FƏXRİ VALEHOĞLU
tapıldı, o, unter-ofiserin üzərinə atılıb atəş açdı, ancaq güllə ya
yındı. Bundan bir anlığa pərt olmuş minici atını geri çevirdi, bu
zaman Vasyuçenko tüfənginin çaxmağını çəkdi və tatar yerə yı
xıldı. Başqa tatarlar öz yoldaşlarını tutana qədər Vasyuçenko
tüfəngini yenidən güllələrlə doldurdu.
Bununla yanaşı, Ş. artıq qalib gəldiklərini düşünüb iki güllə
atdı. Elə bunu gözləyən tatarlar hamısı bir yerdə onun üstünə
cümdu. O elə qılıncını (şaşkasını) yenicə çıxarmışdı ki, tərk
silah edilmiş halda tatarların əlinə keçdi. Vasyuçenko öz zabitinə
tüfənginin qundağı ilə yol açaraq kömək etmək istəsə də tezliklə
əlbəyaxa döyüşdə yerə sərildi və əsir düşdü. Enlikürək tatar
xəncərlə onu vurmaq istədi, amma xoşbəxtlikdən bu zərbənin
qarşısı yaxasında Georgi lenti asılmış boz çuxalı, deyəsən dəs
tənin başçısı olan milis tərəfindən alındı.
Tatarlar əsirləri arabaya otuzdurub onlarla birlikdə keçilməz
uçuruma endilər və orada əldə etdiklərini bölməyə başladılar....
Onlar erməniləri evlərinə buraxdılar, rusları isə öldürmək qəra
rına gəldilər [Yalnız arabaçıya tatarlar heç nə etmədilər, onun
üstündən 5 qəpik gümüş puldan savayı bir şey tapmadılar. Tatar
lar ona «bayquş-qardaş» (kasıb qardaş mənasında - F. V.) dedi
lər və bu hadisənin sonuna qədər atları tutmağı tapşırdılar]. ...
Onları diz üstə çökdürdülər və döşəkağını üstlərinə sərdilər. Bu
tatar «adətinə» görə ölüm hökmünün elanı demək idi. Üzünə
döşəkağı örtülmüş Ş. dedi:
- Vasyuçenko! Gör tatarlar nə edir?
- Allaha dua edin, cənabım, tüfənglərini doldururlar! - deyə
Vasyuçenko cavab verdi və pıçıltı ilə dua oxumağa başladı.
Ölümlərini gözləyən hökmlülər üçün dəqiqiələr ağır keçirdi.
Beləcə dörd saat keçdi və Vasyuçenko üstünə örtülmüş parçadan
başını çıxarıb baxanda gördü ki, uçurumda heç kəs yoxdu. Uzaq
dakı dağlarda tatarlar görünürdü, ancaq onlar da çox keçmədən
gözdən itdilər. Ş. və Vasyuçenko azad olmalarına zorla inanaraq
ayaq üstə qalxdılar və tələsik yola çıxmağa başladılar».1
1
«Военны й сборн и к
» m ə c m u ə s i, 1 8 6 4 , X X X V I I I c ., s. 4 3 7 - 4 3 9 .
154
QARAPAPAQLAR VƏ ONLARIN X IX ƏSR HƏRB TARİXİ
Əsirlikdən azad olunmuş rus zabitləri özlərini ermənilərin
yaşadığı kəndlərdən Qayqulu-Düzkənde yetirirlər. Rus düşərgə
sində bu əhvalatı sentyabrın 26-sı axşamı bilirlər. Əslən qafqazlı
olan yaşlı və təcrübəli alay komandanı 4-cü eskadronu götürüb
dərhal hadisə baş vermiş bölgəyə hərəkət edir. Onlar arasında
V.Potto da olur. Dağlara çatanda onları qar yağmuru, çovğun
tutur. V.Potto: «Eskadron lap yavaş-yavaş hərəkət edirdi və
yalnız səhərə yaxın Qayqulu-Düzkənd auluna çatdı. Gecəyarısı
olmasına baxmayaraq aulda heç kəs yatmırdı, hər yanda qorxuya
düşmüş əhalinin təlaşla ora-bura vurnuxduğu nəzərə çarpırdı.
Burada məlumat toplamağa başladıq. Ehtimala görə soyğun
çular geri kəndlərinə köçməyi çatdırmamış yaxınlıqdakı dəyə
lərdən idilər. Vaxt itirmədən polkovnik Ş. eskadronla birlikdə
dəyələri gəzm əyə başladı. Onlar dəyələri zəncirvarı mühasirəyə
alıb tatarları tərk-silah edirdi və dəyələrində axtarış aparırdı, an
caq qarət olunmuş əşyalardan heç birini tapa bilmirdi.
N əhayət dəyələrdən birində yaxasında Georgi lenti asılmış
ağ çuxalı alçaqboy, enlikürək bir tatar diqqəti özünə cəlb etdi.
Onun boz rəngli gözləri qaşı üstünə qoyulmuş papağın altından
tutquncasına baxırdı. Vasyuçenko onu o saat tanıdı.
- Bu idi, cənabım, onda boz çuxa geyinmişdi, deyə o polkov
niki məlumatlandırdı.
Çuxanı axtarmağa başladılar.
- Çuxanı axtarmağa dəymir, çünki mən başqa dəyədənəm -
dedi qaşqabaqlı tatar.
- Onda bizi oraya apar.
- «Yaxşı!»
Yola düşdük. Bir saat, İki saat, tatar bizi xeyli dolaşdırandan
sonra dedi ki, yolu itirib. Dağlıq ovalıqlarda dənizdəki kimi,
yolu ulduzlarla müəyyən edirsən. Ancaq hava pis olduqda, payız
yağışı yağdıqda neyləmək olar? H ər halda çıxış yolu tapıldı.
Tatara naqayka (qırmaq) göstərdilər və o səssizcə yoluna davam
etdi. Onun hər iki tərəfində draqun gedirdi. Onlardan biri əlində
naqayka tuturdu....Nəhayət tatar bizi hansısa bir dəyənin yanma
getirdi.
155
FƏXRİ VALEHOĞLU
- Bu səninmi dəyəndir?
- Mənimdir.
- Sənin adm nədir?
- Ö m ər ağa!
Polkovnik Ş. onu eskadronun yanında əyləyib zabitlərlə bir
likdə dəyəyə yaxınlaşdı.
Biz rastımıza gələn ilk tatardan soruşduq:
- Bunlar kimin alaçıqlarıdır?
- Filan kəsin.
- Ö m ər ağ an ı tanıyırsan?
- Ö m ər ağ an ı kim tanımır. Onun dəyəsi buradan qırx Verst
uzaqlıqda, Yaş dağlar tərəfdədir.
Qırx verstlik yolu qayıtmağa ehtiyac yox idi. Ona görə də biz
hörmətli ağaya bizi düşərgəmizə aparmağı əm r etdik. Bir sutka
ərzində heç yanda dayanmadan, atları yedizdirib-içirmədən 120
verst yol qət etdik və gecəyarısı usanmış halda düşərgəyə qayıt
dıq. Buna baxmayaraq artıq bilirdik ki, əlimizdə törədilmiş cina
yətin üstünün açılmasına köməklik göstərə biləcək adam var.
İstintaq başlandı. Ö m ər ağayla bərabər Əli adında bir uşaq
da həbs olundu. O, əfv olunacağına ümid bəsləyərək soyğunda
iştirak edən 25 nəfərin adını açıqladı. Əli danışırdı ki, tatarlar
böyük miqdarda pulla bir zabitin yolla keçəcəyini eşidib tez bir
dəstə yaratdılar. Dağlarda tatar dəstəsinə başçılıq edən Ə h m ə d
S u l t a n (Dəmirçihasanlı - F.V.) bu riskli tədbirdə iştirak et
məkdən imtina etdi. Onda bizim milisdə xidmət etmiş və türk
başıpozuqlanna qarşı mübarizədə göstərdiyi igidliyə görə qızıl
medal və Georgi lenti ilə təltif olunmuş Ömər ağa onun yerinə
bu dəstənin rəhbəri seçildi. Əli çoban idi. Tatarlar hücuma ge
dərkən onun otardığı sürüdən bir neçə qoyun kəsib yedilər,
özünü isə özləri ilə apararaq qarət vaxtı atları tutmağa məcbur
etdilər. Əli əldə olunan qənimətin bölgüsündə ona heç nə ver
məmişdilər deyə onlardan gileylənirdi. O dedi ki, ələ keçirilmiş
əşyalar B o rç a lı nahiyəsinin K o sa lı kəndinə aparılıb. ... Əli öz
sözlərinin sübutu kimi, hücum zamanı baş verənləri təfərrüatı ilə
anlatdı və dağlarda öldürülmüş atın basdırıldığı yeri göstərdi.
156
QARAPAPAQLAR VƏ ONLARIN X IX ƏSR HƏRB TARİXİ
Bütün bunları o baş verənlərdən xəbəri olmadığını söyləməyə
davam edən Ömər ağanın üzıınə də dedi.
İstintaq düz altı il uzandı. Bizim alay Rusiyaya qayıtdı, Ş.
öldü, hücumda iştirak edən tatarların hamısı xaricə qaçdı və
Öm ər ağa isə bütün baş verənlərə məsuliyyət daşıyan yeganə
adam oldu. Onu da deyək ki, Ömər ağanın qarət edilmiş pulları
dövlət xəzinəsinə qaytarmaq üçün kifayət qədər varı-halı var idi.
Ancaq onun axırı nə oldu? «Allah bilir» - Allah bilir! Bu haqda
heç bir məlumatımız yoxdur».1
1854-cü ildə türklər tərəfdə savaşa qatılan Qazax mahalının
Q a ra p a p a q kəndinin sakini, tanınmış qaçaq D əli ağa Ə li ağa
oğlu müharibədə göstərdiyi igidliyə və rəşadətə görə yüzbaşı
rütbəsi alır və medalla tə ltif olunur. Savaş sonrası da türk ordusu
sıralarında xidmətini davam etdirən D əli ağa 1858-ci ildə ordu
dan 5 aylıq məzuniyyət götürür və asudə vaxtdan istifadə edərək
20 nəfərlik dəstə yığıb qaçaqçılıqla məşğul olur. O, 1858-ci ilin
may ayında 9 nəfər silahdaşı ilə birlikdə Qazax mahalına gəlir
və 5 iyunda, gecə saat 12-də Kəmərli kəndində İs m a y ıl ağa
Y u s i f ağa o ğ lu n u n bir nökərini öldürüb, o birisini isə yarala
yaraq qızı Q ız x a n ım ı Türkiyəyə qaçırdır. Bir müddət sonra 20
silahdaşı ilə birlikdə yenidən vətəninə dönən Dəli ağa iyulun
12-den 13-nə keçən gecə Ağstafa və Uzuntala stansiyaları
arasında podpolkovnik A.P.Kulqaçovu qarət edib bir ara Borçalı-
da gizlənir, sonra isə Türkiyəyə keçir (Qeyd edək ki, Don kazak-
larından olan bu Kulqaçov Krım savaşında rusların Qafqaz
korpusunda 7 №-li Don süvari-artilleriya batareyası divizyonu-
nun komandiri olmuş, Kürəkdərə döyüşündə fərqləndiyinə görə
IV dərəcəli «Müqəddəs Georgi» ordeni ilə təltif edilmiş, 1870-ci
ildə general-mayor rütbəsi almışdır).
Rus hökumətinin türk hökumətinə rəsmi müraciətindən son
ra D əli ağa Qarsda həbs olunur. Bunu eşidən İsm ayıl ağa qızı
nın arxasınca Qarsa yola düşür və onu geri qaytarır. 1859-cu ildə
1
«В оенн ы й сб о р н и к
» m ə c m u ə s i , 1 8 6 4 , X X X V I I I c, s. 4 4 0 - 4 4 2 .
157
Dostları ilə paylaş: |