56
razılıq verməzdən əvvəl gözün quruluşu, innervasiyası, funksiyaları
haqqında bir neçə sual verib, qənaətedici cavab almadıqda başqa
həkimi əməliyyat üçün dəvət etməyi xahiş etmişdir.
Orta əsr cərrahlarının işlətdiyi və bizə gəlib çatan alətlərin şə-
killərinə baxdıqda onların içərisində hətta başın trepanasiyası üçün
işlədilən alətlərə də rast gəlinir. Ona görə də bu dövrdə cərrahlar
müxtəlif mürəkkəb əməliyyatlar aparmaq imkanına malik idilər.
Pambığı sarğıda Zəkəriyya Ər-Razi istifadə etməyi təklif
etmişdir. O, hətta yemək borusundan yad cisimləri xaric etmək üçün
xüsusi cihaz hazırlamışdır. Yaraların dezinfeksiyası üçün Şərq alim-
ləri xüsusi dərmanlardan geniş istifadə etmişlər. Elə spirtin də ilk
növbədə kəşf edilməsi və mikrob əleyhinə işlədilməsi Razi tərə-
findən irəli sürülmüşdür.
Yaraların tez sağalması üçün Şərq alimləri xüsusi tədbirlər
görmüşlər. Cərrahi əməliyyatdan sonra palataların təmizliyi,
havanın yaxşı olması, qidalanmanın yüksək keyfiyyətli olmasını
onlar nəzərdən qaçırmamışlar.
İbn Sinanın “Tibb qanunu” kitabında şişlərin cərrahi metod ilə
aradan qaldırılması, sinirlərin tikilməsi, tpaxeotomiya, katetrezasiya
və s. haqqında məlumatlar vardır.
Yaraların tez sağalması üçün tikişlərin düzgün qoyulmasına
bu alimlər böyük yer vermişlər. Ketqutdan ilk dəfə onlar bu məqsəd
üçün istifadə etmişlər.
Sınıqların yerinə salınması üçün xüsusi metodlar təklif etmiş-
lər. Bunların içərisində “Tibb qanunu” əsərində yazılan İbn Sinanın
metodu daha çox diqqəti cəlb edir.
İsmayıl Cürcaninin “Xarəzmşahlar zəxirəsi” kitabının cərrah-
lığa aid hissəsində belə fəsillərə rast gəlmək olar: Yaralar və onların
müalicəsi, fleqmonaların müalicəsi, dağılmaqda olan orqana necə
yardım etməli, yad cisimlərin bədəndən xaric edilməsi, iti və küt
alətlər ilə zədələnmələrin müalicəsi, yataq yaralarının müalicəsi, oy-
naqlardakı çıxıqların müalicəsi. Bütün bunlar demək olar ki, Cür-
caninin doqquz cildlik əsərinin cərrahlığa aid yeddinci cildində gös-
tərilmişdir.
57
Göründüyü kimi orta əsr Şərq alimlərinin cərrahlıq sahəsində
əldə etdikləri nəzəri və praktik nailiyyətləri olduqca yüksək
səviyyədə olub bir çox cəhətdən müasir cərrahlığın nailiyyətlərinə
uyğun gəlir. Bunu nəinki Şərq, hətta Qərb alimləri də təsdiq edir.
İlk növbədə tibb tarixində İbn Sina gözə görünməyən xəstə-
liklərin amilləri haqqında öz fikrini söyləmişdir. Onun bu ideyası
yalnız min il sonra mikroskop kəşf edildikdə öz təsdiqini tapdı və
mikrobların yoluxucu xəstəliklərin əmələ gətirməsinə şərait yaradan
əsas amil olması özünü doğrultdu. İlk dəfə onlar xüsusilə Cürcani
immunitetin infeksiyada rolunu qeyd etmişdir. Hətta bizə gəlib
çatan məlumata əsasən Ər-Razi hələ o zaman çiçəyə qarşı vaksina
alıb uşaqlara tətbiq etmişdir.
İlk növbədə dəridə öz nişanələrini qoyan çiçək və qızılcanın
bu nişanələr əsasında diferensial diaqnostikanı Razi ətraflı şəkildə
göstərmişdir.
Tif, malyariya, xolera, cüzam və bir çox yoluxucu xəstəliklər
haqqında onların əsərlərində qiymətli məlumatlara rast gəlinir.
Gözün anatomiyası və fiziologiyası haqqında orta əsr alimləri-
nin ətraflı məlumatları göz xəstəliklərinin müalicə və profilaktika-
sında onlara yaxından kömək etmişdir. Bu alimlər nəinki gözün ilti-
habı xəstəlikləri, hətta onun cərrahi xəstəliklərində böyük nailiyyət-
lər əldə etmişlər. Gözdən yad cisimlərin çıxarılması, kataraktanın
müalicəsi və s. ilə yaxından məşğul olmuşlar.
Zəkəriyya Ər-Razinin “Əlhavi” kitabında qulaq, burun, boğaz
xəstəliklərinə xüsusi fəsil ayırmışdır. Bu xəstəliklər haqqında geniş
məlumat İbn Sinanın “Tibb qanunu”, İsmayıl Cürcaninin “Xarəzm-
şahlar zəxirəsi” kitablarında bu orqanların əvvəlcə anatomiya və
fiziologiyası, sonra onların xəstəlikləri üzərində dayanılır.
Raziyə bəlli idi ki, bəzi bitkilərin və güllərin tozları tutmalar
şəklində tənəffüsü çətinləşdirir. Bu da bronxial astmanın tutmalarını
xatırladır. O, zökəmin iki növünü göstərir. Birincisi ifrazatın burun-
dan axması ilə müşayiət olunur, ikincisində isə burun və boğaz qu-
ruyur.
58
İsmayıl Cürcani “Xarəzmşahlar zəxirəsi” əsərində ağız boş-
luğu xəstəliklərinə xüsusi şöbə ayırır. Bu alimlər hətta bilirdilər ki,
ağız boşluğu və xüsusilə dili qıcıqlandırmaqla reflektoru olaraq
ayrı-ayrı mərkəzləri oyandırmaq olar. Ona görə də ayrı-ayrı xəstə-
liklərin müalicəsində onlar inhalyasiya yolu ilə müxtəlif dərman-
lardan istifadə edirlər.
Dəri-zöhrəvi xəstəliklər Şərqdə həmişə sərbəst sahə kimi
alimlərin əsərlərində geniş tədqiq edilmişdir. Onlar bilirdilər ki,
dərinin kəpək verməsi ilə epitel toxuması təzələnir. Lakin bu
prosesin güclənməsi xəstəlikdə olur. Dəridə piqment mübadiləsinin
pozulması nəticəsində ona xüsusi bir xəstəlik kimi baxmışlar. Onla-
ra bəlli idi ki, bəzi qan xəstəlikləri zamanı dəridə iltihab, irinləmə və
s. ola bilər. Belə vəziyyətlərdə onlar dəridə gedən proseslərdə daha
çox ümumi, orqanizmin müalicəsi ilə məşğul olmağı məsləhət gö-
rürdülər. Bu cür hallarda qanın təmizlənməsi üçün bitki dərmanları,
meyvələr təklif edib, dietanın gözlənilməsini zəruri hesab edirdilər.
Dəri xəstəliklərinin müalicəsində isə kükürd və civə
preparatlarından məlhəmlərdən, duru məlhəmlərdən, paraşoklardan
geniş geniş şəkildə istifadə edirdilər. Ağrını kəsmək üçün xüsusi
dərmanlar təklif etmişlər. Dərinin kosmetik məsələləri ilə xüsusi
məşğul olmuşlar. Tərin pis qoxusunu aradan qaldırmaq üçün xüsusi
duru məlhəmlər vermişlər. Dərinin güclü kəpək verməsinin qarşı-
sının alınması və tüklərin inkişafı üçün dərmanlar təklif etmişlər.
İsmayıl Cürcaninin “Xarəzmşahlar” zəxirəsi kitabının “Yerli
xəstəliklər” adı altında olan hissəsində dəri xəstəlikləri və onların
müalicəsi haqqında geniş məlumatlar vardır.
Zöhrəvi xəstəliklərdən “Tibb qanunu”, “Əlhavi” və “Xarəzm-
şahlar zəxirəsi” kitablarında da siflis, süzənək və onun müalicəsi
haqqında geniş məlumatlar gətirilir. İbn Sina civə preparatlarından
ilk dəfə siflisin müalicəsində istifadə etmişdir.
Göründüyü kimi bu alimlər nəinki yalnız tibbin nəzəri məsə-
lələri, hətta bu məlumatlardan bacarıqla istifadə edərək bir çox kli-
nik məsələlərin həllində konkret öz fikirlərini söyləmişlər.
Dostları ilə paylaş: |