Sonsuz Zaman Allahın Hafizəsində Qorunur
161
ZAMANSIZLIĞI VƏ SONSUZLUĞU İZAH EDƏN FİZİK
“The end of the time” (Zamanın sonu) kitabının müəllifi məşhur fizik
Julian Barbour “Discover” jurnalı tərəfindən aparılan müsahibəsində
bu bölmədə toxunduğumuz mövzuların elmi həqiqətlər olduğuna
diqqət çəkir. Julian Barbourun “Buradan sonsuzluğa” başlığı altında
dərc edilən müsahibəsində bildirdiyi mövzular və yazını hazırlayan
“Discover” jurnalının jurnalisti Tim Folgerin şərhlərindən bəziləri
belədir:
Barbourun fikrincə bu an və bu an içində olanlar – Barbourun
özü, amerikalı qonaq və uzaq qalaktikalara qədər olan hər şey –
heç dəyişməyəcək. Nə keçmiş var, nə də gələcək. Əslində zaman
və hərəkət illüziyadan başqa bir şey deyil. Barbourun kainatında
hər fərdin həyatındakı hər an – doğulma, ölüm və bunların
arasındakı hər şey- sonsuzluğa qədər mövcuddur. Barbour belə
deyir: “Yaşadığımız hər an əslində sonsuzdur”.
Kainatın mümkün olan hər konfiqurasiyası, keçmiş zaman və
gələcək ayrı-ayrı və sonsuzluğa qədər mövcuddur. Zamanda
səyahət edən hər hansı kainatda yaşamırıq. Əksinə, bizlər və ya
özümüzün fərqli versiyaları hər hansı bir zamanda, içində hər şeyi
ehtiva edən kainatda, bir çox sabit və sonsuzluğa qədər davam
edən rəsmdə eyni zamanda mövcuduq. Barbour bunların hər
birinə mümkün sabit həyat konfiqurasiyaları, yəni “indi” deyir.
Hər “indi” əksiksiz, öz-özünü ehtiva edən zamansız, dəyişməyən
kainat. Əslində hər biri sonsuzluğadək davam edərkən bizlər
səhvən “indi”ləri tez keçib gedən kimi hiss edirik, çünki kainat
kəlməsi bütün mümkün “indi”ləri əhatə etmək üçün çox kiçikdir.
Barbour bunun üçün yeni bir söz törətdi: platoniya. Hisslərimizlə
qavradığımız fiziki dünya sabit şəkildə davam edən kimi görünsə
də, bu adı gerçəkliyin sonsuz və dəyişməyən formalardan
meydana gəldiyini iddia edən qədim yunan filosofunun şərəfinə
qoymuşdu.
(Barbour) gerçəklik anlayışını kinofilmin kadrlarına bənzədir.
Hər kadr incə uzun otları, mavi göy üzündəki buludları, Julian
Barbouru, təəccüb içində olan “Discover” jurnalistini, uzaqdakı
qalaktikaları ehtiva edən mümkün “indi”ni ehtiva edir və hər
hansı bir kadrdakı heç bir şey hərəkət etmir və dəyişmir.
XƏYALIN DİGƏR ADI: MADDƏ
162
“Bu həyatınızın mühüm anlarını xatırlamağa bənzəyir”, -deyir.
“Bəzi səhnələri ani çəkilən fotoşəkil kimi çox aydın xatırlayırsınız.
Bir dəfə özünü vuran insanı yıxılmaq məcburiyyətində qaldığımı
xatırlayıram. Hələ qapını açdıqda onun pilləkənin aşağısında
əlində silah qan içində yerdə yatarkən gördüyüm səhnəni
xatırlamaqda çətinlik çəkmirəm. Bir fotoşəkil kimi yadımdadır. Bu
cür xatırladığım hələ bir çox xatirəm var. İnsanların güclü görmə
yaddaşları var. Əgər bu bir ani fotoşəkil deyilsə, onda xatırladığınız
filmdən bir neçə səhnə də ola bilər. Bəlkə də ən mühüm xatirələrinizi
düşünürsünüz. Bunları bir saniyədə düşünüb bitirə bilməzsiniz.
Hamısını fikrinizdən ani fotoşəkillər kimi keçirirsiniz, elə deyil?
Yavaş-yavaş yox olmazlar. Hər hansı bir davamlılığı varmış kimi
görünmürlər. Sadəcə oradadırlar, eynilə kitabın səhifələri kimi. Bir
səhifənin neçə saniyə davam etdiyini soruşa bilməzsiniz. Salisə və
ya saniyə davam etməz, sadəcə orda durur”.
Barbour sakitcə qaçılmaz etirazları gözləyirdi. Elə isə bir növ bir
kadrdan digərinə keçmirik? Xeyr. Kainatın sabit nizamından
digərinə keçid yoxdur. Kainatın bəzi konfiqurasiyaları sadəcə
“indi”ni əmələ gətirən keçmiş kimi təsvir edilən xatirələrlə şüur
hissələrini ehtiva edir. Hərəkət illüziyası meydana gəlir, çünki
bizlərin çox az fərqlənən bir çox versiyamız ki, bunların heç biri
hərəkət etmir, eyni anda maddənin çox az fərqlənən nizamlamaları
ilə birlikdə bu kainatlarda mövcuddurlar.
Hər versiyamız bənzərsiz, hərəkətsiz, sonsuz “indi”dən ibarət olan
fərqli kadr görür. “Mənim fikrimcə, hər hansı iki anda heç vaxt
eyni deyilik”, -Barbour deyir. “Barbourun evinin yanındakı kilsədə
İngiltərədə çox nadir tapılan divar rəsmlərindən bəziləri var. 1340-cı
ildə tamamlanan rəsmdə XII əsrdə yaşamış və inancları Karl II Henri
ilə ziddiyyət təşkil edən Tomas Beketin öldürülməsi canlandırılıb.
Divar rəsmi kralın qılıncının Beketin başını bədənindən ayırdığı
anı təsvir edir. Kəsilən yerdən qan fışqırır”.
Əgər Barbourun nəzəriyyəsi doğrudursa, onda Beketin şəhid edildiyi
an eynilə öz ölümümüz kimi, hələ sonsuz “indi” kimi kainatın hər
hansı bir konfiqurasiyasında mövcuddur; dərk edilməyəcək qədər
böyük, donmuş əsərin saysız hissəsindən bir dənəsi. Yaşadığımız
bütün hadisələr sonsuzluğa qədər sabit qalacaqlar, eynilə ölümsüz
zinət əşyasındakı kristallar kimi. Dostlarımız, ailəmiz, uşaqlarımız
Sonsuz Zaman Allahın Hafizəsində Qorunur
163
hər zaman oradadırlar.
“Hər zaman tək bir ana bağlıyıq”, -Barbour deyir. Zamanın
içindən keçmirik. Əksinə hər yeni an tamamilə fərqli kainatdır.
Bütün bu kainatlarda heç bir şey hərəkət etmir və ya qocalmır,
çünki heç birində zaman yoxdur. Kainatlardan biri sizin körpə
ikən ananızın üzünə baxarkən olan halınızı saxlayır. Bu kainatdakı
sabit görüntüdə heç bir yerə hərəkət etmirsiniz. Digər bir kainatda
isə sonsuzluğa qədər ölümdən bir nəfəs uzaqda olacaqsınız. Bütün
bu kainatlar və hələ bir çoxu yan-yana xəyal edilməyəcək ölçü və
növdəki kosmosda daima mövcuddur. Beləliklə, ölümsüz sizdən
sadəcə bir dənə yox, əksinə çoxdur: iməkləməyə başlayarkən,
lovğa yelbeyin, yaşlandıqda. Faciəvi olan- bəlkə də xeyirli olan-
bu versiyaların heç birinin öz ölümsüzlüyünü anlamamasıdır.
Sonsuzluğa qədər 14 yaşında olub vətəndaşlıq dərsinin bitməsini
gözləmək istərdiniz?” (Tim Folger, “Buradan sonsuzluğa, Discover,
dekabr, 2000-ci il, səh. 54”)
Julian Barbourun yuxarıdakı açıqlamaları bu bölmədə izah
edilənlərin elmi tərəfini çox yaxşı vurğulayır. Bu cəhətdən kitabın
mövzusu ilə böyük uyğunluq təşkil edir. Ancaq bildirilməli əsas cəhət
budur: Barbour keçmişdə yaşanan heç bir anın itmədiyini, ancaq bu
hadisələrin kadr-kadr fotoşəkillər kimi hal-hazırkı anda mövcud
olduqlarını bildirir.
Həqiqətən də keçmiş və gələcək Allahın hafizəsində hər an hazır
şəkildə durur. Ancaq bunlar kadr-kadr fotoşəkillər kimi deyil hal-
hazırda hərəkətli şəkildə yaşanırlar. Məsələn, hal-hazırda hz. Yusifin
qardaşları hz. Yusifi quyuya salırlar. Misir piramidaları hal-hazırda
inşa edilir, işçilər daşları yerləşdirirlər. Necə ki, biz hal-hazırda canlı
şəkildə yaşayırıq, bu an içərisində Allah qatında bütün keçmiş və
gələcək canlı şəkildə yaşanır.
Müasir dövrümüzdə fizika sahəsindəki irəliləyişlərlə elmi
cəhətdən də sübut edilən bu həqiqətlər Quranda zamansızlıq və
sonsuzluq haqqında bildirilən ayələrlə böyük uyğunluq təşkil edir.
Allahın yaratmasındakı bu böyük möcüzə Allahın sonsuz qüdrətini və
ucalığını göstərən qeyri-adi məlumat, üzərində diqqətlə düşünülməli
və qavranılmalı böyük həqiqətdir.
Dostları ilə paylaş: |