Mavzu: Oila muloqot tizimi sifatida Reja

MULOQOT JARAYONIDA YUZAGA KELADIGAN TO‘SIQLAR
Ijtimoiy psixologlar muloqot jarayonida yuzaga kelishi mumkin boMgan to'siqlarning quyidagilarini farqlaydilar: psixologik, vaziyatli, mazmuniy va motivatsion to'siqlardir.
Psixologik to‘siq — bu sherigiga ma’qul tushmay qolish, tushunilmay qolishdan qo‘rqish, u tomondan inkor etilish va kalaka qilinishdan yoki keskinlikdan qo‘rqish, eng ezgu hislari- ni va niyatlarini samimiy izhor etishiga javoban qo'pollik bilan javob berilishi mumkinligidan xavotirlanish kabilar tufayli intellektga oid, rnehribonlikka oid, kuchga oid shaxsiy imkoni- yatlarini namoyon qilish va amalga oshirishga xalaqit beruvchi, o‘ziga hos ichki psixik tormozdir.
Vaziyatli to‘siqlar — bu suhbatdoshlarning bir xil vaziyatni turlicha tushunishlari, unga turlicha yondashishlari bilan bogiiq.
Mazmuniy to‘siq!ar — odatda suhbatdoshini tushunmagan- lik tufayli, uning mazkur jumlasi qanday ma’noda aytilgani, u qanday fikrni ilgari surayapti, nimani nazarda tutayapti, nima- ga olib boradi va shu kabi mulohazalarga borish tufayli yuzaga keladi.
Motivatsion to‘siqlar — shunday vaziyatlarda yuzaga ke- ladiki. bunda gapirayotgan odam yo o'zi bayon qilayotgan fikrning motivini yetarlicha anglay olmaydi yoki u atayin ularni (asosiy motivni) yashirishga harakat qilayotgan bo'lishi mumkin.
Bulardan tashqari muloqotga to‘siq bo'lib, suhbatdoshlarni psixologik madaniyatlilik nuqsonlaridan biri, ya’ni ularning na eshitishni va na tinglashni bilmasligi, «teskari aloqaning» yo'qligi xizrnat qilishi mumkin. Odamlar o'rtasidagi suhbat ko'pincha ularda aqlning yetishmasligi tufayli emas, balki ularning xudbinligi tufayli: har biri o'zi haqida yoki o'zini qi- ziqtiradigan masalalar haqida gapirishga intilishligi tufayli ku- tilganidek amalga oshmay qolishi mumkin. Oqibatda bitta «aqlli» dialog o'rniga, ikkita behuda, hatto zararli monolog amalga oshadi. Shuning uchun ham muloqotga, suhbatlashish san’atiga o'rganish, ijtimoiy-psixologik madaniyatni egallash, o‘zi, o‘z kaytlyati va hissiyotiarini boshqara olish, bilim va malakalarini ishlab chiqish, o'z gapi bilan suhbatdoshini qi- ziqtira olish qobiliyatini rivojlantirishga erishish kerak. Biroq, buning uchun birinchi navbatda har qanday muloqotning umu- miy qoidasi: boshqa odamlarning, o'z suhbatdoshlarining ehtiyojlari, xohishlarini qondira oladigan odamgina hurmatga erisha olishligini yodda tutishi lozim.
Milliy qadriyatlarimiz va sharqona tarbiyamizning ta’siri muloqotda ham sezilib turadi. Bizda kishilar bilan munosabat, so’zlashuv va shuningdek ish, xizmat bilan bog’liq aloqaga muomala deyiladi. Eng go’zal muomala lutf - karamdir. Alisher Navoiy buni muomala - pardoz deb yozadi. Xullas xalqimizda odamlar bilan munosib tarzda muomala qila bilishlik madaniyat, olijanoblik alomati deb tushunilgan.
Muomala madaniyati, eng avvalo, xalqimizning bolajonligi, oilani muqadas bilishida namoyon bo’ladi.
Ikki notanish o’zbek yigiti uchrashib qolsa, salom - alikdan keyingina suhbatni "Uylanganmisiz?" degan gapdan boshlaydi. Agar ular 30 yoshlarda bo’lsa savol boshqacharoq bo’ladi: "Og’ayni bolalardan nechta?" Ha, kasb - kor, uy - joy, boylik va shu kabi moddiy jihatlar surishtirilmaydi, bu odob doirasiga kirmaydi ham, lekin bola - chaqadan so’z ochish o’zbeklarga xos milliy odatlardandir. Ota - ona uchun farzandlari haqida maqtov eshitish, "Otangga rahmat" degan olqish ham eng katta saodatdir.
O’rta yoshdagi tanish yoki notanish erkaklar va ayollar muloqotida "hammasidan qutilganmisiz?" degan savol uchrashi tabiiy. O’g’illarini uylantirib, qizlarini uzatib bo’lganmisiz? Ota - ona farzandlarini oilali, uy - joyli qilish tashvishi bilan yashaydi, bu ular hayotining mazmuni bo’lib qoladi.
Barcha madaniy xalqlarda bo’lgani kabi o’zbeklarda ham muomal "Assalomu - alaykum" va "Vaalaykum assalom"dan boshlanadi, keyin hol-ahvol so’rashishga o’tiladi[1].
Muomala va muloqotda xalqimizning milliy an’analari va urf-odatlari ham ta’sirini ko’rsatadi.
"An’ana" arabcha so’z bo’lib, uzoq zamonlardan beri avloddan - avlodga, otalardan bolalarga o’tib davom etib kelayotgan urf - odatlar, axloq mezonlari, qarashlar va shu kabilardir. Xalqimizning ilg’or an’analarini o’zlashtirish, unga rioya qilish va boyitib borish lozim.
Xalqimizda azaldan ko’pchilik ishtirokida o’tadigan turli bolalar o’yinlari, choyxona suhbatlari, to’y - ma’rakalar, mavsumiy bayramlar - lola sayli, "boychechak" aytish, qovun sayli, qizlar majlisi, kelin salomi, yuz ochtisi, sumalak, kurash, mehmon kutish kabi ko’plab marosimlarimiz o’zbek xalqiga xos bo’lgan "o’zbekona", "SHarqona" tarbiyalashda muhim rol o’ynaydi.
Xalq og’zaki ijodimiz ham bolalarda turli axloqiy sifatlarni tarbiyalashda katta rol o’ynaydi.
SHarqona munosabatda ota - onaga hurmat bilan qaralishi, oilada otani o’rni alohida bo’lganligi, ota -onaning gapini ikki qilmaslik, ota - onaning izmidan chiqmaslik, shu bilan birga otaga gap qaytarish, unga tik boqish gunoh hisoblanishi kabi holatlarni ko’rishimz mumkin. YOki ustozga hurmat bilan qarash kabi xislatlar ham katta tarbiyaviy ahamiyat kasb etadi.
Muloqotda turli xalq og’zaki ijodiga xos bo’lgan afsona, rivoyat, ertaklar, maqollar va hikmatlardan foydalanish ham kishini muomala madaniyatni kuchaytiradi va ikkinchidan katta tarbiyaviy ta’sir kuchiga ega bo’ladi.
Jamiyatni demokratlashtirish - maktabdagi munosabatlarni insonparvarlashtirishdir. Pedagogik amaliyot davrida talabalar bilan birga maktab direktori fan bo’yicha eng ilg’or deb tanishtirgan o’qituvchining darsiga kiradilar. Haqiqatdan ham, o’qituvchi mavzuni juda yaxshi biladi, qator ko’shimcha adabiyotlardan foydalanadi, mavzuni yorita oladi. Lekin o’quvchilarga nima bo’lgan? O’qituvchi qiziqarli, mazmunli savollar berayapti. Lekin hamma o’quvchilar pedagog fikrini tshunib yetmayapti, ozgina yordam kerak. Lekin o’qituvchida o’quvchi javobini eshitishga chidam yetishmayapti. Hatto bir qo’l ko’tarib javob bermoqchi bo’lgan o’quvchiga jerkib berdi: "Nimaga qo’lingni buncha chaypaysan? Boshimni og’ritib yubording" «Bilmasang nimaga qo’l ko’tarasan?"
Darsdan so’ng ko’pgina talabalar darsni qoniqarsiz deb baholaydilar. Bu yerda faqat o’qituvchining bilimi emas, balki dars muhiti, o’qituvchi va o’quvchi muloqoti, munosabati muhimdir. Ayniqsa hozirgi kunimizda oldimizga erkin, mustaqil fikrlovchi har tomonlama yetuk yoshlarni tarbiyalash vazifasi turganda, bu muloqot aslida muhim ahamiyat kasb etadi.
Bu haqda Prezidentimiz I.A.Karimovning "Barkamol avlod - O’zbekiston taraqqiyotining poydevori" nutqida ham alohida ta’kidlanadi: "Bizga bitiruvchilar emas, maktab ta’limi va tarbiyasining ko’rgan shaxslar kerak". So’ngra esa Prezidentimiz maktablarda mutlaqo fikr yuritishga o’rgatilmayotganligining qoralab deydi: "Maktabda biror o’quvchi o’qituvchiga e’tiroz bildirsa, ertaga u hech kim hafas qilmaydigan ahvolga tushub qoladi. Maktabdagi jarayonda o’qituvchi hukmron. U boladan faqat o’zi tushuntirayotgan narsani tushunib olishini talab qiladi. Prinsip ham tayyor: "Mening aytganim - aytgan, deganim - degan"[2].
Bir maktab direktori shunday deydi: "O’quvchilar bilan bir o’zim kurashayapman, aslida hamma birga kurashishi kerak". U maktabdagi o’quv va tarbiya jarayonini yaxshilash uchun o’quvchilarga qarshi kurash yo’lini tanlagan. Ularni o’z irodasiga bo’ysundirmoqchi. Buning natijasida bir- biriga qarshi 2 lager yuzaga keladi: o’quvchilar va o’qituvchilar.
Muloqot - pedagogik faoliyatdagi eng muhim kasbiy quroldir.