www.vivo-book.com
628
Mən Mister Cinqlzın nəfəsini dərmək üçün, həmiĢə olduğu kimi,
sadəcə, böyrü üstə uzandığını zənn edərək geri çevrildim. Bəli o,
böyrü üstə uzanmıĢdı, amma onun tükləri daha əvvəlki kimi qalxıb-
enmirdi. Mən özümü onun tüklərinin hərəkətini yenə görəcəyinə
inandırmağa çalıĢdığım an, Eleynin hıçqıraraq ağladığını eĢitdim.
Eleyn çətinliklə əyilərək siçanı yerdən götürdü. Bu siçan, onu ilk dəfə
YaĢıl Mildə gördüyüm zaman, heç bir qorxusuz-hürküsüz, öz tay-
tuĢlarının... ya da dostlarının yanına gələn bir adam kimi, növbətçi
masasına yaxınlaĢmıĢdı. Onun boĢ, cansız bədəni Eleynin ovcunda
büzüĢərək uzanmıĢdı. Gözləri donuq və tutqun idi. Siçan ölmüĢdü.
Dolan diĢ həkiminin nə olduğunu bilməyən diĢlərini ağardaraq
xoĢagəlməz bir tərzdə gülümsədi.
– Ay səni, bir bunlara baxın! – o dedi. – Deyəsən, biz indicə
ailənin sevimli bir üzvünü itirdik, hə? Bəlkə kağız güllərlə bəzədilmiĢ
bir dəfn mərasimi də düzəldək və...
– Kəs səsiniĠ! – deyə Eleyn onun üstünə elə bərkdən və hökmlə
qıĢqırdı ki, Bred bir addım geri çəkildi və onun üzündəki təbəssüm
silinərək harasa yox oldu. – Rədd ol buradan! Buradan rədd olub get,
yoxsa sən burada bir gün belə iĢləyə bilməyəcəksən! Bir gün nədi, bir
saat belə iĢləyə bilməyəcəksən! Mən buna and içirəm!
– Sən növbələrdə durub bir tikə çörək belə ala bilməyəcəksən, –
mən dedim, amma bunu elə astadan dedim ki, onların heç biri mənim
dediklərimi eĢitmədi. Mən gözlərimi dünyada ən kiçik ayı dərisindən
www.vivo-book.com
629
palaz kimi Eleynin ovcunda uzanmıĢ Mister Cinqlzdan çəkə
bilmirdim.
Bred bir anlıq Eleynin yalandan hədə-qorxu gəldiyini deyərək
yenidən onun üstünə düĢmək haqqında düĢündü – əslində, o haqlıydı,
bu saray Corciya Paynzın ərazisindən kənarda yerləĢirdi və qocalar
evinin sakinlərinin buraya gəlməsinə icazə verilmirdi, hətta mən belə,
bunu bilirdim – amma sonra fikrini dəyiĢdi. O da daxilən Persi kimi
qorxaq bir adam idi. Bir də, Eleynin nəvəsinin vəzifəli adam olduğu
haqqında söylədiyi iddianı Ģübhəsiz ki, yoxlamıĢ və onun yalan
olmadığına əmin olmuĢdu. Hər Ģeydən öncə, o öz marağını təmin
etmiĢ, bilmək yanğısını söndürmüĢdü. Bir də ki, onun belə can-
fəĢanlıqla öyrənməyə çalıĢdığı sirr də onun gözlədiyi dərəcədə
əhəmiyyətli çıxmamıĢdı. Belə məlum olmuĢdu ki, sarayda, sadəcə,
ixtiyar qocanın bəslədiyi siçan yaĢayırmıĢ. Ġndi isə o da ölmüĢdü,
yəqin əlvan rəngli makaranı qovarkən, ürəktutmasından ölmüĢdü.
– BaĢa düĢmürəm ki, niyə belə özünüzdən çıxmısınız, – o dedi.
Elə hər ikiniz də, özünüzə elə əl qatmısınız ki, elə bil ölən ya it ya da
ona bənzər bir Ģeydi.
– Rədd ol, – Eleyn diĢlərini qıcardaraq dedi. – Rədd ol buradan,
cahil axmaq. Sənin kiçik beynin iyrəncdir və səhv səmtdə iĢləyir.
Onun üzü qızardı və hələ məktəbdə oxuyarkən üzünə çıxmıĢ
sızanaqların yerində qırmızı ləkələr əmələ gəldi. Bu ləkələr həddən
artıq çox idi.
www.vivo-book.com
630
– Mən gedirəm, – o dedi, – amma sabah sən buraya gələndə...
Polli... qapının üstündə yeni və iri bir qıfıl görəcəksən. Qocalar evinin
sakinlərinə buraya gəlmək olmaz, missis “Mənim Üfunətli Qoca
Kaftarım”, mənim haqqımda hansı Ģər sözləri deməsindən asılı
olmayaraq. Hələ bir döĢəməyə baxın! Bütüm taxtalar əyilib və
çürüyüb! Əgər onların üstü ilə gəzsəniz, sizin sümüklü və qoca
ayaqlarınız onların arasına düĢüb quru budaq kimi sına bilər. Ona görə
də, əgər istəyirsinizsə, öz ölü siçanınızı da götürüb buradan çıxın. Hə
bitti, sizin bu eĢq yuvanız artıq bağlandı.
O, sözünü bitirib geri çevrildi və rəqibi ilə, ən azından, heç-heçə
oynamıĢ bir adam görkəmi ilə çıxıb getdi. O, gözdən itincəyə qədər
mən gözlədim, sonra Mister Cinqlzı ehtiyatla Eleynin ovcundan
götürdüm. Birdən gözüm masanın üstündəki nanəli konfetlər olan
torbaya sataĢdı və həmin anda daha özümü saxlaya bilmədim:
gözlərimdən qeyri-ixtiyari olaraq yaĢlar axmağa baĢladı. Bilmirəm
niyə, amma son vaxtlar ağlamaq üçün elə bircə himə bənd idim.
– Köhnə dostumu dəfn etməkdə mənə yardım edərsənmi? – Bred
Dolanın ağır addım səsləri kəsiləndən sonra Eleyndən soruĢdum.
– Hə, Pol, edərəm, – deyərək o, qollarını mənim belimə doladı
və baĢını mənim çiynimə qoydu. Sonra isə bir qoca və əyri barmağı ilə
Mister Cinqlzın hərəkətsiz böyrünü sığalladı. – Bu iĢdə sənə kömək
etməkdən məmnun olaram.
www.vivo-book.com
631
Beləliklə, biz bağbanın sarayından balaca bir kürək götürdük,
axĢam kölgələri ağacların arası ilə uzandığı vaxt Delin sevimli siçanını
dəfn elədik və sonra Ģam yeməyi yemək və həyatımızın qalıqlarını bir
yerə toplamaq üçün geri qayıtdıq. Həmin axĢam mən uzun-uzadı
Delakruanın haqqında düĢündüm, onun mənim kabinetimdəki yaĢıl
xalının üstündə diz çökərək dua oxuyarkən onun qırxılmıĢ baĢının
lampanın iĢığında necə parıldaması, məndən Mister Cinqlzın qayğısına
qalmağı və o əclafı siçana yaxın buraxmamağı xahiĢ etməsi haqqında
düĢündüm. Amma yenə də, sonunda o əclafın əli bizə çatmıĢ,
hamımıza zərər yetirə bilmiĢdi, elə deyilmi?
– Pol? – deyə Eleyn sual dolu baxıĢlarını mənə zilləmiĢdi. Onun
səsi nəvaziĢli və yorğun idi. Hətta balaca bir qəbir qazıb orada siçanı
basdırmaq da bizim kimi qoca sevgililər üçün həyəcanverici ola bilər.
– Sən yaxĢısanmı?
Mənim əlim onun belindən tutmuĢdu. Mən əlimi yüngülcə
sıxdım.
– Mən yaxĢıyam, – deyə cavab verdim.
– Bir ora bax, – deyərək o mənə üfüqü göstərdi. – GünəĢin
batmasına bax, gör nə gözəl mənzərədir. Bəlkə dayanıb bir az qüruba
tamaĢa edək?
– YaxĢı, – deyə mən cavab verdim və biz bir-birimizin belini
qucaqlamıĢ vəziyyətdə çəmənlikdə dayanaraq bir müddət qüruba
Dostları ilə paylaş: |