Manu kanunnamesi’ne göre hinduiZM
Yüklə 0,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
44 (Sannyâsa) dönemidir. Bu inanç Hindu kutsal metinlerinden Upanişadlara dayanmaktadır. 219 Bu dönemlerden ilkinde kişi dini eğitimini alır. Aile hayatı döneminde evlenir ve çoluk çocuğa karışır. Yaşı biraz ilerleyince -Manu’nun ifadesine göre torununun torununu görünce- evini ve ailesini terk ederek ormanda riyazet hayatı yaşamaya başlar. Dilencilik dönemi ise dünyaya ait her tür zevk ve malın reddedildiği dönemdir. Tüm bu evreleri sırasıyla yerine getiren bir kimse nihai gerçeğe ulaşmaya hazır hale gelebilir. “Veda’nın okunması, yeminler, ateşe ikram sunulması, üçlü öğrenmenin tamamlanması (ilk üç Veda’nın öğrenilmesi), kurbanların verilmesi, erkek evlatlar, büyük kurbanlar ve diğer kurbanlar sayesinde vücut büyük gerçeğe hazır hale gelir.” 220 Aşrama uygulaması kadınları, sudraları ve paryaları kapsamaz. Sadece ilk üç kast mensubu için uygulanır. Kişinin bu evrelerden sırasıyla geçmesi onun ruhunun kemale ermesi ve mutlak hakikate ulaşması için gereklidir. Ayrıca bu dönemler bir merdivenin basamakları şeklinde düşünülecek olursa bunların sırasına uyulması çok önemlidir. Kişi en üst basamağa çıkmak için önce en alttakinden başlamalı ve sırasıyla basamakları çıkarak en yukarıya yükselmelidir. Dinlerde ruhbanlık ya da bir kısım kimselerin kendine tamamen Tanrı’nın yoluna adayarak dünyadan el etek çekmesi vardır. Hinduizm ise bunu inananlarının sadece bir kısmından istemez. Her insanın sırasıyla din eğitimini alması, aile kurması ve en sonunda kendini dünyadan tamamen çekerek münzevi bir hayat yaşamasını istemektedir. Böylece Aşrama’nın, her insanın hayatının belli döneminde belli tecrübeleri tatması ve her türlü insanî durumun dinin içine dâhil edilmesi noktasında başarılı olduğunu söylemek mümkündür. 219 Ramendra Nath, Why I Am Not A Hindu, http://www.infidels.org/library/modern/ramendra_nath/hindu.html, (10.04.07). 220 MS, II, 28. 45 1.6.1.Öğrencilik Dönemi İlk üç kasta mensup Hindular için ergenlik töreninin yapılmasından sonra öğrencilik dönemi başlar. Kişiler bu törenden önce herhangi bir kasta üye sayılmazlar. Çocuk kabul edilirler. Kabul töreninin ne zaman yapılacağı kasta göre değişir: "Üyeliğe kabul töreni bir rahibin embriyosunun ana rahmine düşüşünden sekiz yıl sonra, bir kralın on bir yıl sonra, halktan bir insanınki on iki yıl sonra yapılır. ” 221 Bu törenden sonra kişi artık kastın üyesi olur. Evini terk eder ve kutsal metinleri bir Brahminden öğrenir. Bu kimse onun gurusu, yani manevi rehberi ve öğretmeni olur. “Bir öğrenciye yol gösteren, ona Vedayla birlikte ritüel metinlerini ve gizli metinleri 222 birlikte öğreten iki kere doğmuş bir adama öğretmen denir.” 223 Bu dönem yaklaşık olarak 10–25 yaş arasını kapsar. 224 Manu öğrencilik döneminin süresini şöyle açıklamıştır: “Üç Veda’yı bir guruyla birlikte çalışma yemini 36 yıl, ya da yarısı, ya da çeyreği, ya da görev bitene kadardır.” 225 Çoğu dinde uygulama ve anlayış bakımından farklılık olmakla birlikte dini eğitimde buna benzer bir talebe-hoca ilişkisi vardır. Ancak Hinduizm’de farklı olarak vurgulanan nokta bu eğitimin belli yaşlar arasında, evlilikten önceki dönemde yapılması zorunluluğudur. Ayrıca kişilerin bu evrelerden geçmesi önemli bir dini gerekliliktir. Manusmriti’de kişilerin öğrencilik hayatında yapması gereken ayin ve ibadetler, gurusuyla ilişkisi, nelerden kaçınması, nasıl davranması gerektiği gibi birçok konuya değinilmiştir. Bu dönem kişilerin dinin kaynağı olan Vedaları 221 MS, II, 36. 222 İbadet metinleri, daha ziyade kurban törenlerinin nasıl gerçekleştirileceğini anlatan Kalpasutralar, gizli metinlerse Vedaların yorumu niteliğindeki Upanişadlar ve diğer kutsal kitaplardır. 223 MS, II, 140. 224 Yitik, Hint Dinleri, s. 18. 225 MS, III, 1. 46 öğrendiği dönemdir. Ayrıca öğrenci nefsi arzularını dizginlemeyi de öğrenir. Bu dönemde öğrenciden beklenen özellikle cinsel ve dünyevi arzularından uzak kalarak dini öğrenmesi, nefsini arındırması ve dini ayinleri yerine getirmesidir. Guru öğrenciye önce dini ayinleri en uygun şekilde nasıl yerine getireceğini öğretir: “Bir guru yeni başlayan bir öğrenciyi aldığında ona önce temizlenmeyi, ateşe yönelmeyi, alacakaranlık törenini gerçekleştirmeyi öğretir.” 226 Öğrenciyi eğitecek olan guru sıradan bir insan olmayıp, Vedaları iyi bilen biri olmalıdır. Manusmriti’de Vedaları, iyi bilmeyenlerden, aşağı kasttakilerden ve nefsî isteklerini dizginleme konusunda yeterli olmayan kişilerden öğrenmemek gerektiği söylenmektedir. Bazı durumlarda buna izin verilse de gurunun Veda bilgisine sahip, nefsini dizginlemiş bir Brahmin olması tercih edilmiştir. Manu şu maddelerde, guruda aranan vasıflardan dini hassasiyet sahibi olmanın, dini iyi bilmekten daha üstün olduğunu vurgular: “Nefsini dizginlemiş bir rahip tek bildiği güneş tanrısı ayetleri olsa da, üç Veda’yı da bilen ancak nefsini dizginlememiş, her şeyi yiyen ve satan (bu konuda dini hassasiyet göstermeyen) bir rahipten daha iyidir.” 227 Ancak bazı durumlarda kişinin bu özelliklere tam olarak sahip olmayan birinden de Vedaları öğrenmesine izin verilmiştir: “İnançlı biri, iyi şeyleri ve nihai kanunu daha aşağı kasttaki birinden, mücevher ve kadınları kötü bir aileden bile alabilir. Ambrosia 228 zehirden, iyi öğüt bir çocuktan, iyi davranış bir düşmandan, altın saf olmayan bir maddeden çıkarılabilir. Kadın, mücevher, bilgi, kanun, temizlenme, iyi bir öğüt ve çeşitli mesleki beceriler herhangi birinden alınabilir (öğrenilebilir). Çok zor durumlarda bir kişi Veda’yı rahip olmayan birinden öğrenebilir. Onun arkasından gidip öğretimi devam ettiği sürece ona bir guruymuş gibi itaat edebilir. Buna izin verilmiştir.” 229 Ancak bir kimse nihai amacına ulaşmak istiyorsa Vedaları bir rahipten, üstelik kutsal kitapları iyi bilen bir brahmandan öğrenmelidir. “Ama bir öğrenci nihai varlık seviyesine ulaşmak istiyorsa rahip olmayan ya da rahip olan, ancak Veda’yı tüm tamamlayıcı metinleriyle birlikte tam 226 MS, II, 69. 227 MS, II, 118. 228 Doniger ve Smith bunun çok lezzetli bir tür yiyecek olduğunu belirtmişlerdir. 229 MS, II, 238–241. Yüklə 0,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|