Grammatika va morfologiyaga kirish

Grammatik kategoriya
Bir-biriga qiyosan olinadigan ikki yoki undan ortiq grammatik ma’no bilan shu ma’noni ifodalovchi grammatik shakllar tizimi grammatik kategoriya deyiladi.
Grammatik kategoriya so`zlarni, so`z shakllarni, so`z o`rinlarini, so`z qurilmalarini birlashtiradi, umumlashtiradi. Shunga ko`ra grammatik kategoriyalarning to`rt turi farqlanadi: 1) so`zning grammatik kategoriyalari; 2) so`z shakllarning grammatik kategoriyalari; 3) so`z o`rinlarining grammatik kategoriyalari; 4) so`z qurilmalarining grammatik kategoriyalari.
So`z va so`z shakllarning grammatik kategoriyalari tizimi tilning morfologiyasini tashkil etsa, so`z o`rinlari va so`z qurilmalarining grammatik kategoriyalari tizimi tilning sintaksisini tashkil etadi.
Demak, grammatik kategoriyalarni morfologik kategoriyalarga va sintaktik kategoriyalarga ajratish mumkin.
Morfologik grammatik kategoriyalarga, birinchidan, so`z turkumlarining o`zi, ya’ni ot, sifat, son, fe’l kabilar kirsa, ikkinchidan, ma’lum bir turkumga xos bo`lgan kategoriyalar, ya’ni otlarga xos bo`lgan son, egalik, kelishik kategoriyalari, fe’llarga xos bo`lgan bo`lishli-bo`lishsizlik, nisbat, mayli, zamon, shaxs-son kategoriyalari kiradi.
Sintaktik grammatik kategoriyalar deyilganda, gap, gap bo`laklari: ega, kesim, to`ldiruvchi, aniqlovchi, hol kabilar nazarda tutiladi.

So`z turkumlari
Nutqimizda mavjud so`zlar bir-biridan ma’no va grammatik xususiyatlari jihatidan farq qiladi. Shu jihatdan so`zlar ayrim-ayrim leksik-grammatik guruhlarga, turkumlarga ajratiladi. So`zlarning ma’no va grammatik belgilarining o`xshashligiga qarab guruhlarga bo`linishi so`z turkumlari deyiladi. So`zlarni turkumlarga ajratish uch tamoyilga tayanadi:

1. leksik-semantik tamoyil;

   
   

2. morfologik tamoyil;

   
   

3. sintaktik tamoyil.

   
   

Leksik-semantik tamoyilga ko`ra so`zlarni guruhlarga ajratishda, so`zning leksik ma’nosiga e’tibor beriladi. Masalan: tuz, non, tinchlik, daryo, tog`, osmon kabi so`zlar predmet yoki predmetlik tushunchasini (bunday so`zlar ot so`z turkumi deb nomlangan); katta ko`cha, shirin olma, tiniq osmon, ko`k ko`ylak kabi ajratilgan so`zlar predmetning belgisini (bunday so`zlar sifat deb nomlangan), beshta daftar, yuzlab odam, o`ntadan o`quvchi, ikkinchi kurs kabilarda ajratilgan so`zlar predmetning miqdorini, tartibini (bunday so`zlar son deb nomlangan); ayrim so`zlar bormoq, kelmoq, yozmoq, kulmoq, uxlamoq kabi harakat va holat tushunchasini (bunday so`zlar fe’l deb nomlangan); asta o`qidi, do`stona gapirdi, piyoda yurdi kabi ajratilgan so`zlar esa ish-harakatning belgisini (bunday so`zlar ravish deb nomlangan) bildiradi.

Chunonchi, ayrim so`zlar predmet, belgi, miqdor ma’nosini nomlab ko`rsatmasa ham, ularning mavjudligiga ishora qiladi: men, sen, bu, shu, qancha, har kim, qandaydir kabi (bunday so`zlar olmosh deb nomlangan).
Tilda shunday so`zlar (bilan, va, ammo, uchun, chunki, xuddi, faqat, albatta, yo`q, eh, oh, dupur-dupur, yalt-yult kabi) ham borki, ular mustaqil holda leksik ma’no ifoda etmaydi, biror tushunchaning atamasi bo`la olmaydi. Bunday so`zlar hozirgi o`zbek tilida ko`makchi, bog`lovchi, yuklama, modal, undov, taqlid so`zlar deb yuritiladi.
Morfologik tamoyilga ko`ra so`zlarni guruhlarga ajratishda ularning morfologik xususiyatlari asos qilib olinadi. So`zlarning qanday morfologik shaklda kelishi uning ma’no xususiyati bilan bog`liq. Masalan: predmet tushunchasini anglatadigan so`zlar (otlar) son, egalik, kelishik kabi grammatik shakllarga; predmetning, ish-harakatning belgisini bildiradigan so`zlar (sifat va ravishlar) daraja shakliga; harakat yoki holat ma’nosini bildirgan so`zlar (fe’l) nisbat, zamon, shaxs-son, mayl kabi grammatik shakllarga ega.
Predmet yoki shaxsga ishora qiluvchi so`zlar (olmosh) ham morfologik jihatdan o`zgarib, son, egalik, kelishik shaklida kela oladi.
Predmetning miqdori va tartibini anglatuvchi so`zlar (son) morfologik jihatdan o`zgarmaydi. Shuningdek, leksik ma’no anglatmaydigan so`zlar (ko`makchi, bog`lovchi, yuklama, modal so`z, undov va taqlid so`zlar) ham morfologik shakllarga ega emas.
Sintaktik tamoyilga ko`ra so`zlarni guruhlarga ajratish esa uning sintaktik tomoni, ya’ni qanday so`zlar bilan grammatik munosabatga kirishi, gapda bajaradigan sintaktik vazifasiga ko`ra belgilanadi. Masalan: predmet ma’nosini anglatuvchi so`zlar (ot) bosh kelishik shaklida ega va kesim vazifasini, qaratqich kelishigi shaklida aniqlovchi, tushum, jo`nalish, o`rin-payt, chiqish kelishigi shakllarida to`ldiruvchi va hol vazifalarida keladi: dars boshlandi, odamning ko`rki, xatni yozdi, universitetda o`qiydi kabi.
Belgi bildiradigan so`zlar (sifat, son, ravish) predmet yoki harakat ifodalovchi so`zlar bilan grammatik munosabatga kirishib, gapda aniqlovchi yoki hol vazifalarida keladi (to`g`ri so`z, o`z, beshta bola, ko`p kitob, yaxshi o`qiydi, birinchi keldi kabi).
Predmet, belgi, miqdorning mavjudligiga ishora qiluvchi, ular o`rnida almashinib qo`llanuvchi so`zlar (olmoshlar) gapda nimaga ishora qilishi va qanday so`zlar bilan birikishiga ko`ra gapda ega, kesim, to`ldiruvchi, aniqlovchi, hol vazifalarida keladi (men gapirdim, maqsadim – shu, bu bino, nimani o`qiding, qayerda yashaydi kabi).
Tildagi leksik ma’no ifoda etmaydigan so`zlar esa (ko`makchi, bog`lovchi, yuklama) leksik ma’no ifodalovchi so`zlar orasidagi grammatik munosabatni shakllantiradi, gap pyoki uning tarkibidagi ayrim so`zlarga qo`shimcha ma’no qo`shadi. Bunday so`zlar sintaktik vazifa bajarmaydi.
Shuningdek, leksik ma’no ifodalamay, biror hodisaning atamasi (nomi) bo`lmasa ham, lekin gap bo`lagi sifatida yoki mustaqil holda so`z-gap sifatida qo`llana oladigan so`zlar (modal, undov, taqlid so`zlar) ham mavjud (kerak, zarur, bor, oh, eh, uf, ey, gup-gup, dupur-dupur kabi).
Demak, so`zlarning gapda qanday gap bo`lagi bo`lib kelishi, uning qanday so`zlar bilan aloqaga kira olishi, ma’nosiga va grammatik shakliga bog`liqdir.
O`zbek tili lug`at tarkibidagi so`zlar leksik-semantik, morfologik va sintaktik tamoyilga tayangan holda quyidagi guruhlarga ajratiladi:
1) mustaqil so`zlar, 2) yordamchi so`zlar, 3) alohida guruh so`zlar.
Mustaqil holda leksik ma’no ifoda eta oladigan, biror morfologik shaklda kelib, gap bo`lagi vazifasini bajaradigan so`zlarga mustaqil so`zlar deyiladi. Mustaqil so`zlarga ot, sifat, son, olmosh, fe’l, ravish kabi so`z turkumlari kiradi.
Mustaqil holda leksik ma’no ifoda etmay, gap bo`lagi vazifasini bajarmaydigan, faqat so`zlar orasidagi sintaktik munosabatni ifodalaydigan yoki ularga qo`shimcha ma’no qo`shishga xizmat qiladigan so`zlar yordamchi so`zlar deyiladi. Yordamchi so`zlarga ko`makchi, bog`lovchi, yuklama kiradi.
Modal so`zlar modal ma’no ifodalashi jihatidan yuklamalarga o`xshasa-da, lekin undan farqli ravishda gapda gap bo`lagi (kesim, sostavli kesim tarkibida) vazifasida, butun bir gap tarzida kela oladi.
Undov va taqlid so`zlar mustaqil so`zlar kabi biror hodisaning nomi bo`la olmaydi, lekin gap bo`lagi vazifasida, so`z-gap vazifasida kela oladi. Shuning uchun ham bunday so`zlar alohida guruhni tashkil etadi