məlumdur. Bəzi araşdırmalara görə XIII, əksərinə görə isə geci
XVI əsrdən bu el sənətkarları Azərbaycan və Anadolu
ərazilərində “aşıq” adlanırlar. Beləliklə, XVI əsrdə Qurbani,
Dədə Yedigar, XVII əsrdə Dədə Turab, Abbas Tufarqanlı,
XVIII
əsrdə
Xəstə
Qasım
aşıq
sənətinin
məşhur
nümayəndələri kimi tanınmışlar.
XVI-XVIII əsrlərdə aşıq poeziyası o qədər yüksək sə
viyyədə inkişaf etmiş ki, belə demək mümkünsə, yazılı ədəbiy
yatın milli ruhda inkişafına güclü təsir etmişdir. Yazılı ədəbiy
yatda aşıq şeiri tərzində yazıb-yaradan şairlərin sayı xeyli art
mış və bu ənənə şəklini almışdır. Belə şərait təbii ki, Naxçıvan
aşıq mühitinin inkişafı üçün də əlverişli olmuşdur. Bu əsrlər
dəki aşıq və el şairlərinin çoxunun adları əlyazma və cünglərə
salınmasa da, az halda bəziləri haqqında məlumatlara təsadüf
etmək mümkündür. Orta əsrlərdə yaşamış belə sənətkarlardan
Aşıq Məhəmməd və Aşıq Abbas Ordubadiləri göstərmək
olar (15, s. 23). Eləcə də bu əsrlərdə Ordubadı tərk edib yad
ölkələrdə yaşamış el şairləri haqqında məlumatlar var (3, s. 92-
93). Araz sahilinin “Ölən şəhər” qəbiristanlığında baş daşında
saz təsviri olan məzar XVI əsrdə yaşamış digər bir aşıq-
sənətkarı nişan verir. XVIII əsr Naxçıvan aşıq mühitinin
tanınmış sənətkarlarından biri isə Aşıq Süleyman olub. Onun
Qarabağda Abdalgülablı Aşıq Valehlə görüşüb deyişdiyi
məlumdur. Bu deyişmə onun ustad sənətkar olmaqla
Naxçıvandan kənarda da tanındığını göstərir. Aşıq Süleyman
haqqında tanınmış folklorşünas alimlərdən M.Qasımlı (11, s.
199-200) və M. Allahmanlı maraqlı məlumat vermişlər (2, s.
28, 29).
Naxçıvan aşıq mühiti keçdiyi inkişaf mərhələlərində öz
yaradıcı ənənələri və tanınmış sənətkarları ilə Azərbaycan aşıq
sənətinə dəyərli töhfələr vermişdir. Bu sırada adları çəkilənlərlə
yanaşı, Ordubadlı Kərim, Kosacanlı Ağ Aşıq Allahverdi,
Aşıq Cəlil, Aşıq Əli Xanxanmıoğlu, Aşıq Məmmədcəfər,
Çobankərəli Aşıq Cəfər, Aşıq Abbas Dəhri, Aşıq Fətulla və
9
Aşıq Nabatın əməyi çoxdur. Azərbaycan aşıq musiqisinin
“Ağır şərili”, “Orta şərfli”, “Yüngül şərfli”, “Cəlili”, “Baş
cəlili”,
“Orta
cəlili”,’’Naxçıvan
gülü”,
“Naxçıvani”,
“Ordubadi”, “Dərələyəz gəraylısı” və digər saz və aşıq havaları
Naxçıvan aşıq mühitilə bağlı yaranmışdır(13, s. 248).
“Ordubadlı Kərimin nağılı”, yaxud “Kərim-Süsən”, “Hüseyn-
Reyhan”, “Ağ Aşıq-Süsənbər”, “Ziyad-Şövkət” dastanlarından
eləsi var ki, həm müəllifinə, həm də tarixi coğrafiyasına görə
müəyyən qədər Naxçıvan və ona yaxın bölgələrlə bağlıdır(12, s.
75). “Dədə Qorqud” boylarında bir sıra hadisə və epizodlar,
“Uşun Qoca oğlu Səkrək boyu”, “Koroğlu” dastanının
“Dəmirçioğlunun Çənlibelə gəlməsi” qolu da bölgənin ozan-
dədə-aşıq mühitinin keçdiyi uzun bir tarixi mərhələnin
məhsuludur. Bu barədə əvvəlki illərdə akad. H. Araslı, prof. M.
Təhmasib, Ş. Cəmşidov, S. Əliyarov, S. Babayev, eləcə də bu
sətrlərin müəllifi maraqlı məlumatlar vermişlər. “Qaçaq Nəbi”
dastanında da regionla bağlı süjet və məlumatlar üstünlük təşkil
edir.
Qeyd edək ki, sovet dövründə muxtar respublikanın
aşıq mühitilə bağlı toplama, nəşr və araşdırma işləri az da olsa
aparılmışdır. Folklorçu H. Əlizadə “Koroğlunun Ballıca səfəri”
qolunu 1930-cu ildə Ordubadda Aşıq Muxtardan yazıya
almışdır(4, s. 371-377). Prof. M.Həkimov Kosacanlı Ağ Aşıq
Allah verdinin şeirlərinin bir qismini, Aşıq Alı ilə deyişməsini
və “Ağ Aşıq-Süsənbər” dastanını çap etdirmiş, aşığın qısa tər
cümeyi-halını vermişdir (17, s. 50-101). Ə. Axundov M.Təh-
masiblə birlikdə Ələsgərin “Naxçıvan səfəri” rəvayətini (4, s.
422-443) və “Ordubadlı Kərimin nağılı” dastanın “Kərim-
Süsən” adı ilə çap etdirmişdir (10, s. 199-215).
Azərbaycan müstəqillik qazandıqdan sonra aşıq sənəti
nin tədqiqi yeni mərhələyə qədəm qoydu. Naxçıvan folkloru
nümunələri əsasında Azərbaycan folkloru antologiyasının ilk
cildinin çap olunması ilə respublikanın digər bölgələri üzrə də
folklor antologiyalarının nəşrinə başlanıldı. Ulu öndər Heydər
%
10
Əliyevin rəhbərliyi ilə aşıq sənətinə dövlət qayğısı artırıldı,
ölkə Prezidenti İlham Əliyevin bu siyasəti uğurla davam etdir
məsi gözəl nəticələr verdi. Aşıqlar Birliyi yaradıldı. Azərbay
can aşıqlarının 5-ci qurultayı keçirildi. Heydər Əliyev Fondu-
__
_
•
nun prezidenti, YUNESKO-nun və ISESKO-nun xoşməramlı
səfiri, millət vəkili Mehriban xanım Əliyevanın səyilə bu
sənətin YUNESKO-nun qeyri-maddi irs siyahısına daxil
edilməsi aşıq sənətinin inkişafı üçün əlverişli mühit yaratdı.
Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin Sədri Vasif
Talıbovun 7 fevral 2009-cu il tarixli “Naxçıvan Muxtar
Respublikasında Xalq yaradıcılığı günlərinin keçirilməsi
haqqında” Sərəncamı da bölgədə aşıq sənətinin inkişafı,
tədqiqi, nəşri və təbliği işində canlanma yaratdı, nəticədə az
müddətdə xeyli işlər görüldü. Bu sətirlərin müəllifi tərəfindən
Naxçıvan aşıq mühitinin tədqiqilə bağlı ilk monoqrafiya (12)
və bir neçə sanballı elmi məqalə çap etdirildi (14). ’’Naxçıvan”
jurnalının 22-ci sayının böyük bir hissəsi aşıq yaradıcılığına
həsr olundu. Bununla eyni vaxtda işıq üzü görmüş Naxçıvan
folkloru antologiyasının I cildində bir neçə aşıq haqqında qısa
məlumat və şeirlərindən bəzi nümunələr verildi (9, с., I, s. 415-
457).
“Naxçıvan aşıqları və el şairləri” adı ilə nəşr edilən bu
kitab isə regionun aşıq yaradıcılığı ilə bağlı keçmiş sovet dövrü
də nəzərə alınmaqla müstəqillik illərimizdə yuxarıda adı çəki
lən monoqrafiyadan sonra çap olunmuş ikinci kitabdır. Kitabda
müxtəlif əsrlərə və müasir dövrümüzə aid böyük bir qrup aşıq
və el şairlərinin qısa tərcümeyi-halları, şeirlərindən nümunələr,
• •
aşıq rəvayətləri və deyişmələri toplanmışdır. Ondə əməkləri
dəyərləndirilən aşıqlarla yanaşı, heca vəznində qoşub-yaratmış
el sənətkarlarından Ululu Kərim, Qönçəbəyim, Kalba Molla
İsmayıl, Yamin İsmayıl və Sərraf Qasımın adlarını qeyd
etmək vacibdir. Özündə 50-dən artıq aşıq və el şairinin haq
qında məlumatı, yaradıcılıqlarından nümunələri və aşıq
rəvayətlərini toplamış bu kitab regionun aşıq mühitinin
%
11
Dostları ilə paylaş: |