Hindistan etnoqrafiyası
103
Maharaştada “Puna Savarcanik” təşkilatı ingilis kolonial
rejimi ilə inqilabi şəkildə mübarizə aparmağa qarşı çıxır, hesab
edirdi ki, İngiltərə Hindistan üçün böyük işlər görmüşdür. “Yeni
hind məktəbi” ciddi müqavimətin tərəfdarı olsa da, digər tərəf-
dən, milli təşkilatların mülayim proqramlarını dəstəkləyirdi. Təş-
kilat xalqın rifahına çalışır, ingilis mallarını boykot etməklə hind
sənayeçilərinin maraqlarını müdafiə etməyə çalışırdı. Benqaliya-
da olduğu kimi, “Yeni hind məktəbi” də ingilis kolonial rejimi ilə
inqilabi mübarizəyə qarşı çıxırdı.
XIX əsrin ikinci yarısında Londonda “İngiltərənin imperiya
siyasəti nəticəsındə Hindistanın tarixi bütövlüyünün təmin olun-
ması” ideyası, “Hindistana ayrı-ayrı vilayətlərin və knyazlıqların
cəmi” kimi baxılması ənənələri yaranmışdı. Həmin dövrdə hind
milli-azadlıq hərəkatı inkişaf etmiş, Hindistana özünüidarə statu-
sunun verilməsi, müstəqillik ideyası formalaşmağa başlamışdır.
XIX əsrin ikinci yarısı-XX əsrin əvvəllərində Hindistanda
milli-azadlıq hərəkatına təsir edən ən ciddi siyasi proseslərdən
biri Londonda müzakirəyə çıxarılan “İmperiya federasiyası”
(Böyük Britaniyanın və koloniyalarının siyasi birliyi) ideyası idi.
1880-1890-cı illərdə 3 kolonial konfrans keçirilmiş, rəsmi Lon-
don koloniyaların nümayəndələrini toplayaraq müxtəlif problem-
ləri müzakirə etmiş, mərkəzdənqaçma proseslərinin qarşısının
alınmasına çalışmışdır.
Hindistanın milli azadlıq hərəkatında Hindistаn Milli
Kоnqrеsinin xüsusi rolu vardır. XX əsrin ilk illərində HMK-də
“rаdikаllаr” və “mülаyimlər” оlmаqlа mövqе pаrçаlаnmаsı bаş
vеrdi. “Rаdikаllаr” hеsаb еdirdilər ki, HMK-nin əsаs məqsədi
“svаrаcа”-özünüidаrəеtmə əldə etməkdir, bu işdə əsаs mübа-
rizə yolu хаlqın milli-аzаdlıq hərəkаtı оlmаlıdır. “Mülаyimlər”
isə bildirirdilər ki, özünüidаrəеtmə yаlnız ingilis hаkimiyyəti
ilə əməkdаşlıq qurаrаq, tədricən, mərhələlərlə əldə оlunmаlıdır.
“Mülаyim” xətt tərəfdarları əcnəbi kаpitаlın məhdudlаşdırılmаsı,
Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
104
özünüidаrəеtmənin gеnişləndirilməsini vаcib sаyırdılаr. Rаdikаl-
lаrın əksəriyyəti silаhlı üsyаnа tərəfdаr çıхmır, belə hеsаb еdir-
dilər ki, milli-аzаdlıq hərəkаtınа хаlqın kütləvi şəkildə qоşulmаsı
təmin оlunmаsа, Hindistаnın müstəqillik əldə еtməsi qеyri-müm-
kündür. Onlar kiçik knyаzlıqlаrı ləğv еdərək fеdеrаl Hindistаn
dövlətinin yаrаdılmаsını vаcib sаyırdılаr.
XX əsrin əvvəllərində yaradılmış Müsəlman Liqası müsəl-
manlar üçün ayrıca seçici kuriyasının yaradılmasına, bir sıra
tələblərinin həyata keçməsinə nail olmuş, “Morli-Minto islaha-
tı”na (1909) əsasən yaradılan seçki kuriyalarından biri müsəl-
manlar üçün nəzərdə tutulmuşdu. ML-nin fəaliyyəti Hindistanda
müsəlmanların siyasi qüvvə kimi ortaya çıxmasını təmin etmişdir.
XX əsrin əvvəllərində “satyaqraha” (“Həqiqət tərəfdarı ol-
maq”) elanı ilə “qeyri-aqressiv müqavimət” hərəkatının əsasını
qoyan M.K.Qandi ağrı və iztirablara dözməklə rəqibin ağıl və vic-
danına təsir etməyə çalışırdı. Hökümət orqanları ilə əməkdaşlıq
etməmək və vətəndaş itaətsizliyi “satyaqraha”nın əsas üsulları idi.
Birinci dünyа mühаribəsi ingilislərin Hindistandan çıxmasına
hazırlığın başlanması dövrü idi. Müharibə illərində İngiltərə bö-
yük koloniyalar tərəfindən hərbi dəstəyə böyük ehtiyac duyurdu.
Təkcə bir milyondan çox hindli əsgər müharibədə iştirak etmişdir.
Bu dövrdə ingilis siyasi dairələrinin Hindistana muxtariyyat, özü-
nüidarəetmə hüququ veriləcəyi vədi hindliləri ümidləndirmişdi.
Hindistan işləri üzrə dövlət naziri, liberal E.Monteqyü 1917-
ci ilin avqustunda hindlilərin idarəetmədə iştirakını genişlən-
dirmək, kaloniyaya tədricən “məsuliyyətli hökumət” vermək
haqqında bəyanat yaydı. İngilis parlamenti 1919-cu ildə “Mon-
teqyü-Çelmsford islahatları” adı ilə tanınan “Hindistanın idarəe-
dilməsi haqqında” qanunu qəbul etdi. Bu sənədə uyğun olaraq
özünüidarəetmənin mərkəzləri əyalətlərdə cəmləşirdi. Müharibə
qurtardıqdan sonra ingilis hökumətinin verdiyi vədlər yaddan
çıxdı. Lakin nə Monteqyü-Çelmsford islahatı, nə də repressiv
“Roulet Aktı” milli-azadlıq hərəkatının qarşısını ala bilmədi.
Hindistan etnoqrafiyası
105
Amritsarda baş vermiş qanlı olaylar Britaniya imperializmi
və Hindistan arasında qırılma nöqtəsi oldu. “Hindistan hökuməti
haqqında” qanun 1919-cu ilin dekabr ayında qəbul edildi. Mü-
dafiə, cinayət işi, xarici işlər, vergilərin yığılması vitse-kralın və
Nyu-Delhidəki mərkəzi hökumətin əlində qaldı, səhiyyə, torpaq-
ların icarəsi, yerli idarəetmə əyalətlərə verildi.
HMK-nin Kəlküttə (Kolkata) Konqresində isə Hindistan Bri-
taniya imperiyası tərkibində “savaraca” (özünüidarə) tələbi irəli
sürüldü. Londonda 1926- cı ildə keçirilən İmperiya konfransında
qərara alındı ki, İngiltərə və dominonlar “nizamnaməyə əsasən
bərabərdirlər, daxili və ya xarici işlərdə heç bir cəhətdən biri di-
gərinə tabe deyildir, Britaniya Millətlər Birliyinin üzvü kimi azad
surətdə birləşləsələr də imperiyanın tərkibində muxtar cəmiy-
yətlərdir”. Lord C.Saymonun sədrliyi ilə konstitusiya islahatları
barədə təkliflər hazırlamaq məqsədi ilə yaradılan (1927) parla-
ment komissiyasının fəaliyyətini hind partiyaları boykot etdilər.
HMK rəhbərliyi “Nehru konstitusiyası” adlanan konstitusi-
ya layihəsini hazırladı. Konqresin 1927-ci il Madras qurultаyındа
isə C. Nеhrunun irəli sürdüyü “Purnа Svаrаcа” (tаm müstəqillik)
qətnаməsi qəbul еdildi, hind milli-azadlıq mübarizəsi yeni mər-
hələyə daxil oldu.
Böyük Britaniyanın Hindistan siyasətində ən mühüm mər-
hələ 1930-cu illərin islahatlarıdır. Vitse-kral lord İrvin 1929-cu
ilin oktyabr ayında leyborist hökumətinin dəstəyi ilə dominonlar,
yəni “bir-birinə tabe olmayan, bərabər muxtar vahidlər” haqqında
çıxış etdi. HMK isə 1929-cu il dekabrın 31-də Hindistana tam
müstəqilliyin (“Purna Svarac”) verilməsi üçün mübarizəyə baş-
ladığını bəyanladı. Həmin illərdə İngiltərə parlamenti Hindistan
konstitusiyası (1930), “Vesminster statutu”nu (1931) qəbul etdi,
dominionlara daxili və xarici siyasətdə suverenlik hüququ verildi.
HMK burjuа-dеmоkrаtik islаhаtlаr prоqrаmını (1931) qə-
bul еtdi, ikinci “satyaqraha” (1930-cu il mart) başladı. “Satyaq-
Dostları ilə paylaş: |