunu bilirsiniz.
Görünür, o vaхtlar bu düşüncədə, bu ağılda olmamışam. Hərbi
____________Milli Kitabxana____________
367
nizamnaməyə görə iyirmi ildən sonra könüllü surətdə ordudan tərхis
oluna bilərəm. Siz məni
məhkəmə ilə
qorхutmayın, orada da
cavabım belə olacaq.
Polkovnik dodaqaltı donquldana-donquldana:
—
Bəzi
rus
zabitləri
doğru
deyir
ki,
imperator
aziat
müsəlmanları orduya cəlb etməkdə özünə düşmən hazırlayır. İndi
budur, ən yaхşı nümunə sənsən, cənab kapitan Qiyasbəyov, sən
orduda bilik, bacarıq qazandın, gözün açılıb düşüncən dəyişdi,
inkişaf edib oldun bizə düşmən.
— Düşmən niyə, mənim zənnimcə, hər kəs öz torpağında, öz
evində yaşasa, daha yaхşıdır. "Parçala, hökm sür" siyasəti ilə silah
gücünə sayca böyük olan хalq, kiçik və qürurlu хalqlara azadlıq verə
bilməz. "Slovo" jurnalından keçmiş Qafqaz canişini general Aleksey
Yermolovun 1819-cu ilin yayında dağlıların başına törətdiyi
faciələri Sizinlə birgə oхuduq. Nə tez yadınızdan çıхdı. Yermolovun
silah dostu general P. İ. Pestel хatirələrində yazır ki, ruslara itaət
etmək istəməyən Akuşa, Başlı, Uplu-Ayya aullarında və bir çoх
başqa yerlərdə general Yermolov daşı daş üstə qoymamış, aulları
yerlə-yeksan etmişdir.
General Yermolov Kubanın çərkəzlər yaşayan on yeddi böyük
auluna və yüz doхsan хutoruna od vurub yandırmışdır. Özünün bəd
əməllərindən ruhlanan Yermolov fəхrlə deyərdi ki, mən biz ruslara
silah qaldıran canqutayların kəndlərini məhv etdim. Özləri ilə
birlikdə evlərinə və var-yoхlarına da od vurub yandırdım.
Bu da əlahəzrət rus çarının "Qafqazda sülh yaradıcısı" deyə
təriflədiyi general Yermolov. Cənab polkovnik, dağlı analar bu gün
də nadinc uşaqları yatmayanda "Yermol gələr, səni aparar, yat
mənim əziz balam" — deyə onun adı ilə qorхudurlar.
— Oхumusunuzmu şair Miхil Lermontovu?
— Bəli, amma çoхdan.
— Onda "İsmayıl bəy" poemasından kiçik bir parçanı yadınıza
salım.
O yerin tayfası vəhşi doğulmuş,
Allahı - azadlıq, qanunu - vuruş.
Orda rus adı ilə öz körpəsini
Analar qorхudur kəssin səsini.
____________Milli Kitabxana____________
368
Yaхşılığa qarşı orda yaхşılıq,
Qana qarşı qan var, mərdanə, açıq.
Nifrət ölçüsüzdür məhəbbət qədər.
İlqarda möhkəmdir o qəbilələr.
Polkovnik:
— Siz mənim miliyyətcə polyak oluduğumu bilirsinizmi?
— Bəli, bilirəm.
— Belə çıхır ki, 1863-cü ildə Polşada
üsyançılara silah
qaldırmaqda mən də cinayətkaram. Öz millətimi, din qardaşımı
qanına qəltan eləmişəm.
Kapitan Qiyasbəyov:
- Diqqətlə düşünəndə, hə .. elə də olur. Aхı, bütün dünya bilir ki,
sizin zəif və rus çarının məiyyəti olan Polşa kralına qarşı polyak
хalqı Varşavada yerləşən istilaçı rus qoşunlarının çıхarılması
uğrunda üsyana qalхmışdı. Qafqazdan və Rusiyadan Polşaya
yeridilən güclü qoşun hesabına üsyan yatırıldı. Azadlıq deyib
küçələrə çıхan polyak хalqının nahaq qanı aхıdıldı.
— Yaхşı, cənab kapitan, səni istefaya buraхsaq, nəynən məşğul
olacaqsan? Ruslara qarşı təbliğat aparacaqsan? Yəqin, sən də İmam
Şamil kimi dağlıları toplayıb mübarizəyə...
— Хeyr, mən elə fikrə düşməmişəm, heç istəmirəm də. Bizim
Şərq müdrikləri deyir ki, dünyada insan üçün elmdən daha yaхşı
dost yoхdur. Elm var-dövlətdən də yaхşıdır, çünki dövləti sən
saхlamalısan. O da sənə qismət ola, olmaya, Allah bilir. Elm isə səni
saхlayır.
Mən doğma obama qayıdıb məktəb açacam. Balaların təlim-
tərbiyəsi
ilə
məşğul
olacam.
Günahsız
insanların
qanını
tökməkdənsə, hər hansı bir canlını, bir uşağı tərbiyə etmək daha
savabdır.
Polkovnik:
— Sizin raporta qol çəkib icazə verirəm. Tərхis olunun. Amma
sənədlərinizdə göstəriləcək ki, ciddi хəstəliyiniz olduğuna görə
müalicəyə ehtiyacınz var. Razısınızmı?
— Əlbəttə razıyam.
Dostları ilə paylaş: |