Vahid qazi
Yüklə 4,45 Kb. Pdf görüntüsü
|
53 hənnəm oduna” atmışdı. Bizə ömrə yazılası bir ax- şam bəxş etdiyinin fərqindəydi, çöhrəsi çiçəkləmişdi. Bizim də üzümüz Konnektikut küçəsinin lampaları kimi işıqlanmışdı... *** Həsən Seyidbəyli küçəsi, 18 ünvanındakı “İbrus” teatrına çatdım. Bayırda teatrın iki əməkdaşı siqaret çəkirdi. Məni qəribə nəzərlərlə süzən daha yaşlısı filmi göstərməyəcəklərini dedi: “Sizdən başqa gələn yoxdu”. Bax belə, sevimli oxucum! İlk “Oskar”lı azər- baycanlının – Rüstəm İbrahimbəyovun qədim türk- lərdən bəhs edən filminə üç milyonluq türk şəhərində bircə bekar adam gəlmişdi... Bekar(a) günü beləcə başa vurub üzüaşağı küçə- nin qaranlığına doğru getdim... 3 dekabr 2009 54 Qara çörəyin ağ üzü Nə qədər haqlı olmasına baxmayaraq, səmimi deyilməyən sözü qəbul etməməyim, yəqin ki, şərqli emosionallığımdan gəlir. Sevgisiz, hətta nifrətlə de- yilən haqlı sözü qəbul edənlər də var. Mən belələrin- dən deyiləm. Mənə təsir etmək üçün haqlı söz demək azdır, o, həm də səmimi olmalıdır. Sözün həm HAQ- LIsını, həm də SƏMİMİsini deyin, nə qədər acı və ağır olsa belə, qəbul edəcəm. Əmin olun! Ötən həftə Avropa Parlamentində qəbul olunan “Azərbaycanda ifadə azadlığı haqqında” qətnaməni bu cür qərarlara qarşı çoxdan peyvənd olunmuş cəmiy- yətimizin bir üzvü kimi “gözümün ucu” ilə oxuya- caqdım. Çoxsaylı beynəlxalq təşkilatların və ya belə qurumların təmsilçilərinin Azərbaycanda insan hü- quqları, söz azadlığı, korrupsiya və sair haqda bəyanat- ları daha tükümü də tərpətmir (çoxu səmimi olmaması səbəbindən); o qədər kəsərsizdilər ki, o boyda yolu gə- lib mənə çatanda heç kəpənək qanadlarının mehini ya- ratmağa belə heyi qalmır. Amma bu dəfə belə olmadı... *** Polşa Seyminin üzvü, senator Zbiqnev Roma- şevski Şərqi Avropa Demokratiya İnstitunun (İDEE) təşkil elədiyi konfransdan sonra iştirakçılardan bir qrupunu evinə dəvət edən axşamı küçə lampaları qar dənələrini yaydan çıxan ox kimi Varşavanın qaranlı- ğına sancırdı. Əliboş getməmək üçün səfər torbasın- 55 dan “Gəncə” konyakını bəxtəvər təbəssümlə çıxaran- da onun neçə gündü açılmamasına təəccübləndiyim qədər də sevinirdim. Bir hoteldə qaldığımızdan eyni vaxtda çıxıb senatorun mənzilinə birlikdə getdik. Alaqaranlıq otağın küncündəki neçə əsrdənsə qalma kamodun üstündə mənim “Gəncə”mlə yanaşı sırala- nan çex “Becherovka”sı, gürcü “Xvançkara”sı, Bela- rus vodkası, qırğız “Kırqızıstan”ı ... və bir buxanka qara çovdar çörəyi natürmortu xatırladırdı. Maraqlı söhbətlər, siyasi lətifələr, müdrikanə sağlıqlar bir-birini əvəz edirdi. Kimi Mordva həbs düşərgəsində qoşduqları siyasi lətifəni danışır, kimi Çili kommunistlərinin lideri Luis Korvalanla dəyişdi- rilərək SSRİ-nin vərəm qoxulu qaranlıq məhbəs kün- cündən azad dünyanın qoynuna atılan dissident Vladimir Bukovskiyə bəxtəvərlik verdiyi günləri xa- tırlayırdı. Başqa birisi də kommunist ölkələrinə ge- dən qatarların açıq pəncərəsindən içəriyə siyasi ədə- biyyat tullamasından xüsusi ləzzətlə söz açırdı. Bütün söhbətlər fırlanıb arılar kimi bir pətəyə yı- ğışırdı – ana mövzu kommunizmin xalqlara vurduğu yaralar və kimin yarasının daha dərin olması idi. Bu xüsusda hərənin öz versiyası vardı. Həmin vaxt Bela- rusun künc-bucağını təzəcə gəzib gəlmişdim. “Zerka- lo” və “Avropa” qəzetlərində dərc olunan “Ağ Rusi- yanın qara taleyi” adlı məqaləmin istisi hələ soyuma- mışdı. Odur ki, əminliklə kommunizmdən ən çox zərər çəkənin Belarus xalqı olduğunu deyib bu ölkə- də yaşlılardan, vətənpərvər ziyalılardan eşitdiyim tü- kürpədən hadisələrdən söz açırdım. 56 O, elə bu vaxt, əlində matah Argentina şərabı, pay gətirdiyi qara çovdar çörəyinin rəngində olan küncdən çıxıb mənə yaxınlaşdı. Yalnız çənədə saxla- dığı, üzündəki Avropa aristokratlığını daha da artıran qısa ağ saqqalına tumar çəkib, mehriban səslə dedi: “Ay mənim bakılı dostum, hamımız kommunizmdən ağır yaralarla çıxmışıq. Məgər siz azərbaycanlılar qə- dər dərin yaraları olan varmı?” Sözünün eşidənlərin marağına səbəb olduğunu gö- rüb davam elədi: “Amma bu yaraları sağaltmaq üçün ən yaxşı şans da elə sizdədi. Bu şansdan yararlanmaq bacarığınızı göstərməyə imkanınız hamıdan çoxdu”. Sonra pianonun arxasına keçib özünün yeni bəs- tələdiyi musiqiylə gecə qaranlığını not-not işıqlatdı, parlaq çöhrəsindən hər yana nur çilədi. Piano dilləri- nin çıxardığı səsin məlhəm kimi axıb ürəkdə qana qarışdığını həm görür, həm də eşidirdim. Hamı iki dünya arasındakı qəribə mühitə düşmüşdü. ...Avropanın nüfuzlu idealist demokratı, məşhur “Sayudis” hərəkatının qurucularından biri, Litvanın keçmiş prezidenti, Avropa Parlamentinin 77 yaşlı üzvü Vitautas Landsbergis ötən həftə Avropa Parlamentində qəbul olunan “Azərbaycanda ifadə azadlığı haqqında” qətnamə ilə bağlı ehtiyatla, dostyana bu sözləri deyib: “Qısa müddət ərzində Azərbaycanda vəziyyətin pisləş- məsini göstərən xeyli hadisə baş verib və bu, Azərbay- canın Avropa Birliyində formalaşan yaxşı imicinə zi- yan vurur. Biz Azərbaycanı daimi inkişaf prosesində görmək istərdik. Çox istərdik ki, Azərbaycan bütün mə- sələlərdə, o cümlədən, media azadlığı sahəsində Avro- Yüklə 4,45 Kb. Dostları ilə paylaş:
|