Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
695 Qızın bədəninin biçimi ağlasığmaz dərəcədə gözəl idi. Onun ayaqları kimi gözəl ayaqlar təsəvvür etmək çətin idi, özü də elə əzəmətlə qaçırdı ki, Jülyen əməlli-baĢlı sehrlənmiĢdi. Qız gözdən itən kimi onun nə düĢündüyünü oxucu təsəvvür edə bilərmi? Qızın “çalıĢın, sabah getməyin” sözünü elə amiranə tərzdə deməyi oğlanı özündən çıxarmıĢdı. Hətta ölüm yatağında olan XV Lüdovikə həkim “bunu eləmək lazım deyil” deyəndə belə, kral çox da təkəbbürlü adam olmasına baxmayaraq, bu cür qəzəblənməmiĢdi. Bir saatdan sonra xidmətçi Jülyenə məktub gətirdi. Bu – əməlli-baĢlı sevgi məktubuydu. Sevincini gizlətməyə çalıĢan oğlan düĢündü: “Elə də riyakarlıqla dolu məktuba oxĢamır”. Əslində bu ədəbi qeydlərlə o özünün yerə-göyə sığmayan sevincini gizlətməyə çalıĢırdı, amma dodaqlarında özündən asılı olmayaraq, geniĢ bir təbəssüm əmələ gəlmiĢdi. “Beləliklə, – hissləri həddən artıq güclü olan oğlan daha özünü saxlaya bilmədi – mən, kasıb kəndli oğlu, zadəgan xanımdan sevgi məktubu almıĢam!” www.vivo-book.com
696 “Hə, elə mən özüm də pis deyildim. – O var gücüylə sevincini büruzə verməməyə çalıĢaraq, öz-özünə deyirdi. – Hə, mən onun gözündə öz qürurumu saxlaya bilmiĢəm. Mən heç vaxt ona “səni sevirəm” demədim”. Oğlan bütün məktubu, bütün sətirləri, sözləri gözdən keçirməyə baĢladı. Madmazel de La-Mollun qəĢəng, zövqlü, xırdaca xətti vardı. Oğlan baĢını gicəlləndirən sevinci birtəhər ört-basdır eləmək üçün baĢını nəyləsə qatmalıydı. “Sizin gediĢiniz məni məcbur edir ki, bəzi Ģeyləri açıb deyim...Sizi uzun müddət görə bilməmək mənə çox çətindi...” Qəfildən nəsə yadına düĢmüĢ Jülyen Matildanın məktubunu gözdən keçirməyi buraxıb, təzə sevinc dalğasına qərq oldu. “Deməli, mən markiz de Kruazenuaya qalib gəlmiĢəm! Amma mən bu qızla ancaq ciddi Ģeylər barədə söhbət eləmiĢəm. Axı o markiz özü çox gözəl oğlandır! O nə bığlardı elə?! Mundiri göz qamaĢdırır, necə danıĢmaq lazım olduğunu bilir! Özü də necə yerli-yerində, necə nəzakətlə!”
www.vivo-book.com
697 Jülyen bənzərsiz dəqiqələr yaĢayırdı, özünü bağın dərinliklərinə verərək, özünü unutmuĢ halda cığırlarda gəziĢirdi. Bir müddətdən sonra dəftərxanaya qalxaraq xahiĢ elədi ki, markiz de La-Molla onun gəliĢini bildirsinlər. XoĢbəxtlikdən markiz evdəydi. Oğlan Normandiyadan gələn bir neçə vacib məktubu ona göstərərək, dedi ki, bu məsələlərlə bağlı bəzi çox qayğılar var ki, bu iĢlər onun Lanqendoka səfərini təxirə salmağa məcbur edir. – Mən çox sevinirəm ki, siz gedəsi olmadınız. Sizi burada görmək daha xoĢdur – iĢgüzar söhbətlər qurtarandan sonra markiz oğlana dedi. Jülyen o dəqiqə çıxıb getdi. Markizin sözü onu təsirləndirmiĢdi. “Mənsə onun qızını ələ almağa çalıĢıram! Bəlkə də o qızın markiz de Kruazenuayla evliliyinə mane olacağam. Markizsə bu evliliyə çoxlu ümidlər bəsləyir, düĢünür ki, özü hersoq ola bilməsə də, heç olmasa qızı hersoginya ola bilər”. www.vivo-book.com
698 Jülyen bir anlıq hər Ģeyi buraxıb, Langedoka getməyi düĢündü. Amma bu fikir onun ağlına gələn kimi də, fikrindən daĢındı. “Bu nə xeyirxahlıqdır? – oğlan öz-özünə dedi. – Bu zadəgan, varlı ailəyə rəhm eləmək mənə qalıb? Bunların dostu hersoq ġon mənə kəndçi balası deyir. Markizsə heç nəyi eyninə almadan ancaq öz var-dövlətini artırmaq barədə düĢünür. Sarayda sabah nəsə hakimiyyətdaxili gərginlik oyunun oynanılacağını eĢidən kimi, birjada min hoqqadan çıxır. Həyatın ən axırıncı təbəqəyə atdığı, alicənab ürək əta elədiyi, üstəlik, ildə allahın min franklıq gəlir, yəni bir parça çörək vermədiyi insansa üzünə gülən xoĢbəxtlikdən imtina eləməlidir? Belə zəhmət hesabına irəlilədiyim yolda qarĢına çıxan sərin bulaqdan imtina eləmək? Yox, mən o qədər də sadəlövh deyiləm, həyat adlanan bu eqoizm səhrasında hərə öz baĢının qeydinə qalmalıdır”. Oğlanın yadına xanım de la-Mollun, xüsusilə də onun zadəgan rəfiqələrinin ona necə Ģübhəylə baxmaqları düĢdü. Markizom de Kruazenuaya qalib gəlmək məmnunluğu içindəki xeyirxahlığın səsini tezcə batırdı. www.vivo-book.com
699 Jülyen düĢünürdü: “Onun özündən çıxmağına nə ləzzətlə baxardım? Bu dəqiqə ona qılıncı necə böyük zövqlə tuĢlayardım! Ġndiyə qədər onun gözündə mən həddini aĢmıĢ kəndçinin biriydim. Bu məktubdan sonra biz bərabər hüquqlu adamlarıq!” Oğlan özlüyündə hər sözü həzlə vurğulayırdı: “Hə, markizlə mənim ləyaqətim, keyfiyyətlərimiz müqayisə olundu və nəticədə mən, əyalətdən gəlmiĢ dülgər oğlu qalib gəldim”. Sonra qəfildən qıĢqırdı:“Hə, mən elə-belə də imza ataram: yəni ki, madmazel de La-Moll elə bilməyin ki, mən kim olduğumu unuduram. Mən sizə yaxĢıca baĢa salaram ki, siz məhz bu dülgər oğluna görə adlı-sanlı, Müqəddəs Lüdoviklə xaç yürüĢünə gedən de Kruazenuaların soyadından imtina eləmisiniz”. Jülyen daha öz sevincini gizlətmək iqtidarında deyildi. O tez bağçaya çıxmaq istəyirdi. O öz otağında boğulurdu, burda havası çatmırdı. “Mən, əyalətdən gəlmiĢ dülgər oğluyam – oğlan durmadan təkrarlayırdı. – Mən ömrüm boyu bu zəhlətökən, Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|