13
üstün vurmayıb onlardan öz məqsədləri üçün yarar-
lanırdılar.
Əgər onun da pulu və ya pullu arxası olsaydı
Bəkir də, Niyaz da ona xüsusi hörmət edərdilər. Hət-
ta qayğı göstərilməsi üçün Məhyəddinə çöldən
“zənglər” də edilərdi. Nə etsin ki, kasıbın, acından
ölənin birisi olduğuna görə heç kim onu adam say-
mırdı.
Həmkəndlisi ilə zonda rastlaşanda isə səksən-
di, üzdəniraqlığına görə yer ayrılsaydı yerə girməyə
hazır idi...
Ürəyinə daman başına gəldi. Kəndlisinin cəzası
çox deyildi. Cəzadan azad olan kəndlisi az keçməmiş
onun üzdəniraq olmasını tanıdığı hər kəsə, hətta va-
lideynlərinə də çatdırmışdı. Eşitdiklərinə inanmaq is-
təməyən valideynləri xəbəri dəqiqləşdirmək üçün cə-
za yerinə, onunla görüşə gəldilər. Həqiqət olduğunu
biləndə: “bizim sənin adında oğlumuz yoxdur”, –
deyib ondan imtina etdilər. Əvvəllər altı aydan bir
yanına gəlirdilərsə, indi bu söhbətdən iki il keçməsi-
nə baxmayaraq, çöldən kimsə onu axtarmırdı.
Belə yaşamaq nə qədər olardı?!
Ona görə də ya-
şamamağı, özünü öldürməyi qərara almışdı...
* * *
Bütün zabit və nəzarətçi heyətinə elan olundu
ki, növbə təhvil-təslimindən sonra hamı rəisin kabi-
netinə gəlsin, iclas olacaq. Adətən rəis iclası hər həf-