Azərbaycan Respublikası Prezidentinin ĠĢlər Ġdarəsi
PREZĠDENT KĠTABXANASI
───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
101
ci illərdə) azərbaycanlıları indiki ermənilərin məskən saldığı Ermənistan ərazisindən, tarixi-etnik torpaqlarından
qırğınlarla deportasiya etmiĢlər. "Türksüz Ermənistan" adı altında mübarizəyə qalxan erməni millətçiləri, eləcə
də, yaxın və uzaq xaricdə yaĢayan havadarları, etnik təmizləmə iĢini 1991-ci il avqustun 8-də baĢa çatdırdılar.
Meğri rayonunun son məntəqəsi Nüvədidə yaĢayan azərbaycanlılar soyqırımına məruz qalaraq, tarixi-etnik
torpaqlarından deportasiya olundular. Belə demək olar ki, indi Ermənistan adlanan Qərbi Azərbaycanda bir
nəfər də olsun azərbaycanlı qalmamıĢdır.
1988-1991-ci illərdə Sovetlər Birliyi dövlətinin baĢçılarının köməyi sayəsində Ermənistan hökuməti Qərbi
Azərbaycan - indiki Ermənistan torpaqlarından 250 mindən artıq azərbaycanlını ata-baba yurdlarından
deportasiya etdi. XX əsrdə 2 milyondan çox azərbaycanlı indiki bu ərazidə soyqırımına, deportasiyaya məruz
qaldı.
1935-1991-ci illərdə Ermənistanda Azərbaycan yer adlarına qarĢı qərəzli siyasət nəticəsində minlərlə
toponimlər xəritədən silinib erməniləĢdirildi. Azərbaycanın tərkib hissəsi olan Qarabağın Ermənistana
birləĢdirilməsi məqsədilə 1988-ci ildən baĢlanan separatçılıq hərəkatı, iĢğalçılıq müharibəsi, etnik təmizləmə
Azərbaycana qarĢı cinayətkar siyasətin yeni mərhələsidir. Hazırda Azərbaycan torpaqlarının 20 faizi erməni
iĢğalı altındadır. 1 milyondan çox insan öz yurdundan didərgin salınıb. 18 min azərbaycanlı qətlə yetirilib, 20
mindən çox dinc sakin yaralanıb, 5 mindən çox adam əlil olub, 4 mindən çox insan əsir və itkin düĢüb, 877
Ģəhər, kənd qarət edilib, dağıdılıb.
Erməni birləĢmiĢ dəstələri Rusiyanın Xankəndidəki 366-cı mexanikləĢdirilmiĢ atıcı alayı ilə birlikdə XX
əsrin Xatın faciəsini arxada qoyan Xocalı soyqırımını təĢkil etdilər. O vaxtkı respublika rəhbərliyinin cinayətkar
əməlləri nəticəsində Ģəhərin müdafiə iĢləri pis təĢkil olunmuĢdu. 80 nəfərlik Xocalı özünümüdafiə taburu heç bir
zirehli texnika ilə təchiz olunmamıĢdı. Onlara əsas briqadanın 11-ci taburunun 20 nəfərdən ibarət minaatanlar
batalyonu kömək edirdi. 60 nəfərlik milis dəstələri isə təyyarə meydanını müdafiə edirdi.
1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə erməni daĢnak hərbi birləĢmələri və keçmiĢ SSRĠ-yə məxsus
366-cı alay (üç batalyondan ikisi tam tərkibdə, biri isə qismən), eləcə də, xarici dövlətlərdən gətirilmiĢ muzdur
quldur dəstələri Xocalıya hücum etdilər. Onlar ilk həmləni hava limanına endirdilər. ġəhərin müdafiəsinə
qalxanlar azsaylı və pis silahlanmıĢ olsalar da, qəhrəmanlıqla döyüĢmüĢdülər. Xüsusi təyinatlı milis dəstəsinin
komandiri, milis mayoru Əlif Hacıyev döyüĢ meydançasında qəhrəmanlıq göstərdi. Onun baĢçılığı altında olan
22 nəfərlik dəstə erməni-daĢnak birləĢmələrinin hücumlarını üç dəfə uğurla dəf etdi. DöyüĢdə qüvvələr bərabər
deyildi. Mayor Əlif Hacıyev vəziyyətin mürəkkəb olduğunu görəndə, limanın dispetçer məntəqəsini partladaraq,
erməni birləĢmiĢ qüvvələrinin əlinə düĢməsinə imkan vermədi. DöyüĢlərdə qorxmaz komandir ağır yaralandı və
qəhrəmancasına həlak oldu. Ölümündən sonra Əlif Hacıyevə Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adı verildi.
DüĢmən tankları, zirehli maĢınlarının artilleriya hazırlığından sonra Mehdikənd, DaĢbulaq istiqamətində
Xocalıya daxil oldu və Ģəhər içərisində döyüĢlər baĢlandı. 366-cı alayın mayor Ohanyanın komandası altında
ikinci, mayor Nabodxinin komandası altında üçüncü motoatıcı taburları, eləcə də, topçu diviziyası, öz
qəddarlığı, vəhĢiliyi ilə fərqlənirdi.
Tofiq Hüseynovun baĢçılıq etdiyi ərazi özünümüdafiə taburunun döyüĢçüləri çox qüvvətli, yırtıcı
düĢmənlə qəhrəmancasına ləyaqətlə döyüĢürdülər. Tofiq son nəfəsinədək vuruĢdu, düĢmən əsgərlərini azdırıb,
çoxlu insanın mühasirədən çıxmasına imkan yaratdı. Son anda özü mühasirəyə düĢdü. O, düĢmənə təslim
olmayaraq, son gülləni özünə vurdu. Ölümündən sonra Tofiq Hüseynova Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adı
verildi. Ağdam-Əsgəran istiqamətində yığılmıĢ hissələr arasında əlaqə və ümumi rəhbərlik olmaması üzündən
onlar erməni iĢğalçılarına qarĢı hücum qura bilmədilər.
Erməni vandalları Xocalı Ģəhərində soyqırım törətdilər. ġəhərə od vurub yandırdılar. Sağ qalanların bir
hissəsi, əsasən, qadınlar, qocalar, uĢaqlar Ģəhərin qərb istiqamətində iki yolla Ağdama tərəf qaçmağa baĢladılar.
Qarlı-Ģaxtalı gündə ayaqyalın meĢədə qalan qaçqınların çoxunu Ģaxta vurdu, yaralıların bir hissəsi öldü. Səhərisi
gün sağ qalanların bir hissəsi, Xocalıdan 6-7 kilometr aralı Qaraqaya adlanan yerdə meĢədən çıxarkən, pusquda
dayanmıĢ erməni faĢist dəstələri tərəfindən gülləbaran oldular. Xilas olaraq, Abdal-Gülablı kəndinə getməyə səy
göstərənlər düĢmən mühasirəsinə düĢüb, atəĢə tutuldular. Erməni daĢnakları yaralılara aman vermir, meyitləri
eybəcər hala salır, qadın və qızları təhqir edirdilər.
Xocalı Ģəhərinin əhalisi 13 min nəfər idi. Xocalıda erməni vandalları azərbaycanlılara qarĢı növbəti
soyqırımı törətdilər. 613 nəfər, o cümlədən, 106 qadın, 63 azyaĢlı uĢaq, 70 qoca öldürüldü. Min nəfər dinc sakin
müxtəlif dərəcəli güllə yarası alaraq, Ģikəst oldu. 1275 nəfər girov götürüldü. 56 nəfər xüsusi amansızlıqla - diri-
diri yandırıldı, baĢlarının dərisi soyuldu, gözləri çıxarıldı, baĢları kəsildi, hamilə qadınların qarnı 1918-ci ildəki
mart soyqırımı zamanı olduğu kimi, süngü ilə dəlik-deĢik edildi. Bu faciədə təkcə erməni faĢistləri və rus
millətçiləri deyil, həm də uzun müddət düĢmən əhatəsində qalan Ģəhərə lazımi kömək etməmiĢ, əhalini
təhlükəsiz yerlərə köçürmək üçün tədbirlər görməmiĢ Azərbaycan rəhbərliyi, eləcə də, hakimiyyət uğrunda
mübarizədə Qarabağ problemlərinin istifadə edib siyasi kapital toplamaqla vəziyyətin gərginləĢməsinə çalıĢan
siyasətbazlar təqsirkar idilər.
Dostları ilə paylaş: |