semantika tashkil qilib, u belgi bilan u ifoda qilayotgan ob’ekt o‘rtasidagi
munosabatni o‘rganadi. Ikkinchisi
pragmatika bo‘lib, u kishilarning belgilarga munosabatini
hamda belgilar yordamida kishilar o‘rtasida vujudga keladigan munosabatlarni o‘rganadi.
Uchinchisi,
sintaksis deyilib, u belgilar o‘rtasidagi munosabatlarni (tilni qurish qoidalarini)
o‘rganadi. Mantiq fanini ko‘proq til belgilarining semantikasi qiziqtiradi.
3–savol bayoni: Ob’ektiv olam, uning mohiyati va rivojlanish qonuniyatlarini bilish,
anglash tafakkurning asosiy mantiqiy shakllari:
tushuncha, hukm (mulohaza) va xulosa chiqarish orqali amalga oshadi va ular teran fikrlashimizning asosidir.
Ob’ektiv borliq, undagi buyum va hodisalar inson ongida tushunchalar yordamida, ular
orqali aks etadi, bilib olinadi. Tushuncha tafakkurning eng dastlabki, sodda shakli, real borliqning
inson ongidagi g‘oyaviy timsolidir.
Tushuncha deb buyum va hodisalarning eng umumiy, muhim, zaruriy belgilarini inson
ongida aks ettiruvchi tafakkur shakliga aytiladi.
Buyumning asl, tub xususiyatlarini ifoda etuvchi belgi
buyumning muhim belgisi hisoblanadi. Ongimizda aks etgan narsa va hodisalar belgisi
tushuncha belgisi deyiladi. Masalan,
«odam» tushunchasining muhim belgisi aqlli, ongli, fikrlash, so‘zlash va mehnat qilish faoliyatiga
ega bo‘lgan mavjudot ekanligidir. Tushuncha tilda so‘z va so‘z birliklari orqali ifodalanadi.
Tushunchaning mantiqiy tarkibi ni uning mazmuni va hajmi tashkil etadi.
Tushunchaning mazmuni deb unda aks etgan buyum va hodisalar
muhim belgilarining
majmuidan iborat bo‘lgan bilimlarga aytiladi.