İslam Qəribli
388
Зяфяр елми фяннин зийасындадыр (379, 298).
Топ сясляри матямляри елан едяркян шаир йеня дя
дцнйа вя инсан проблемляри ятрафында дцшцнцб беля бир
гянаятя эялир ки, бу гядяр мцсибятляря сябяб инсанын
тябиятиндяки нагислик, инсанын хислятиндяки шяря
алудяликдир. Дцнйа гармагарышыгдыр вя бу гарышыглыьын
сябябкары еля инсанын юзцдцр. О инсан ки, M. Щади она
“бяшяр” йох, “шяр” дейир. Шаиря эюря кин, кцдурят, ядавят,
фитва, дидиб-даьытмаг щисси бу “шяр”ин дахилиндя,
батининдядир.
M. Hadinin cəbhə həyatının ilk ilində, müharibə
meydanlarında yazdığı şeirlərdən biri də “Göy səltənəti”
əsəridir(351, N 105). Tədqiqatçıların nəzərindən yayınmış bu şeir
də şairin heç bir kitabına düşməmişdir. Sərlövhədən sonra “Hərb
təyyarəsini tamaşa edərkən” qeydi verilmiş məsnəvi şəkkili on üç
beytlik bu şeir Əbu Müzəffərə - Qara bəy Qarabəyliyə ithaf
olunmuşdur. “Müzəffər bir həyat istər yerin üstündə insanlar”
misrası ilə başlanan bu şeirdə müəllif bildirir ki, insan, bu torpaq
övladı əqlinin və zəkasının gücü ilə göyləri fəth etmiş və qalib
olmaq, arzulasrına çatmaq üçün gecə-gündüz əlləşməkdədir. “Hər
bir çətinliyi zəhmət, məqsədyönlü fəaliyyət və səbrlə aradan
qaldırmaq mümkündür” qənaətində olan şair yazır:
Müzəffər bir həyat istər, budur xasiyyəti-insan,
Təbiidir cahanda irtiqayi-həzrəti-insan.
Müzəffər bir hayat istər bəĢər hər gündə, hər dəmdə,
Onun üçün çalıĢmaqda məsayigahi-aləmdə.
QoĢar, atılar, düĢər, qalxar, fəqət dönməz rahindən,
Nə qorxar mövci-dəryadan, nə də göylər riyahından(351, N 105).
Göy üzündəki təyyarənin uçuşunu insanın səmaları dolaşan
arzuları kimi xarakterizə edən şair “Şu göyrərdə uçan təyyarəmi,
yainki idrakın?”- deyə insan övladına müraciət edir. O, inamla
bildirir ki, bu gün belə bir yüksəkliyi fəth etmisənsə, sabah yerin-
göyün sirlərini öyrənəcək, “zəfəryabi-təbiət” olacaqsan.
Məhəmməd Hadi və mətbuat
389
Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, M. Hadi təcə “Göy səltənəti”
şeirini deyil, ən monumental əsəri olan “İnsanların tarixi faciələri
və əlvahi-intibah” poremasını da Müzəffərin atası Qara bəy
Qarabəyliyə ithaf etmiş və bunun səbəbini biz məlum
tədqiqatımızda geniş şəkildə şərh etmişik(79, 14-16).
M.
Hadinin
müharibə
dövrü yaradıcılının gözəl
nümunələrindən biri də 1 mart 1915-ci ildə Ukraynanın Stanislav
şəhərindən dostu, “Yeni füyuzat” jurnalının redaktoru olmuş
Əlipaşa Hüseynzadəyə yazdığı “Məhəbbəti-səmimi, Əlipaşa
qardaşım,
tərk
etmədin
məni”
şeir-məktubudur(üzünü
köçürdüyümüz məktub şəxsi arxivimizdə var – İ. Q.). Məktubda
M. Hadi qeyd edir ki, vaxtilə mənə dost deyənlər yaman
günlərimdə “əhvalıma xəndan olub” məni tərk etdikləri zaman,
“əhvali-həzinəmi görüb” məndən qaçmadın. “Qaçmaq belə
dursun”, mənə qarşı yüyürdün və “Oldun mənə müşfiq, mənə
munus, mənə həmdəm”.
Əlipaşa Hüseynzadənin dar günündə ona pərəsdar
çıxmasından qədrdanlıqla danışan müəllif məktubun şeirlə
yazılmış hissəsini aşağıdakı misralarla tamamlayır ki, tərcümeyi-
halı ilə bağlı olduğundan həmin hissəni olduğu kimi verməyi
gərəkli hesab edirik:
Avarə idim, yalnız idim, kölgəsiz idim,
Yurdumda yaĢarkən, a PaĢam, ölkəsiz idim.
Həqq anladığımlar hamısı çıxdı həyula,
Gec anladım əhbabı, fəqət anladım əla,
Gördüm də pək əla!
Dost anladığımlar bütün olmuĢdu girizan,
Olmaqda idim atəĢi-əhzan ilə suzan.
Ol gündə mənə yari-vəfadar sən oldun,
Həmsöhbətü həmbəzmü həməfkar sən oldun!
Sən atmadın iĢtə o zamanlar məni, tutdun,
Guya ki, yetim bir cocuq idim də ovutdun.
Dəsti-əcəl ilə dəhənim olmasa xamuĢ,
Dostum, yaĢadıqca səni etməm ki fəramuĢ!
İslam Qəribli
390
Məktuba nəsrlə yazılmış sonluq isə, demək olar ki, Qarə bəy
Qarabəyliyə həsr olunub. Həmin hissədən bəzi sətirləri veririk:
“Əzizim Əlipaşa, şimdi-həyati hazirəmi bilmək istərsən, deyilmi?
Nəcib bir ruhun, əsl xislətin timsali-mühibbi, ülüvvi-cənablığın
zihəyat bir heykəli, insaniyyətin madəri-möhtərəmi, vücuda
sığmayacaq dərəcə böyük bir vicdana malik olan həkimi-fazil
Qara bəy əfəndinin sayeyi-himayəsində bütün mənasilə məsud və
bəxtiyar yaşayıram. Zatən təbibi-arifin hər gündə çöhreyi-
əsilanəsini görmək, məncə, hər bir səadətin mafövqündədir. Mən
nə qədər xoşbəxt imişəm ki, təbiətin pakəndaz yarada bildiyi
böylə bir nadireyi-fitrətin hüsni-təvəccöhünə ləyaqətim olmadığı
halda məhzər oldum, ləyaqət kəsb etdim. Əlipaşa, dünyada ən
böyük ideali- əməllərimdən biri də doktorun pək çox sənələr
kəmali-himmət, afiyət və səadət içində yaşamağıdır. Çünki
etiqadımca Qara bəy kimi əziz vücudlar yalnız Asiyada deyil,
mədəniyyət kəsb eyləmiş əqvamü miləl arasında da pək az olsa
gərəkdir. Bu fikrim şairanə fantaziya, xəyal zənn olunmasın, eyni-
həqiqətdir. Doktor mənim pərəstideyi-ruhum, pərəstideyi-
vicdanım olmuşdur.
Yaşasın pərəstideyi-vicdanım Qara bəy əfəndi!”
Yuxarıdakı cümlələr sübut edir ki, M. Hadinin cəbhəyə
gedərək döyüşən bölmələrə deyil, sanitar hissəsinə düşməsinin
səbəbi Qara bəy Qarabəyli olmuşdur.
****
M. Hadi cəbhədə olarkən “Açıq söz” qəzeti ilə də əlaqə
saxlamış, qəzetin səhifələrində bir neçə müxbir məktubunu və
“Dilək ölməz” adlı şeirini dərc etdirmişdir. “Xüsusi
müxbirimizdən” qeydi ilə verilmiş “İrəvan quberniyasında
müsəlman qaçqınları” adlı xəbərdə oxuyuruq: “ Van, Alışkərd və
Malazkirddən gələn müsəlman qaçqınlarına yardım etməkdən
ötrü Bakı cəmiyyəti-xeyriyyəsi nümayəndəsi Teymur bəy
Hüseynov cənabları ilə İrəvan cəmiyyəti-xeyriyyəsi tərəfindən
təyin olunmuş heyət Baxşəli ağa Şahtaxtinski, Əkbər bəy
Qədimbəyov və Teymur bəy Bayrambəyov cənablarından
Dostları ilə paylaş: |