Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
307 Buna baxmayaraq o xanım Renalın məsləhətlərinə əməl edərək, hələ bir neçə belə naharda iĢtirak elədi. Jülyen əməli-baĢlı dəbə minmiĢdi, fəxri qarovul mundirini bağıĢlamıĢdılar, nə bilmək olar, bəlkə də onun indiki uğurlarına səbəb də oğlanın elə həmin ehtiyatsızlığıydı. Tezliklə Veryerdəki əsas söhbətlərin mövzusu bu oğlanın hansı xoĢbəxt ailəyə qismət olacağı sualıydı. Cənab Renala, yoxsa qəyyumluq evinin direktoruna? Cənab Malon da daxil olmaqla bu üç cənabdan ibarət dəstə üç il idi ki, Ģəhərə zülm eləyirdi. ġəhər merinə ona görə həsəd aparırdılar ki, liberallar ondan nə qədər narazı olsalar da, o əsl zadəgan oğluydu. Cənab Valnonun atasısa oğluna heç altı yüz livrlik bir icarə də qoyub getməmiĢdi. Ġnsanların bir vaxtlar yaxĢı yetiĢməmiĢ alma rəngli paltarlar geyinən o fağır adama olan rəhm hissindən indi onun normand atlarına, Parisdə tikilən kostyumlarına, qızıl zəncirlərinə, indiki rifahına bəslədikləri böyük həsəd hissinə keçmələri elə də asan deyil. Bütün bu yeni adamların arasında Jülyen ona xoĢ gələn bir adam tapmıĢdı: bu adı yakobinçi kimi çıxan Qro soyadlı www.vivo-book.com
308 bir riyaziyyatçıydı. Özünün ancaq yalan bildiyi Ģeyləri dilinə gətirəcəyinə söz vermiĢ Jülyen cənab Qronun yanında bu vərdiĢindən əl çəkməli olurdu. Verjidən Jülyenə uĢaqların ev tapĢırıqlarıyla dolu qalın-qalın məktublar göndərirdilər. Ona məsləhət görürdülər ki, atasıyla tez-tez görüĢsün, bu da oğlan üçün ağır bir öhdəliyə çevrilmiĢdi. Bir sözlə, o öz reputasiyasını əməlli-baĢlı düzəldirdi. Amma bir səhər o, gözlərində iki əlin toxunuĢunu hiss edərək, qəfil oyandı. Bu xanım Renal idi. O Ģəhərə gələrək, pilləkənləri qaçaraq çıxmıĢdı ki, birinci mərtəbədə sevimli dovĢanlarıyla oynayan uĢaqlarını qabaqlasın. Bu möhtəĢəm dəqiqə idi, amma təəssüf ki, həddindən artıq qısaydı. UĢaqlar əllərində müəllimlərinə göstərmək istədikləri dovĢanla birlikdə otağa gələn kimi, xanım Renal getdi, Jülyen hamısını, hətta dovĢanı da sevinclə qarĢıladı. O elə bil öz ailəsinə qovuĢmuĢdu. O, bu uĢaqları sevdiyini hiss eləyirdi, onlarla danıĢmaq Jülyenə xoĢ idi. UĢaqların səsindəki xoĢ ahəng, onların alicənablığı, sadəlikləri, uĢaq nadinclikləri Jülyenə xoĢ gəlirdi. www.vivo-book.com
309 O hiss elədi ki, öz yaddaĢını pis Ģeylərdən, iyrənc hərəkətlərdən və düĢüncələrdən bir sözlə, Veryerdə dözdüyü hər Ģeydən təmizləmək istəyir. Orada həmiĢə nəsə daima bir sürüĢmək, var-dövlət və səfillik arasında bir mübarizə vardı. Onun evində nahar elədiyi adamlar bəzən əsas yemək barədə elə təfərrüatlara varırdılar ki, ev sahiblərinin yerinə o utanır və yemək boğazında qalırdı. – Yox, sizin kimi əsil-nəcabəti olan adamlar öyünməyə layiqdilər – deyə o xanım Renala dözməli olduğu naharları təsvir eləyirdi. – Ah, əzizim, siz indi dəbdəsiniz! – qadın hər dəfə Jülyeni qəbul etməyə hazırlaĢan Valnonun xanımının qalın ənliyini təsəvvür edərək gülürdü. – Bəlkə də o, sizin qəlbinizi oğurlamaq haqda da düĢünür. Səhər yeməyi olduqca canlı keçdi. Əslində onların hərəkətlərini məhdudlaĢdırmalı olan uĢaqlar ortamı daha da Ģənləndirirdilər. Yazıqlar bilmirdilər ki, Jülyeni görmələrinin sevincini necə bildirsinlər. Xidmətçilər yəqin ki, artıq müəllimlərinə
www.vivo-book.com
310 Valnonun uĢaqlarına dərs verərsə, iki yüz frank artıq alacağını onlara xəbər vermiĢdilər. Səhər yeməyi əsnasında xəstəlikdən təzəcə ayılmıĢ Stanislav Ksavye qəfildən anasından indicə çay içdiyi gümüĢ fincanın və gümüĢ dəstin qiymətini soruĢdu. – Niyə soruĢursan? – anası soruĢdu. – Bunları satıb, pulunu cənab Jülyenə verəcəm ki, o bizdə qalsa axmaq yerinə qoyulduğunu hiss eləməsin. Jülyen gözləri yaĢarmıĢ halda oğlanı öpdü. UĢağın anası ağladı, Jülyensə uĢağı dizlərinin üstünə alaraq baĢa saldı ki, belə danıĢmasın. “Axmaq yerinə qoyulmaq” ifadəsini ancaq xidmətçilər iĢlədir. DanıĢdıqlarının xanım Renala xoĢ gəldiyini görən Jülyen “axmaq yerinə qoyulmaq” ifadəsinin gülməli mənalarını sadalamağa baĢladı. – BaĢa düĢürəm, – Stanislav dedi. – Məsələn, pendirini ağzından düĢürüb, tülküyə qapdıran qarğa axmaq yerinə qoyulur. www.vivo-book.com
311 XoĢbəxtlikdən hər Ģeyi unudan xanım Renal dəqiqədə bir atılıb uĢaqlarını öpürdü, bunu eləyəndə də bir az Jülyenə toxunmuĢ olurdu. Qəfildən qapı açıldı və cənab Renal içəri girdi. Onun quru, ifadəsiz üzü Jülyeni görəndə sifətində qəfil iĢaran sevinci kölgələdi. Xanım Renalın rəngi avazıdı – o hiss elədi ki, bu dəqiqə heç nəyi inkar etməyə gücü çatmaz. Jülyen tez vəziyyəti dəyərləndirdi – Ģəhər merinə Stanislavın satmaq istədiyi gümüĢ fincan barədə danıĢmağa baĢladı. “Pul” sözünü eĢidən cənab Renal əvvəlcə qaĢlarını çatdı: “mənə bu metal parçası barədə danıĢanda, bilirəm ki, məsələnin axırı o adamın pulqabımı soymağıyla qurtaracaq”. Amma bu dəfə məsələ təkcə pulda deyildi – onun Ģübhələri daha da çoxaldı. Özünün burada olmadığı vaxtlarda arvad-uĢağının bu adamın yanında belə Ģən olması Ģəhər meri kimi Ģöhrətpərəst adamın xoĢuna gələ bilməzdi.
Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|