195
xanaya malik olur. Ağ piyadalar elə bil ki, yuxarıya doğru hərəkət edirsə, qara
piyadalar da müvafiq olaraq aşağıya doğru hərəkət edir.
Hər bir rəqib 16 fiqura malik olur, biri açıq rəngdə olmaqla ağ tərəf hesab
olunur, digəri, qara rəngdə başlayan isə qara tərəf hesab olunur. Bu fiqurlar dəstəsinin
hər ikisi bir-birilə üz-üzə yerləşmişdir, vuruşmağa hazır olan iki düşmən qoşununu
xatırladırlar. Birinci cərgədə o fiqurlar yerləşir ki, onlar özlərinin beş növü ilə bir-
birindən fərqlənirlər. Şah, vəzir, top, fil, at adlanan bu fiqurların qarşısındakılar ikinci
dəstəni əmələ gətirir və piyadalar adlanırlar. Onların da sayı səkkizdir. Beş fiqurdan
ikisi - şah və vəzir təkdirlər, top, fil və at isə cüt saydadır. İkimənalılıqdan qaçmaq
üçün iri fiqurlar və piyadalar birlikdə bəzi hallarda maddi qüvvə kimi qəbul olunurlar.
Ser Uilyam Cons Kaissanı yaratmaqla yanaşı, özünün «Hind oyunu olan
şahmat haqqında» essesində Hindistanın şahmatın beşiyi olduğu barədəki ideyanı
müdafiə edir.
Göstərir ki,
həmin oyun qədim dövrlərdən çaturanqa adı ilə məşhur idi. Bu sözün mənalandığı
dörd ordu hissələri - fillər, atlar, arabalar və piyada əsgərlər olmaqla qədim hind
eposunun tərcüməsindən götürülmüşdü. O, sübut etməyə çalışırdı ki, çaturanqa bizim
eranın VI əsrində bir oyun kimi Persiyada tətbiq edilmiş və oradan Şartanc (və ya
şirtanc) adı altında Ərəb ərazilərinə yayılmışdır. «Şatranc» sanskrit dilindəki «dörd»
mənasını verən «şatr» və «dəstə» mənasını verən «anqa» sözlərinin birləşməsindən
ibarət idi. Hind mistitsizminə görə «şatranc» kainatı, onun dörd tərəfi isə Yerin dörd
elementini - torpağı, havanı,
odu və suyu, həmçinin dörd mövsümü təmsil edir.
H.Marrey isə özünün «Şahmatın tarixi» əsərində belə bir nəticəyə gəlir ki,
şahmat hind oyununun törəməsi olub, Qərbdə VII əsrdən yayılmağa başlamışdır.
Onun versiyasına belə bir hipoteza da əlavə olunur ki, şahmatın başlanğıcına,
quruluşuna və cazibədarlığına qədim simvolizmin müəyyən elementlərinin
xüsusiyyətləri uyğun gəlir. Şahmatın inkişafı genetik olaraq qədim dövrlərin gizli
sirləri və dini ritualları ilə birləşir. Şahmatçıların seçimi və şahmat hərəkatı kosmik
elementlərlə də əlaqələndirilir və hətta belə bir fikir də irəli sürülür ki, adamların
şahmat taxtası arxasında oynaması həm də astronomiyaya və kainata müəyyən
işarədir.
Sehrli xanalardakı şahmat hərəkətləri və bəzi cəngavər («at» fiquru ingilis
dilində knight - «rıtsar», yəni «atlı» deməkdir, çünki avropalı rıtsar - cəngavər yalnız
at
üstündə güclü, qüdrətli döyüşçüyə çevrilirdi, piyada olduqda isə 40 kiloqramlıq ağır
zirehli paltarda hətta yeriməyə çətinlik çəkirdi) səfərləri elə vəziyyət yaradır ki,
burada rıtsarlar («atlar») taxta üzərində hər bir xanaya toxunmaqla dövr edirlər. Bütün
bu simvollar şahmat kimi stolüstü oyunlardan müharibə meydanına keçmişdi.