www.vivo-book.com
312
Arvadı fəxrlə Jülyenin uĢaqlara onların baĢa
düĢmədikləri ifadələri necə izah etməyindən danıĢmağa
baĢladı.
– Hə, hə, əlbəttə, – o cavab verdi. – Elə onları məndən
soyudan da odur. Axı onun üçün məndən min dəfə mehriban
görünmək asan iĢdi. Mənəsə uĢaqlar elə baxır ki, elə bil
onlar üçün rəhbərlik-zadam. Hə də, indi bizdə elə eləyirlər
ki, qanuni hökumət adamın gözünə idbar görünsün. Yazıq
Fransa!
Amma xanım Renalın ərinin bu qaramat düĢüncələrini
bölüĢməyə həvəsi yox idi. O, Jülyenlə yaxın on iki saatı
keçirməyə ümid eləyirdi. onun Ģəhərdən alacağı xeyli Ģey
vardı, üstəlik, bildirdi ki, kafedə nahar eləmək istəyir. Əri nə
qədər etiraz eləsə, hirslənsə də, xanım Renal güzəĢtə
getmədi.
UĢaqlar bizim zəmanənin qapalı adamlarının iĢtahayla
tələffüz elədikləri “kafe” sözünü eĢidəndə əməlli-baĢlı
həyəcana gəldilər.
Cənab Renal arvadını elə ilk dükandaca tərk elədi –
hardasa vacib görüĢü varmıĢ.
www.vivo-book.com
313
O, daha da pərt halda qayıtdı – indi baĢa düĢdü ki,
bütün Ģəhər ancaq ondan və Jülyendən danıĢır. Əslinə qalsa,
hələ bir nəfər də cəsarət eləyib, Ģəhərdə gəzən Ģayiələrin
mahiyyəti barədə ona bircə kəlmə də eyham vurmamıĢdı.
Cənab merə çatan Ģayiələrin mövzusu ancaq Jülyenin altı
yüz frank müqabilində onlarda qalacağı, yoxsa ona səkkiz
yüz frank təklif eləyən cənab direktorun evinə gedəcəyi
məsələsiydi.
Cənab Valno Ģəhər merini görəndə özünü olduqca
soyuq apardı. Bu hiyləgər bir gediĢ idi – əyalətdə belə nadir
fəndləri o dəqiqə tutur, sonra da hər yerə yozurdular.
Parisdən yüz lye aralıda Cənab Valno kimi adamlara
“yoldan keçənin biri” deyirlər – o, fitrətən arsız və
utanmazın biriydi.
Onun 1815-ci ildən baĢlayan uğurları bu keyfiyyətləri
daha da inkiĢaf etdirdi. Cənab Renal Ģəhər meri seçilən kimi
onun əsl dövranı baĢladı, amma merdən öz diribaĢlığı, heç
nədən çəkinməməyiylə fərqlənən bu adam hər yola əl atdı –
biriylə görüĢüb, birinə nəsə yazaraq, axırda kilsə
hakimlərinin gözündə cənab Renalın nüfuzunu sarsıda bildi.
www.vivo-book.com
314
Cənab Valno belə hərəkət eləyirdi: o, yerli alverçilərə
yaxınlaĢıb, onlarla danıĢırdı.
– Mənə öz aranızdakı iki ən səfeh adamın adını çəkin.
Sonra məhkəmədə iĢləyənlərdən soruĢurdu:
– Aranızdakı iki ən kobud adam kimdi?
Əczaçılara deyirdi:
– Ġçinizdə iki ən tanınmıĢ fırıldaqçının adını çəkin.
Ən müxtəlif peĢələrin sahibləri olan bu yaramazlar
dəstəsini müəyyənləĢdirəndən sonra həmin adamlara
deyirdi:
– Gəlin, əl-ələ verib, iĢləyək.
Bu dəstənin hərəkətləri cənab Renalın xoĢuna gəlmirdi.
Valnonun arsız xislətisə hər Ģeyə dözürdü – hətta abbat
Maloyun kütləvi istehzalarına belə.
Bütün bunlarla yanaĢı cənab Valno da arabir özünü
üzünə
deyilən
xoĢagəlməz
həqiqətlərdən
birtəhər
qorumalıydı. Cənab Apperin gəliĢiylə onun həvəsi birə-iki
artdı. O, gündə üç dəfə Bezansona gedir, ora gedən hər
poçtla bir yığın məktub yollayır, ya da qürub vaxtı qapısına
gələn Ģübhəli adamlar vasitəsilə nəsə göndərirdi.
www.vivo-book.com
315
Amma o cənab ġelanı iĢdən çıxartdırmaqla bir az səhv
eləmiĢdi, bu qisas məsələsi elə onun əleyhinə çevrildi –
çünki hadisədən sonra ali təbəqədən olan bir çox imanlı
xanımlar ona əclaf kimi baxırdılar. Bundan baĢqa qocanın
iĢdən çıxarılmasına nail olmaq onu böyük vikariy Frilerdən
asılı vəziyyətə salmıĢdı – indi sonuncu ona ən qəribə
tapĢırıqlar verirdi.
O həmin imzasız məktubu yazanda vəziyyət bax bu
yerdəydi. Elə bu vaxt arvadı ona bildirdi ki, Jülyeni
uĢaqlarına mürəbbi tutmaq istəyir. Bu təklif Ģöhrətpərəst
cənab Valnonun ürəyinə yağ kimi yayıldı.
Cənab Valno baĢa düĢürdü ki, məsələ bu yerə çatanda
keçmiĢ silahdaĢı cənab Renalla toqquĢma qaçılmazdır.
Əlbəttə ki, keçmiĢ dostu ona ağzına gələni deyəcək. ĠĢin bu
tərəfi cənab Valnonu elə də narahat eləmirdi, amma məsələ
burasındadı ki, cənab Renal götürüb ondan Bezansona, hətta
Parisə də nələrsə yaza bilərdi.
Bir də gördün, hansısa nazirin bacısı oğlu qəfildən
Veryerdə peyda oldu və kimsəsizlər evini onun əlindən aldı.
Cənab Valno düĢündü ki, bəzi liberallarla dostlaĢmaq pis
www.vivo-book.com
316
olmazdı – Jülyeni nahara dəvət eləyəndə məclisdə bir neçə
liberalın yer almasının səbəbi də elə bu idi. Bu adamlar
merlə savaĢında ona yaxĢıca dəstək ola bilərdilər. O ki qaldı
seçkilərə – burda artıq hər Ģey aydındı: kimsəsizlər evini
saxlamaqla, lazım olmayan adama səs vermək baĢqa-baĢqa
Ģeylərdi.
Xanım Renalın belə Ģeylərdən yaxĢı baĢı çıxırdı və
Jülyenin qoluna girib dükanları gəzdiyi müddət ərzində o
bütün bunları ən xırda təfərrüatlarına qədər ona danıĢdı.
BaĢları söhbətə qarıĢdığından, onlar gəlib Sədaqət
Xiyabanına çıxdılar və burada vaxtlarını lap Verjidəki kimi
qayğısızca keçirə bildilər.
Bu arada keçmiĢ rəhbərinə haqq-hesab vermək həvəsi
olmayan cənab Valno onunla üz-üzə gələndə əməlli-baĢlı
təkəbbürlü bir görkəm aldı. Onun bu hərəkəti bu dəfə yaxĢı
alındı və cənab merin narazılığını birə-beĢ artırmıĢ oldu.
Cənab Renalın izzəti-nəfsiylə pula o görməmiĢ,
ehtiraslı bağlılığı arasındakı mübarizə anlarındakı vəziyyət
qədər acınacaqlı hal təsəvvür etmək çətin olardı. Həmin gün
kafeyə girəndə düĢündü ki, öz uĢaqlarını hələ heç vaxt belə
Dostları ilə paylaş: |