110
MONOPOLİYA “OYUN”U
Qeyri-rəsmi, sorğu-suala tutulacağı təqdirdə dediklə-
rindən dərhal imtina edəcək mənbədən aldığım məluma-
ta görə Rusiyanın böyük şəhərlərinin birində yekə bir
bazar var imiş. Həmin şəhərin və bazarın Rusiyanın bö-
yük şəhərləri və yepyekə bazarları arasında xüsusi yeri
var imiş. Və
ola bilsin ki, hələ də var.
Həmin bu bazarda da bir eloğlumuz kafe işlədirmiş.
Bu kafedə də bazarda işləyən adamlar səhər yeməyi də
yeyirlərmiş, nahar da edirlərmiş. Bazarda da azərbay-
canlılar çox imiş. Və eloğlumuzun işi “xod”, özü də bərk
gedirmiş.
Hə, günlərin bir günü işi “xod”, özü də bərk gedən
eloğlumuz baxır ki, bazara gəlib-gedən alıcılar da, bazar
ərazisində zaman-zaman toqqalarının altını bərkitməli
olurlar. Amma, onun kafesinə yaxın gəlmirlər. Məlum
olur ki, alıcılar eloğlumuzun kafesinə bütün gününü
burada keçirən bəzi daimi müştərilərdən çəkindiklərinə
görə gəlmirlər. Həm də onların çoxu bir növ ayaqüstü
yemək yeməyə üstünlük verirmiş. Bu adamlar da acan
kimi bazarın qapılarında qoyulmuş qril bişirilən qurğu-
lara üz tuturlarmış.
Kafe işlədən soydaşımız dərhal qril qurğusu alıb ba-
zar qapılarının birinin ağzında yerləşdirir və bir müddət-
dən sonra görür ki, bu iş elə də gəlirli iş deyil. Çünki,
yuxarıda qeyd edildiyi kimi, bazarın digər yerlərində də
qril qurğuları var və alıcıların da bir çoxu toyuğu daha
yaxşı qızardan o biri sahibkarlardan alır.
Bunu görən eloğlumuz bir xeyli düşünəndən sonra