Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
46 səhər yeməyinin olduğuna tamamilə əmin idi. Bağlamanın içində donuz əti və pomidorlardan hazırlanmıĢ buterbrod, cemli rulet və bir də, Con Koffinin heç vaxt açmayacağı, ayrıca kağıza bükülmüĢ duzlu xiyar vardı. Səhər yeməyinin içində bircə kolbasa yox idi. Con Koffinin səhər yeməyindən kolbasanı yəqin Bauzer götürmüĢdü. Makgi gözlərini bir an belə Con Koffidən çəkməyərək səhər yeməyini çiyninin üstündən arxasındakı adamlardan birinə verdi. Sallağı oturduğundan, o, Con Koffiyə çox yaxın idi və ona görə də bir an belə diqqətinin yayınmasına yol verə bilməzdi. Yenə səliqə ilə bükülən və üstündən də iplə bağlanan səhər yeməyi, nəhayət, Bobo Marçanta çatdı. O da bu yeməyi özünün bel çantasına qoydu. Bu çantada o öz itləri üçün yemək saxlayırdı (bu çantada bir də balıq tutmaq üçün yem olsaydı, mən təəccüblənməzdim). Həmin yemək məhkəmədə əĢyayi-dəlil kimi təqdim edilməmiĢdi – ədalət məhkəməsi dünyanın bu hissəsində çox çevikdir, amma donuz əti və pomidordan hazırlanmıĢ buterbrodun salamat qalacağı qədər çevik deyil, – baxmayaraq ki, yeməyin fotoĢəkilləri qalmıĢdı. – Burada nə baĢ verib, Con Koffi? – Makgi özünün alçaq və ciddi səsi ilə soruĢdu. – Sən burada nə baĢ verdiyini danıĢmaq istəmirsənmi? Və Koffi, demək olar ki, mənə dediyi sözləri dəqiqliklə Makgi və orada olanların hamısına dedi; elə bu sözlər həm də ittihamçının Koffinin məhkəməsində andlılara dediyi son sözlər oldu:
www.vivo-book.com
47 – Mən heç nə eləyə bilmədim, – zorlanmıĢ və öldürülmüĢ qızların çılpaq bədənlərini öz qollarının arasında tutan Con Koffi dedi. Yenə onun göz yaĢları yanaqları ilə axmağa baĢladı. – Mən hər Ģeyi geri qaytarmağa çalıĢdım, lakin artıq çox gec idi. – Oğlan, sən qətldə Ģübhəli bilinərək həbs edilirsən, – Makgi dedi və Con Koffinin üzünə tüpürdü... Andlılar təxminən qırx beĢ dəqiqə zalı tərk etdilər. Onların öz yeməklərini yemələri üçün məhz bu qədər vaxt lazım idi. Mənə maraqlı gələn isə baĢqa Ģeydir: görəsən onların boğazından tikələr keçdimi?
Əlbəttə, siz yəqin baĢa düĢürsünüz ki, bütün bunları xarabazara çevrilmiĢ həbsxana kitabxanasında keçirdiyim bir isti oktyabr axĢamında, Pomona portağal yeĢiklərinin arasına qoyulmuĢ yeganə köhnə qəzet dəstindən öyrənə bilməzdim, amma həmin axĢam öyrəndiklərim o gecə yuxumun qaçması üçün tamamilə kifayət elədi. Arvadım təxminən gecə saat ikidə yerindən qalxıb mənim mətbəxdə oturaraq ayran içə-içə eĢmə papiros çəkdiyimi görəndə: “Nə olub, əzizim, niyə yatmırsan?” – deyə soruĢdu. Mən də birgə keçirdiyimiz
www.vivo-book.com
48 uzun illər ərzində ona söylədiyim nadir yalanlardan birini dedim. Dedim ki, yenə Persi Uetmor ilə sözləĢmiĢəm. Əlbəttə ki, bu həqiqət idi, amma belə gec saatda yuxumu qaçıran və məni mətbəxdə oturmağa vadar edən səbəb deyildi. Mən, adətən, Persi ilə bağlı problemlərimi iĢdə qoya bilirdim. – O çürük alma cecəsini yaddan çıxar. Gəl yatağına gir, – deyə arvadım məni yatağa çağırdı. – Məndə elə bir Ģey var ki, sənin rahat yatmağına kömək edər, istədiyin hər Ģeyi eləyə bilərsən. – Avazın çox xoĢ gəlir, amma məncə, bunu eləməsək yaxĢıdı. Mənim sidik sistemimdə bir balaca problemim var və istəməzdim ki, onu sənə də bulaĢdırım. Arvadım təəccüblə qaĢlarını qaldırdı. – Hə, deməli, sidik sistemi, – acıqlı-acıqlı dedi. – Məncə, sən keçən dəfə Baton Rujda olanda, yəqin, səkidə duran qızlarla ehtiyatsız davranmısan. Mən heç vaxt Baton Rujda olmamıĢam, heç vaxt küçə qızları ilə iĢim olmayıb və biz ikimiz də bunu yaxĢı bilirdik. – Bu, sadəcə, hamının bildiyi infeksiyadır; sidik yollarının infeksiyası, – mən izah etməyə çalıĢdım. – Anam deyərdi ki, oğlan uĢaqları bu infeksiyaya, iĢədikləri vaxt Ģimal küləyi əsəndə tutulurlar. – Hə, sənin anan duz dağıdanda da bütün günü evdən çıxmazdı, onu da bilirik, – arvadım zarafatından qalmadı. – Həkim Sedler... www.vivo-book.com
49 – Yox, ser, – mən əlimi qaldıraraq etiraz etdim. – Həkim Sedlerin dediyinə görə, mən kükürd qəbul eləməliyəm. Ona qulaq assam, həftənin axırına öz kabinetimin hər tərəfinə qusub batıracağam. Vaxtı gələndə, öz-özünə keçib gedəcək, amma hələlik, məncə, sənin dediyin “oyunlara” bir qədər ara verməli olacağıq. O məni alnımdan, düz sol qaĢımın üstündən öpdü. Ora toxunanda həmiĢə tüklərim biz-biz olur. Cenis də bunu, əlbəttə ki, bilirdi. – Zavallı körpəm. O. əclaf Persi Uetmor azmıĢ kimi, o da buradan. Gəl, əzizim, gəl yerinə gir! Mən onun dediyinə qulaq asdım, amma əvvəlcə, öz təbii ehtiyacımı qarĢılamaq üçün arxa artırmaya çıxdım (bunu etməzdən öncə barmağımı yaĢlayıb küləyin hara əsdiyini yoxladım – valideynlərimizin balaca olduğumuz vaxt bizə dedikləri, nə qədər səfeh olsa belə, nadir hallarda yaddan çıxır). Bu haqda Ģairlər bir söz deməsələr də, açıq havada iĢəmək kənd həyatının insana həzz verən ən gözəl anlarından biridir. Lakin o gecə heç də həzz hiss etmədim; məndən çıxan maye od kimi yandırırdı. Amma mən axĢam bundan daha pis olduğunu düĢünərək özümə ürək-dirək verdim və dəqiq bilirdim ki, bir-iki gün öncə vəziyyət bundan qat-qat ağır idi. Get-gedə vəziyyətin düzəlməyə doğru getdiyinə içimdə bir ümid yarandı. Mənim indiyədək belə əsassız ümid bəslədiyim yadıma gəlmir. Mənə heç kim deməmiĢdi ki, içimə görərək özü üçün isti və nəm yer tapmıĢ
Yüklə 3,44 Mb. Dostları ilə paylaş:
|