www.vivo-book.com
302
Açığını deyim ki, Jülyenin bu monoloqdakı zəifliyi
məni məyus elədi. O, əlinə sarı əlcək taxıb, dünyanın axarını
dəyiĢmək istəyən və bununla belə vicdanında bir dənə də çat
olmasını istəməyən insanlar üçün layiqli tərəfdaĢ olardı.
Qəfildən Jülyen əvvəlki roluna qayıtmalı oldu. Axı onu
bu seçmə insanların iĢtirak elədiyi nahara sakitcə oturub,
bircə
kəlmə
də
söyləmədən xəyal qursun deyə
çağırmamıĢdılar.
KeçmiĢ fabrik sahibi, hazırda Bezanson və Yuzes
akademiyalarının üzvü masanın o baĢından ona sual verdi
ki, Jülyenin Əhdi-Cədidi latınca səlist bilməsi barədə dörd
tərəfdə yayılan xəbərlər doğrudurmu?
Zala sükut çökdü. Ġki akademiya üzvünün əlində sanki
möcüzəylə Əhdi-Cədid peyda oldu. Jülyen ona cavab
verməyə macal tapmamıĢdı ki, akademiya üzvü kitabı
bəxtəbəxt açıb, gözünə dəyən ilk sözü latınca oxudu. Jülyen
həmin yeri əzbərdən səsləndirməyə baĢladı. YaddaĢı onu pis
vəziyyətdə qoymadı və ətrafdakılar heyrətlə məclisə yaraĢan
bu sonluğa tamaĢa eləyirdilər. Jülyen qadınların pörtmüĢ
üzlərinə baxırdı – onlardan bəzilərini qəĢəng hesab eləmək
www.vivo-book.com
303
olardı. Oğlan nəzərlərini bayaq səsinin gur yerinə salıb,
mahnı oxuyan vergi ödəyicisinin arvadının üzərində saxladı.
– Düzdü, xanımların qarĢısında latınca belə uzun-uzadı
danıĢmaq məni utandırır, – o, qadına baxa-baxa dedi. – Əgər
cənab Rübinyo (iki akademiya üzvünün soyadı beləydi) bizə
Ģərəf verib, latınca bir ifadə səsləndirsə, mən onu
fransızcaya çevirə-çevirə davam edərdim.
Ġkinci imtahan ona daha böyük uğur qazandırdı.
Qonaqların arasında bir neçə varlı liberal vardı, amma
bu xoĢbəxt ailə baĢçıları öz uĢaqlarına təqaüd almaq
məqsədi güddüklərindən ünlü ruhani mətnə qulaq asanda
qəfildən hakimiyyətin tərəfdarlarına çevrildilər. Amma bu
hiyləgər siyasi gediĢə baxmayaraq, cənab Renal onları
evində qəbul eləmək istəmirdi. Bu xeyirxah adamlar
Jülyenin adını eĢidib, üzünü görməmiĢdilər. Görənlər də
ancaq bircə dəfə, kral Ģəhərə təĢrif buyuran günü, oğlanı
həmin fəxri qarovul dəstəsində görmüĢdülər. Ġndi bu
adamlar onun ən çılğın pərəstiĢkarlarına çevrilmiĢdilər.
Jülyen düĢündü:
www.vivo-book.com
304
– Bu axmaqlar heç nə baĢa düĢmədikləri bu dilə qulaq
asmaqdan nə vaxt yorulacaqlar?
Amma hər Ģey əksinəydi – bu dil qonaqları əyləndirir,
onlar ucadan gülüĢürdülər.
Jülyen bütün bunlardan bezdi.
Saat altını vuran kimi, ayağa qalxıb dedi ki, sabah
cənab ġelana Liqrionun teologiyasından bütün bir bəndi
əzbər deməlidir.
– Çünki mənim iĢim, – o gülümsəyərək əlavə elədi – öz
dərsimi əzbər demək və baĢqalarından əzbər dərs eĢitməkdir.
Hamı ucadan gülüĢdü – məclisdəkilərin kefi kök idi.
Belə hazırcavablıq nümayiĢi Veyerdəkilərin zövqünə
görəydi.
Jülyen ayağa qalxanda zadəgan ənənəsinin xilafına
olaraq, hamı ayağa qalxdı – budur əsl istedadın qüdrəti!
Xanım Valno onu hələ bir on beĢ dəqiqə də yubatdı: o,
mütləq uĢaqların katexizisi əzbərdən necə söyləmələrinə
qulaq asmalıydı. UĢaqlar ən ağlasığmaz səhvlər buraxsalar
da, Jülyendən baĢqa heç kim bunun fərqində olmadı. Oğlan
da bu səhvləri düzəltməyə lüzum görmədi. – Tanrı
www.vivo-book.com
305
qanununun ən vacib əsaslarını bilməmək qədər nadan olmaq
mümkündürmü? – o düĢündü.
Axır ki, o, təzim edərək aradan çıxmağa çalıĢırdı ki,
Lafontenin daha bir təmsilinə qulaq asmalı oldu.
– Bu çox ədəbsiz müəllifdir – Jülyen xanım Valnoya
dedi. – Jan ġuare barədəki məĢhur təmsilində o, dünyadakı
bütün dəyərləri məsxərəyə qoyur. Ən ciddi tənqidçilər onu
çox sərt tənqid edirlər.
Getməzdən əvvəl Jülyen dörd-beĢ nahar təklifi aldı.
Qonaqlar Ģadyanalıqla bir ağızdan:
– Bu gənc bizim departamentin Ģan-Ģöhrətidir ki! –
deyirdilər.
Eyni zamanda bu qərara gəldilər ki, ictimai xərclər
hesabına ona bir təqaüd ayırsınlar və oğlan öz təhsilini
Parisdə davam etdirə bilsin.
Bu təkliflər yemək otağında müzakirə olunduğu vaxt
Jülyen artıq giriĢ qapısından çıxmıĢdı.
– Əclaflar! Əclaflar! – o, ürəyində üç-dörd dəfə
təkrarlayaraq təmiz havanı ciyərlərinə çəkdi.
www.vivo-book.com
306
Həmin an özünü əsl aristokrat kimi hiss eləyirdi. O,
cənab Renalın evində rastlaĢdığı nəzakətli təbəssümlərin
arxasında gizlənən təkəbbür və alçaldıcı kinayələrə öyrəĢə
bilməyən adam idi. Amma indi bu iki ev arasındakı böyük
fərqi hiss eləyirdi.
– Hələ o mahnı oxumaları belə qadağan edilən
zavallılardan oğurlanan pullar bir yana dursun – yolda gedə-
gedə düĢünürdü. Cənab Renalın heç vaxt ağlına da gəlməzdi
ki, qonaqlarına təqdim elədiyi Ģərabın qiymətini desin. Bu
Valnosa, var-dövlətini sadalamaqdan özünü saxlaya bilmir.
Özü də o evi, bağları haqda danıĢanda, əgər arvadı
yanındadısa, mütləq vurğulayır: – “Sənin evin, sənin bağın”.
Görünür, bu qadın mülkiyyətçilik hissindən zövq alır.
Bayaq da nahar vaxtı qalmaqal qoparmaqdan çəkinmədi –
dəstdən bir qədəhi qıran xidmətçiyə ağzına gələni dedi. Elə
xidmətçi də ona cavab qaytarmaqdan özünü saxlamadı.
Əcəb tapıblar bir-birini! Bu adamlar oğurladıqlarının
yarısını mənə versələr də, onlarla yaĢamazdım. Günlərin
birində dözməzdim, onlara qarĢı hiss elədiyim ikrahı mütləq
büruzə verərdim”.
Dostları ilə paylaş: |