17
Matematik Dünyas›, 2005 Güz
Elips, parabol ve hiperbol olarak
üç s›n›fa ayr›lan konikler MÖ 350 dolay›nda, bir
yandan gözü dönmüfl bir biçimde dünyay› fetheder-
ken bir yandan da bilim ö¤renen Büyük ‹skender’in
hocas› Menaechmus taraf›ndan keflfedilmifl olabi-
lirler. Tam ne zaman keflfedildiklerinden yüzde yüz
emin olamay›z elbette.
Yaln›z Menaechmus hiperbolün ikinci bir par-
ças› daha oldu¤unu görememifl, birincisine tak›l›p
kalm›flt›r.
Menaechmus’un nihai amac›, bugün çözümü-
nün imkâns›z oldu¤u bilinen üç meflhur problemi
çözmekti: 1) Herhangi bir aç›y› üç eflit parçaya böl-
mek, 2) Verilmifl bir kübün hacminin iki misli olan
bir küp çizmek, daha do¤rusu birim uzakl›k veril-
miflse 2
1/3
uzunlu¤unu çizmek, 3) Verilmifl bir
çemberin alan›na eflit bir kare infla etmek, daha
do¤rusu birim uzunluk verilmiflse
uzunlu¤unu
çizmek. Çizimler çentiksiz cetvel ve pergelle yap›l-
mal›yd› ve bu çizimlerin bugün imkâns›z oldu¤u
biliniyor. (Tekrar tekrar söylemekte yarar var!)
Koni¤in ilk tan›m›, taban› bir çember olan bir
dik koniyi, koninin bir yüzey do¤rusuna dik bir
düzlemle kesifltirerek
elde edilen e¤riydi. Bu
yüzden koniklere ko-
nik kesitler de denir.
Bugün, bu tan›mdan
daha genel bir tan›m
kabul edilir.
Menaechmus ta-
raf›ndan ilk bulunu-
flundan 150 y›l kadar sonra
Apollonius (MÖ ≈262-190) ko-
nikler hakk›nda içinde 487 te-
orem bar›nd›ran 8 cilt yazm›fl-
t›r. Ad› Konik Kesitler olan bu
kitab›n son cildi ne yaz›k ki gü-
nümüze ulaflmam›flt›r. ‹lk dört
cildin Yunancas› mevcuttur,
sonraki üç cildin ise sadece
Arapça çevirileri.
Ça¤›nda “Büyük Geometrici” diye bilinen Apol-
lonius, kendisinden öncekiler gibi sadece dik konile-
ri de¤il, tüm konileri alm›flt›r koni¤in tan›m›na.
Memleketi Antalya (Perge ilçesi, Murtana kö-
yü) oldu¤u düflünülen (baz›lar› bundan kuflku du-
yuyor) Apollonius’un kitab›nda bizim kulland›¤›-
m›z koordinat sistemlerine benzer bir referans sis-
temi kullanmas› ayr›ca flayan-› hayrettir. Ancak ce-
bir bilmedi¤inden, bu sistemden yeterince yararla-
namam›flt›r.
Önemli noktalar› harflerle simgelemek gibi bir
kolayl›¤›n o zamanlar daha henüz bilinmedi¤i dü-
flünülünce, Apollonius’un eriflti¤i düzeye hayran
kalmamak gerçekten mümkün de¤il.
Apollonius’un baflar›lar›n› takdir edebilmek
için herhalde kendisinden afla¤› yukar› 60 yafl bü-
yük Öklid’le (MÖ 325-265) karfl›laflt›rmak yeterli-
dir. Öklid, Elemanlar adl› ünlü yap›t›nda üç nok-
tadan geçen bir çemberin pergel ve cetvelle nas›l çi-
zilece¤ini göstermifltir. Öklid, üç do¤ruya te¤et bir
çemberin de nas›l çizilece¤ini göstermifltir. Bunlar,
oldukça kolay fleyler. Bugün ortalama bir lise ö¤-
rencisi Öklid’in bu yapt›klar›n› yapar. Ama Apol-
lonius, örne¤in üç çembere ya da iki çember ve bir
do¤ruya te¤et çember çizmeyi baflarm›flt›.
Apollonius’un eseri öylesine muhteflemdi ki,
ça¤lar boyunca bu konuda araflt›racak pek bir fley
b›rakmam›flt› matematikçilere. Öklid’in Eleman-
lar’›yla birlikte Yunan matemati¤inin ulaflt›¤› düze-
yi ve güzelli¤i mükemmel bir biçimde yans›t›rlar.
Gençli¤inde ‹skenderiye’ye giderek Öklid’in ö¤-
Koniklerin Tarihçesi ve
Antalyal› Apollonius
Hawan Batson
Kapak Konusu: Poncelet Teoremleri
Çember
Elips
Parabol
Hiperbol
Apollonius
rencilerinden matematik ö¤renen Apollonius, daha
sonra burada ders de vermifltir. Konikler kitab›n›
burada yazm›flt›r. Kitab›n önsözünden: ‹skenderi-
ye’ye geldi¤inde bende kalan geometrici Naucra-
tes’in iste¤i üzerine konuyla ilgilenmeye bafllad›m.
Bulduklar›m› sekiz ciltte toparlay›p hemen kendisi-
ne verdim, çünkü denize aç›lmas› gerekiyordu. Ki-
tap aceleye geldi, yeterince gözden geçiremedim.
Gözden geçirmeyi en sona erteleyerek akl›ma gelen
bir fleyi hemen yaz›yordum.
Apollonius çok yazm›fl bir matematikçidir.
Ama ne yaz›k ki pek çok eseri kaybolmufltur. Ör-
ne¤in, aksiyomlar ve tan›mlar›n anlam› üzerine
yazd›¤› metamatematiksel bir eseri kay›pt›r. Bu ya-
p›t› bugün okuyabilmek o zamanki matematik an-
lay›fl› konusunda bize çok fley kazand›racakt›r. Bu
yap›t›n› okumasak da, Apollonius’un böyle derin
bir konuda yazma ihtiyac›n› hissetmifl olmas› bile
bafll› bafl›na flafl›rt›c›.
Tüm yap›tlar› Arapçaya çevrilmifltir. Sadece bu
olgu bile zaman›n Arap kültürü hakk›nda baya¤›
bir ipucu verir.
Apollonius konikleri s›n›fland›r›rken konikler-
le belirlenmifl iki alan› karfl›laflt›rd›¤›ndan, yak›n
zamana kadar, Apollonius’un, birinci alan›n ikinci
alandan küçük, eflit ya da büyük olmas›na göre bu
e¤rilere elips, parabol ve hiperbol ad›n› verdi¤i dü-
flünülüyordu. (‹ngilizce “hyperbole” sözcü¤ü
abartma, mübala¤a anlam›na gelir örne¤in.) An-
cak Apollonius bir ça¤dafl› olan matematikçi Dioc-
les’in (MÖ ≈240-180) Yakan Aynalar adl› eserinin
Arapça çevirisinin yak›n geçmiflte ‹ran’da bulun-
mas› bugün bundan kuflku duymam›za neden ol-
mufltur.
Diocles de konikleri ça-
l›flm›flt›r. Eserinin ad›n›n
“Yakan Aynalar” olmas› bo-
flu bofluna de¤ildir. Parabo-
lün odak noktas›ndan ç›kan
bir ›fl›k huzmesini eksenine
paralel olarak yans›tt›¤›n›
(araba farlar›n›n modelini)
ilk o keflfetmifltir. Ayr›ca pa-
rabolün odak noktas› ve do¤rultmanla tan›m›n› da
ilk o bulmufltur [MD-2005-II, sayfa 34-39].
Apollonius’un da “Yakan Aynalar Üzerine”
bafll›kl› bir kitab› vard›r. Apollonius’tan önce küre-
sel bir aynan›n günefl ›fl›nlar›n› tek bir noktaya
yans›taca¤› düflünülüyordu. Bu kitab›nda Apollo-
nius bunun yanl›fl oldu¤unu göstermifltir. Do¤ru
yan›t› (parabol ayna) Diocles’in buldu¤u kesin de,
ayn› yan›t› Apollonius da bulmufl olabilir.
Apollonius’un Konikler’i yeryüzünün en uzun
süre okunan kitaplar›ndand›r. En az›ndan 17’nci
yüzy›la kadar, yani 2000 y›l boyunca okunmufltur
[bkz. MD-2005-II, sayfa 54-61].
Rönesans’ta Kepler’in gezegenlerin yörüngele-
rinin elips oldu¤u kehanetiyle birlikte koniklere
18
Matematik Dünyas›, 2005 Güz
Yakan Aynalar! Matematik savafla alet edilirken... Giulio Parigi’nin (1571-1635)bir bir duvar resmi (Floransa, ‹talya). Ancak son
y›llarda yap›lan deneyler, parabolik aynalarla bir geniyi atefle verecek kadar ›s› elde edilemeyece¤ini göstermifltir. Bu ve buna
benzer silahlar› Siracusa (Sicilya) kolonisinin Romal›lara karfl› korunmas› için Arflimet’in (287-211) icat etti¤i söylenir.
olan ilgi tekrar canlanm›flt›r. Özellikle Descartes’›n
buldu¤u koordinat sistemi (analitik geometri) ko-
nuya cebirsel yöntemlerle yaklaflmay› mümkün k›-
larak eski teoremlerin de¤iflik kan›tlar›n›n verilme-
sini ve yeni teoremlerin kan›tlanmas›n› sa¤lam›flt›r.
Resimde perspektifin öneminin anlafl›lmas› ve
betimleyici (descriptive) ve projektif geometrilerin
do¤ufluyla konikler daha da önem kazan›r. Projek-
tif geometriyle u¤raflan Desargues, La Hire ve Pas-
cal konikler konusunu ileri bir düzeye getirmifller-
dir. Newton, Dandelin, Gergonne, Poncelet, Bri-
anchon, Dupin ve Steiner ile birlikte konu daha
zenginleflmifl ve güzelleflmifltir.
Geçen say›m›zda Andrei Ratiu ve Selçuk De-
mir’in yazd›klar› bir yaz›da koniklerin birçok flafl›r-
t›c› özellikleri verilerek konunun güzelli¤i gözler
önüne seriliyordu. Okurun o yaz›y› mutlaka (ama
mutlaka! Israr etmek gibi olmas›n...) okumas›n›
öneririz. Büyük olas›l›kla daha önce karfl›laflma-
d›klar› bir estetikle karfl›laflacaklard›r. Sanki bu ka-
dar› yetmezmifl gibi, Andrei Ratiu’yla Selçuk De-
mir bu say›m›z için okuyanlar›n ayaklar›n› yerden
kesecek yaz›lar yazd›lar.
Koniklere dair söylenmesi gereken her fleyi bu
konudaki ikinci say›m›za da s›¤d›ramad›k. Hiçbir
zaman da s›¤d›ramayaca¤›z galiba. ‹lerde, f›rsat ol-
dukça, bugün kan›m›zca biraz küçümsenen bu ola-
¤anüstü güzel konuya de¤inmeyi umuyoruz. o
19
Matematik Dünyas›, 2005 Güz
Betimleyici (Descriptive) Geometri
Üç boyutlu uzaya birbirine dik
ve
düz-
lemleri yerlefltirelim. Düzlemlerden biri, diyelim
, yatay, di¤eri ise dikey olsun. Uzay›n herhangi
bir P noktas›n›n bu iki düzlemin üstüne A ve B
izdüflümlerini alal›m. Sonra dikey
düzlemini
’n›n üstüne yat›ral›m. Böylece tek bir düzlem,
do¤rusu ve A ve B noktalar›n› elde ederiz. Bu
veriler bize uzaydaki P noktas›n› belirlerler. Be-
timleyici geometrinin önemli konusu üç boyutlu
uzayla iki boyutlu düzlem aras›nda yukarda
aç›klanan geçifli kurmakt›r. Örne¤in bir koniyle
bir düzlemin nas›l bir e¤ride kesiflece¤i kolayl›kla
bulunur. Özellikle mühendisler için çok yararl›
bir konudur.
1. Merkür
2. Venüs
3. Dünya
4. Mars
5. Jüpiter
6. Satürn
7. Uranüs
8. Neptün
9. Pluton
10. Halley kuyruklu y›ld›z›
11. Asteroid kufla¤›
8
7
9
6
5
4
2
1
3
11
10
P
A
B
A
B
B
B
A
B
20
Matematik Dünyas›, 2005 Güz
Ayn› merkezli çemberlerden oluflan iki sistemin kesiflimlerinden yukardaki flekildeki gibi hiperboller elde edilebilir.
Çemberler ne kadar s›k çizilirse, elde edilen flekil o kadar hiperbole benzer.
Benzer yöntemle sadece hiperbol de¤il, elips de elde edilebilir. Teknoloji mümkün k›ld›¤›ndan bu resimde gerçek elipsler
çizebildik. Bunu görenin matemati¤e ilgi duymamas› mümkün müdür?
Dostları ilə paylaş: |