Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sınıq . qırıq. çat. çatlaq.

siniq . sinik. içlik. - döşək siniyi.

siniq . sinik. iyi ürəkli kimsə. xeyrxah.

siniq . sinik. tutşı. tutşu. tuştu. səmimi.

sınıqlamaq . sınığ qırıqları sarmaq, bağlamaq.

siniləmək . inləyib, sızlağ səs çıxarmaq.

sınır . 1. sıyın. sığın. suyun. ötgə. qılıq. qılınğ. xuy. əxlaq. məzac. təb'. karakter. tembir. 1. e'tidal. 1. qoş. ruh. rəvan. ruhi, rəvani durum. 1. sinsir. sıxıcı, dişsiz edici nərsə. 1. sırmıq. çırmıq. çımrıq. kiriş. kas teli.

sinir . dizin arxa üzü.

sinir . sinğir. qoşluq. qoşğur. ruhi durum.

sinir . sınır. 1. çaba. tutu. qeyrət. cürət. taqət. (güc. qudrət. təvan).

sınırlama . qıslama. qıtlama. kəsləmək. sınırlama. azaltma.

sınırsamaq . yenilmək.

sinis . 1. sinislik. güvənlik. toxdayın. toxdanlıq. asayiş. rahatlıq. 1. sinislik. sakitlik. aramiş. 1. rahat. 1. sakit. aram.

sınış . sınaş. təktüş. təktük. çəktüş. çəktük. baz rəslik. müfəttişlik.

sınış . sınavış. dəniş. əktiş. təcrübi.

sınış . sınğış. (sındaş). təhlif. həmpeyman. yarğaş. mö'təlif. müttəfiq.

sınış . siniş (lətafət. məlahət). sınqışlı. sınğışımlı. sınışlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. cana yatan. qanı isti. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. xoşagəlim. çəkici. cəzzab. sığışlı. sıyışlı. atifəli. rəhim. şəfiq. duyarlı. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. həssas. ləziz. mulayimül məzac. (dil suz. xəm xar. )
((sınışdırmaq . sınğışdırmaq. sınşındırmaq. sinişdirmək. sinşindirmək.
((sınışınmaq . sinişinmək. sınğışınmaq. sınşınmaq. sinişinmək. sinşinmək.
((sınışdırılmaq: sinişdirilmək. sınğışdırılmaq. sınşındırılmaq. sinşindirilmək.

siniş . sinmə.

sınışlı . sinişli. yaxışlı. uyquşlu. cana yatışlı.

sınışmaq . sinişmək. sınğışmaq. sınşınmaq. sinişmək. sinşinmək. lətafət. məlahət qazanmaq. canına yatmaq. qanı istinmək. isti qanlılaşmaq. sözləşmək. söy söhbətləşmək. yovşanmaq. sosyallaşmaq. ictimailəşmək. maaşirət, ünsiyyət qazanmaq. simpatikləşmək. cəzzablaşmaq. şəfiq. duyarlı. sıyızlaşmaq. siyizləşmək. həssaslaşmaq. ləzzət almaq. yumşanmaq. ərinmək. ərginmək. (mulayimül məzac olmaq).

sınışmaq . sinişmək. yaxışmaq. uyqun gəlmək. cana yatmaq. - bu sözə sizə sınışmazki. - qırmzı sənə sınışır.

sinivləmək . sinivlətmək. 1. rahatlatmaq. 1. sakitlətmək. aramlatmaq.

sinivmək . sinişmək. 1. rahatlaşmaq. 1. sakitləşmək. aramlaşmaq.

sinq . sing_. letir. litir. litr.

sınqa . sınğa. sına. kontrol. - sınadan keçirmək: kontrol edmək.

sınqaq . sınğaq. sındağ. singək. səngək. sininə, içinə dək pişib, xasa, quru, qızarmış (kəbabi, birişdə) çörək, yeralma. çağıldaq. - səngək çörək.

sınqalmaq . sınğalmaq. sınaalmaq. kontrol olmaq. - sınadan keçirmək: kontrol edmək.

sınqar . 1. tək. bir. yalnız. - sınqar ayağı üsdə durdu. - sınqar qol: bir qol. 1. tək sayılı. 1. müfrəd.

sınqar . sınğar. sinək. 1. eanə, fond, amortisman sandığı. 1. çuxur, havza. bataqlıq. 1. çalaz. çanağ. batığ. lavabo. (dəsşuy. zərfşuy). 1. kəriz.

sınqar . sınğar. singər. sanı. sanu. sanığ. qiyas. muqayisə.

sınqarmaq . sınğarmaq. singirmək. 1. quşanmaq. qurşanmaq. 1. özünü yerləşdirmək, toxdatmaq, rahatlamaq. 1. difa' durumu tutmaq.

sınqatmaq . sınğatmaq. singətmək. sanğımaq. sanığmaq. qiyas, muqayisə edmək.

sınqı . sınğı. çınğı. öc. kin. - sınğısın çıxarmaq: öcün almaq.

sınqıqay . sınan. qırılqan. qırılan.

sınqıl . cınqıl. balaca bacı. - qeyin sınqıl: bala baldız. - əçə sınqıl: yekə kiçik bacı.

sinqil . singil. bacanaq.

sınqıl . sınğıl. içə doğru bükük, əğri. - sınğıl sınğıl yerimək: belin büküb yerimək.

sinqıl . sınqıl. rəmz. gizli simgə, siqnal, sinyal, imək, işarə, haçar.

sınqılamaq . sınğılamaq. sınqalamaq. sınalamaq. sınıtmaq. sınlamaq. sınamaq. incələyib çözələmək, gözələmək. diqqət yetirib düşünmək. - işin ilkin sonun sınğıla. -

sınqılamaq . sınqılmaq. sınğmaq. sınmaq. qırılmaq.

sınqılmaq . sınğılmaq. sınğırmaq. hıncqırmaq. için çəkmək.

sınqılmaq . sınğılmaq. sınınmaq. sininmək. həmdərdlik, həh dillik edmək.

sınqımaq . sınğımaq. sınımaq. sinğmək. sinmək. 1. çəkmək. cəzb edmək. özünə, içinə çəkmək. 1. əzbərləmək. 1. tutmaq. qapmaq. - qara boya hər çeşit ışığı sınar: qapar. 1. bürünmək. qərq olmaq. - dağlar alaqan ışığa sınğmışdı.
- quma sınan suya tay (su kimi) : 1. səssiz səmirsiz. qıpışlıq. xamuşluq. - quma sınan su kimi dinməz söləməz qaldı. 1. boşuna. asısız. karsız. faydasız. - qazandığı para, quma sınan suya tay gedir.

sinqin . singin. 1. sıxılqan. 1. cana sinən, yatan. yatqın.

sınqır . sınğır. 1. mərcan. 1. dəğərli daş.

sınqır . sınğır. çındır. damar. əsəb.

sınqır . sınğır. sın. 1. dağ burnunda, qaşında olan uçurum. 1. diş. dəndənə.

sınqır . sınğır. sinğıc. singir. 1. çuxur, oyumlu qab. 1. sini. 1. məjmeyi. 1. güldan altlığı. 1. qutu. 1. nərsəni oturtmağ üçün, oyumuna uyğun, biçili qab, yer. nərsə üçün özəl qab. - beşik sınğırı. - qələm sınğırı.

sınqır . sınğır. sınır. sinğir. 1. əsəb. ə'sab. əsəb dizgəsi, hörçünü, bağdağı, sistimi. 1. pey.

sınqıran . sınğıran. sınıran. sınğdıran. sındıran. sinğirən. sinirən. sindirən. (sındırıvcan. sındırıvğan. sindirivcən. sindirivcən. ) 1. hirsləndirən. əsəbani edən. 1. çəkən. çəkici. cəzb edən. cazaib. 1. ölütən. öldürən. öldürücü. (koşəndə). 1. (> səngin(fars)). ağır, güc gələn. - çox əmək sınğıran iş: çox güc aparan iş. 1. qurudan. 1. toster.

sinqirləmək . singirləmək. 1. singitmək. muzahim olmaq. 1. dibinə soxulub əl çəkməmək. - bir dilənçi singirləmişdi.

sinqirmək . singirmək. sinğirəmək. dözəmək. qəbul edmək. - heç çətinliyə singirəmir. - hər nə gəldi başıma singirdim.

sınqış . sınğış. qolay alınan, tutunan (qəbul olunan), çəkilən, dartılan, öğrənən, əzbərlənən, həzm olunan.

sinqsimək . sınğsimək. sinsimək. sınsımaq. 1. üşümək. titrəmək. əsmək. (qorxmaq). 1. inildəmək. zarıldamaq. - qolu qırıq it, sabaha can sinsidi durdu.

sınqtırış . sınğdırış. sındırış. sinğdiriş. sindiriş. cəzb. - yarığlıq sındırışı: ışıq cəzbi.

sinləmək . sinğəmək. içə işləmək.

sinlənmək . sınlanmaq. qınlanmaq. dinlənmək. tinlənmək. cimlənmək.

sınlı . sınığ. sinik. sinli. 1. qanıqlı. gözü tox. salığ. salğın. salğun. qane'. - zənginlərə görə yoxsullar sınığlı olur. 1. tutarlı. həcmli. 1. dözümlü. səbrli.

sınlıq . sınlığ. sındığ. çətir.

sınmaq . 1. inmək. enmək. azalmaq. düşmək. 1. pozulmaq.

sınmaq . 1. qırılmaq. düşmək. ölmək. - qonşumuz heçinə sındı. - qaynağı sındı: qaynamadan düşdü. 1. düşmək. rədd olmaq. - ikinci sınada sındı. 1.
- boyun sınmaq: boyun əğmək. tabe' olmaq.

sınmaq . kötüləşmək. fənalaşmaqə. durumu pozulmaq. hafiflənmək. alçanmak. qırılmaq. mahvetmək. vazgeçmek, feragat etmek

sınmaq . sınımaq. 1. içinə hopmaq, keçmək. içmək. - suyu səp sinər yerə, sözüvü qıl sığar yerə. 1. xaşlanmaq. həlim salmaq. 1. nərsənin gərəkli duruma gəlməsi. qəvama gəlmək. - sınık yoğur: acımış qabarmış xəmir. - sınık yoğurdan pişirilən çörək ürəyə düşməz.

sınmaq . sınımaq. sınğımaq. 1. qırılmaq. 1. şikəst yemək. yenilmək. məğlub olmaq.

sinmək . (sink_ingilis). batmaq. basınmaq. gömülmək. saplanmaq. qafasına girmək. çökünmək. dalınmaq. içinmək. düşünmək. sağınmaq. sağanmaq. eninmək. azalmaq. unutulmaq. yerləştirmək. örtbas edmək. yatınmak.

sinmək . 1. əğilib gizlənmək. - onu görən kimi sindi. 1. qısılmaq. - qurd kiriyib, sürünün içinə sinər.

sinmək . 1. yayılmaq. yayqınlaşmaq. dağılmaq. pəxş olmaq. nifuz, şiyu' tapmaq. 1. dalqınmaq. içinə salmaq. içində saxlamaq, gizləmək. - bu olayları sinmişdə, sindirənməmiş.

sinmək . dinmək. yinmək. yenmək. dingimək. yingimək. yengimək. singimək. səngimək. sınğımaq. səknimək. səynimək. seyğəşmək. seyrəşmək. yavaşımaq. sakinmək. sakitləşmək. sovlaşmaq. solvaşmaq. salvaşmaq. savlaşmaq. səlvişmək. sərvişmək. (# minmək: mingimək. qalxmaq. coşmaq). - bir gün minən, bir gün sinər. - yağış sinmək bilmir.

sinmək . sinmək. 1. nərsə nərsiyə işləyib yatmaq. - gözəl qoxular evin burbucağına sinmiş. 1. kəndini göstərməmək, saxlanmaq. 1. çöməlmək. çökəlmək. büzülmək. 1. saxlanmaq. 1. keçmək. sızmaq. yayılmaq. (nəşt, nifuz edmək). - bu sav qalmasın yerə sindi yayıldı. 1. dalmaq. 1. əğilib gizlənmək. - onu görən kimi tülkü kimi sindi. 1. girinmək. sartınmaq. yaltaqlanmaq. daltaxlanmaq. yalağlıq, talağlıq edmək. yenginişmək. (yalağçılıq. yorğa ağızlıq. yorğazlıq. çaplusluq. təməllük. təzəlzül).

sins . 1. tin. qoş. ruh. sür. ispiri. espiri. 1. canlandırıcı ilkə. 1. canlılıq. duyqu. 1. dad. 1. anlam. utuq. utçuq. uçuğ (ruh). içik. içrik. öz. töz. - sözün uçuğu: sözün ruhu. - uçurun çıxarmaq: anlamın açıqlamaq. - uçursuz: anlamsız. 1. ən önəmli damıt, nuxdə. can alıcı damıt, nuxdə.

sinsi . 1. içə dönük olan. (səssiz). 1. üzgün. tutuğ.

sinsi . enik. inik. 1. içdən, altdan işləyən. 1. pisik. qoşluq. qoşğur. ruhi. 1. ruhani. ispiritüel. espiritüel. 1. gizli. saxlı. - burda sinsi heçnə yoxdur.

sinsi . mızı.

sinsi . sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. 1. açı, fürsət güdən. 1. fürsət tələb. 1. gizlin, altdan, əl altı işləyən. saman altdan su yeridən. sosur. sorsıq. oğrun. tülkü. kurnaz. şeytan. mızı. - üzü gülməz sosurdan qaçın. - sosurun dili qarnında. 1. sinsin. içirtin. içinə salan. 1. kinayəli davranan. 1. yavaşca. astaca. 1. qaçıq, gizli, örtülü olan nərsə. 1. sirr. 1. gövdəyə oturan geyim. daramdurul. yerinə tam düşən nərsə. tam uyğn, yapışqan. 1. dərin saldığ, ambar. 1. cicikli. həsəkli.

sinsik . acığlı. acığın. əsəbi.

sinsimək . həssasiyyət göstərmək.

sinsin . 1. sini sini. sinə sinə. saxlıca. saxlanaraq. 1. simitən. sırtıq. sürbet. sırbit. üzdən gedməyən.

sinsiti . sinsic. çapşıt. çapşıtış. sansor. sansur.

sinsitmək . çapşıtmaq. sansor, sansur edmək.

sinsitmək . sınsıtmaq. qorxutmaq. - uşağı elə sinsitib kin, göz açmağada sinsir.

sinsitmək . sırsıtmaq. sıysıtmaq. incitmək.

sınsız . sinsiz. 1. tutarsız. həcmsiz. 1. dözümsüz. səbrsiz.

sınta . sında. nərsni yarma, kəsib açmaq üçün kəsici arac. cərrahlıq piçağı. neştər.

sıntaq . sındağ. neçə yolun qovşağı. (meydan. çatrağ. iskuer. )

sintə . 1. gənncinə.

sıntı . sındı. 1. sınğı. bucaq. burcaq. açı. quşə. zaviyə. döngə. 1. yekə qeyçi. 1. körük. hər çeşit nərsə, iş aracları qoyulub, içi qat qat olan, daşınmağa əlverişli qutu. 1. qətli. neçə qətlənərək yığılan nərsə. - sındı çəlik: neçə tikədən oluşub, tikələri birbiri içinə girib, yaxud üst üsdə qətlənərək yığılan əsa.

sıntıq . sındığ. kərpiç.

sıntıq . sındığ. sandığ. qapağı üstündə qətlənərək qapanıb açılan qutu çeşiti.

sıntıq . sındığ. sınığ. sındı, qayçı ağzı, artığı. qıraza. qurazə.

sıntıq . sındıq. sindik. dindik. alışıq. öğrənik. öğrənmiş. - it, pişik kişiyə sındıq heyvanlar sayılır. 1. (asav, yadırqan olmayan). uysal. müti'. -

sıntılac . sındılac. sığdılac. sığac. ötücü quş çeşiti. - sığac işi irməz, ortun təpmək: sərçə işi değil xərmən döğmək.

sıntın . sındın. narın dənəli yemişlər, nərsələr.

sıntırı . sındırı. sindiri. dəniz. dərya. - eşşək ayar (deyər) başım olsa (başım sağ olsa), dənizdən su içərəm. (yekə arzular üçün, uzun yaşam istəyən)

sıntırı . sındırı. sındırma. sindiri. sindirmə. 1. evdə, yapılarda artığ nərsələrin qoyulan yeri, damı. 1. ənbari. əmbari.

sıntırqı . sındırğı. sınlığa, şikəsdə, yenilməyə, məğlubiyyətə, pozqunluğa uğraşan, iflas olunan yer.

sıntırmaq . sındırmaq. qırmaq. 1. neçə tikəyə, qısda bölmək. 1. saymamaq. e'tina edmək. - yasanı sındırmaq. 1. incitmək. üzmək. mə'yus edmək. - ürəyin sındırmaq. 1. nərsənin birdən kəsilməsi. - ölüm qonmadan, yaşam sınmadan, ed iygilik. 1. azalmaq. kəməlmək. - qızdırmanı sındıran nərsələr.

sıntırmaq . sındırmaq. sınrıtmaq. 1. sığrıtmaq. sindirmək. həzm edmək. 1. nərsənin olduğu, tutduğu durumun qırmaq, pozmaq. - topu sındırmaq: topun yelin açmaq, əzmək. - sapı sındırmaq: sapı qırmaq. - qayğısın sındırmaq: sıxıntısın aparmaq. - əlin sındırmaq: əlin kəsmək. - ayağın sındırmaq: ayağın kəsmək.

sıntış . singiş. 1.quylama törəni. təşyii' cənazə. 1.dincəliş. toxdanış. rahatlanış. huzur buluş.

sıntıtan çıqma . - sındıdan çıxma: yeni biçilmiş. acar. yeni. taca.

sıntıtmaq . singitmək. 1.quylamaq. 1.dincəltmək. toxdatmaq. toxnatmaq. toxlatmaq. rahatlatmaq.

sinüs . nərsə içində sinsi, gizli olan baca, oyuq, kisə.

sıpa . < çıpa. (< çapcıq). çıpcıq > cocuq. yavrı. uşaq.

sıpa . çıpa. çuxur. xəndəq.

sıpağ . sıpağ. çıpağ. sırağ. çırağ.

sıpal . çıpal. çıpıl. 1. rüsva. 1. mundar.

sıpallamaq . çıpallamaq. çıpıllamaq. 1. rüsva, abırsız edmək. 1. mundarlamaq.

sıpatlamaq . çıpatlamaq. sıvamaq. sıvırmaq. sırıtlamaq. çırmamaq. çırmalamaq. qətləyib yana çəkmək. qaldırmaq.

sıpçınmaq . çıpçınmaq. çabalamaq. - çıpçınıb əlimdən çıxdı.

sipər . çıpır. savır. (1. < çırpmaq. 1. < savmaq. ) 1. nərsəni başqa nərsəylə çırpışıb yaralanmasını önləyən tikə, bəd. 1. önlük.
- sipər almaq: qalxanlanmaq. gizlənmək.
- kəndinə qalxan edmək. sipər edmək:

sipəsip . kipəkip. tığız. tıxız.

sıpıq . süpük. 1. sivri. - sıpıq sırıq: ucu iti dəğənək.

sıpıqmaq . sıypıqmaq. sıyvışmaq. sıvışmaq. sürvüşmək. gizlicə qaçmaq.

sıpışqa . çıpışqa. çaxmaq. kibrit. birbirinə çırparaq, vuraraq çaxır, qor törədən nərsə.

sıpışqulu ermək . aradan çıxmaq.

sıpqın . < çıpqın. nərsə çırpmağ üçün çuçuğ, ayqıt.

sıpqırmaq . çıpqırmaq. bir işi bir kərədə, yerli dibli eləmək.

sipləmək . sıplamaq. 1. ucu sivri nərsəni ataraq, bir yerə saplamaq. 1. zıplamaq. nərsəni nərsiyə soxmaq.

sıpmaq . sırpmaq. səpmək. sərpmək. yaymaq. dağıtmaq.

sıprıl! . süprül!. sikdir!. rədd ol!.

sıpta . sıpda. çıpda. incə. işgə. nazik. - çıpda boylu.

sır sınağ . əməl kirdar. ə'mal o kirdar.

sır sıplığ . sür süplüğ. çır çıplığ. çər çöplük. çər çöp. siyir siplik. töküntü.

sır . nəqş o niqar. cila.

sır . sıl. çır. çıl. cızğı. xətt.

sır . sir. yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır. - sır süt: sütdən dolu. - sır doğru: lap düz. - sır altın: tam qızıl. - sır yalan: dibdən yalan.

sır . sırığ. sərik. bayız. bəsit. saya. baya. sadə. normal.

sır . sirr. giz. 1. nərsənin örtüyü. 1. üstü örtülü olan nərsə. 1. üstü ilə içi bir olmayan nərsə.

sır . sıyır. boya. rəng.

sir . siyir. sil. silir. silik. açıq. say. arığ. pak. təmiz. pakizə. - ətəyi silik > silgitəy.

sır . sür. nərsə üzərə yaxılan öznə, boya, rəng.

sır . sür. sürmə. boya. nərsə üzrə sürülən hər çeşit sürmə.

sıra .- ara sıra: ara tirə. yer yer. bə’zən.

sıra . görə. - istəyi sıra: istəyinə görə: diləyi sıra: diləyinə görə: kefinə sıra: kefinə görə: nəcür, nətür, nasıl istərsə.

sıra . səf. - uşaqlar düzülüb on sıra qurdular.

sırac . kampiyoter.

sırac . sirəc. 1. (hiz. xirə sər). tərs. səqqət. dirəc. inadçı. müsirr. (sübatlı. əzimli). kəc. asığ üzlü. 1. müzmin. kıronik.

sırac . sırma. nərsə üzərinə yapılan süs.

sıracçı . sıraçı. sırmac. nərsə üzərinə süs yapan kimsə.

sıraçı . nobətçi. girvəc. girəvçi. novbətçi. - sıraçı qatılan: sıraçı ortaqçı. nobətçi iştiraçı.

sıraçın . sıxaçın. (sıxıq açıq). sırburma. sığburma. çox əzik büzük. çox çin çüllü. çox əğri büğrü.

sırağıl . siramik. incə gilli, sırlı şirli saxsıdan yasalan nərsə.

sıralatma . sırılatmaq. sırıqlatmaq.

sıralı . - sıralı sırasız₁: sırılı sırısız . sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz. çəkinə çkiyinə, çağına yağına baxmadan.

sıramaq . sırımaq. 1.uzun uzadısı, sırayla düzmək, tikmək. - yorqan sıramaq. 1. boyamaq.
- genə nə sırırsın. 1. sırıq, sıraq, nəqşə, tərh çəkmək. -sıramadan işə keçmə. 1. nərsiyə nəqşə salmaq. nəqqaşlıq edmək.
- sırğıc: nəqqaşi.
- sırğac: nəqqaş.

sıramıq . sırayla.

sırasır . sırsıra. silsilə. salsala. 1. dəğərinə görə sıralanmış, sıranmış olan. 1. şəcərə. xanidan. 1. ardış (kərvan). birbirin ardından uzanan duru. sap. rişdə. - dağ sırsırası. - sanlar salsalası: ə'dad silsilə. 1. qatın (tikələrin birbirinə qatılmasından oluşan nərsə. catena_ingilis). qolqa. qolbağ. qulbağ. qıyınc. zəncir. (séquence). 1. sıra. seri. salqa. burlaq. birlək. dizi. nərsədən bir dövrə. (1. məcmuə'. rədə. rədif. səf).

sıraş . 1. sıralış. çəkəş. çəkləş. səf bəndlik. səf çəkiş. sətir bəndlik. 1. sıralış. düzüş. tənzim. tarazış. oxaş. oxlaş. çatğaş. çatğaşlama. suvalama. sıvalama. həmsəthləmə. miyzanlama. 1. sıralış. 1. imtidad. 1. yönəş. yönləş. məsir. 1. yalay . yalat. yapır. yapın. yasır. hamar. təxt. təx. pəx.

sırat . sırıt. 1. sıyırma. sırıvatma. arıtlama. təmizləmə. pirayiş. 1. ağacların artığ, yeni çıxmış sürgün, dalların budama, qırma işi, çağı. 1. sıy. sünnət. - sıy toyu: sünnət toyu.

sıratmaq . sırıtmaq. sızıtmaq. sızdırmaq. 1. sıvıtmaq. sıvdırmaq. sıvqırmaq. süvdürmək. süvütmək. suvutmaq. sulandırmaq. suya salmaq. 1. boşaltmaq. - cibində nəyin var sırıt.

sırav . sığav. sıyav. 1. bol. fıravan. fərax. 1. bərxurdar. 1. arxa. yarqa. keyfiyyət. (sanav: kəmmiyyət).

sıravlıq . sığavlıq. sıyavlıq. 1. bolluq. fıravanlıq. fəraxlıq. 1. arxallıq. yarqallıq. keyfiyyətlilik.

sırba . səlbə. salba. salva.

sırbamaq . sürbəmək. nərsəni incətib uzatmaq.

sırbaş . sırıbaş. sırabaş. 1. toyxan. toyxanı. çoğan (< çoğ, çox xan). toy yığvasın dolandıran. tamata. tamada. 1. yeməkli böyük toplantıları yönədən kimsə.

sırbəzək . sığbəzək. tığbəzək. çox bərbəzəkli.

sırboyaq . sığboyağ. sığbodağ. 1. tünd boya, rəng. 1. çevrəyə görə gözə çarpan dək dəğişik, marağlı olan nərsə. orijinal.

sırcamaq . sırcaşmaq. sürcəmək. sürcəşmək. züyüldəmək. züyüldəşmək. yer bə yer olmaq.

sircimək . sırsınmaq. sürsətinmək. əlində olanı itirmək. müflis olmaq.

sırçı . 1. aynaçı. aynasaz. güzgüçü. 1. şir, boya yaxaıcı. luğabçı. luğabkar.

sırçıq . sırçığ. 1. lobyə səğəsi kimi çox üzük, incə, düz səğə, çubuğ. 1. sıçığ. pənir qurdu kimilər, çox incə qurd.

sırçıqım . sırçıxım. sıxçıxım. çıxımlı. gedərli. 1. xərcli. 1. məsrəfli.

sırdırmaq . sıyrıtmaq. süzdürmək. uzatmaq. - pəncərədən sırdırdı tutammadım yerə düşdü.

sirgəv . sirgəv. sırqav. sırqov. iğrəngən. hər nədən siyrilən, sıyrılan, iğrənən.

sırgünəş . sırgünəş. sıxgüyəş. sırgüyəş_. bol günlü, günəvər yer. - sırgünəş ölkə.

sırğalmaq . sırğılmaq. sürğülmək. sıyrılmaq. süvmək. - ayağım sırğadı. - dağdan sırğılan daşlar.

sırğan . sıralanan. uzanıb gedən. riştələnə.

sırğan . sıyırğan. çoğun. çovun. tufan.

sırğaş . sırış. sürüş. zürüş. qayış. qayma. sırğalış. (sırılış. sürülüş. zürülüş. qayılış).
((sırılmaq. sürülmək. zürülmək. qayılışmaq. qaymaq. 1. qurtulmaq. boşanmaq. 1. tökülmək. - içim sırıldı. - ürəyim sırıldı.
((sırıtmaq. sürütmək. zürütmək. qayrıtmaq. qayıtmaq. qayratmaq. qaylatmaq. 1. qurtatmaq. qurtarmaq. 1. sırılatmaq. sürülətmək. zürülətmək. axıtmaq.
((sırış . səriş. döşəmə. nərsəni nərsiyə çırpma.
((sırıtma: səritmə. döşətmə. nərsəni nərsiyə çırpıtma.
((sırımaq . sərimək. döşəmək. nərsəni nərsiyə çırpmaq, vurmaq. - şallağa sırıdı.