Маданият назарияси

partiyaning ”o‘tkir” mafkuraviy ”quroli”ga aylandi. 
Qatag‘onlik harakatlari Ikkinchi jahon urushidan keyin ham to‘xtamadi. 1949-
1952  yil  ziyolilarga  qarshi  hujum  boshlandi.  O‘z  KP  (b)  MK  ning  1949  y.  25 
iyunida  qabul  qilingan  “O‘zbekiston  yozuvchilar  soyuzining  ishi  haqida”  nomli 
qarorida  ayrim  o‘zbek  yozuvchilarida  millatchilik  va  milliy  cheklanish,  o‘tmishni 
ideallashtirish  va  eski  feodal  madaniyatga  sig‘inish  elementlari  paydo 
bo‘layotganligi  tanqid  qilindi.  “Millatchilik  kayfiyatlariga  berilgan”likda 
ayblangan  bunday  yozuvchilar  orasida  A.Qahhor,  Oybek,  Mirtemir,  J.SHaripov, 
M.Boboev,  H.g‘ulom,  A.Qayumov,  M.SHayxzoda,  Tuyg‘un  va  b.  bor  edi. 
Adabiyotda  o‘z  yo‘lini  topishga,  va  o‘zbek  adabiyoti  tarixi  an’analarini 
rivojlantirishga  intilgan  yozuvchilar  ta’qib  qilindi.  Matbuot  sahifalarida 
“millatchilar”,  “panislomchilar”ga  qarshi  kurashlar  avj  oldi.  “Jiddiy  g‘oyaviy 
xatolari  va  buzg‘unchiliklari  uchun”  I.Sulton,  T.To‘la  S.Abdulla,  Habibiy  va 
Boshqalar  ayblandilar.  1951  y.  25  yanvarda  SHukrullo,  G.Alimov,  YOng‘in 
Mirzo,  M.SHayxzoda  va  boshqalar  qamoqqa  olinib  25  yilga  ozodlikdan  mahrum 
qilindilar. 
Qatag‘onlik harakatlari o‘zbek folklorchiligini ham chetlab o‘tmadi. Jumladan, 
o‘zbek  xalqi  eposi  ”Alpomish”  dostoniga  ham  o‘tmishni  ideallashtirish  va 
millatchilik  kayfiyatlarini  yoyish  kabi  ayblar  qo‘yildi.  SHuningdek,  faylasuf 
V.Zohidov  “burjua  -  millatchiligiga  xos  jiddiy  xatolar  qilganlikda”,  tarixchi  olim 
A.Boboxo‘jaev “panturkizm g‘oyalarini yoyishga uringanlikda”, taniqli iqtisodchi 
olim  A.Aminov  “burjua  millatchilari  bilan  aloqa  qilganlikda”  ayblanishib,