Mavzu: xulosa chiqarishning umumiy mantiqiy tavsifi

Analogiya

Analogiya tushunchasi. Tafakkurda deduktiv va induktiv xulosa chiqarish bilan bir qatorda analogiya (yunoncha analogia - muvofiq, o’xshash) shaklida xulosa chiqarishdan ham keng foydalaniladi.

Predmetlarning bir o’xshash belgilariga qarab ularning boshqa belgilari ham o’xshash deb xulosa chiqarish analogiya deyiladi.
Agar A predmet a,v,s, d belgilariga, V predmet esa a,v,s belgilarga ega bo’lsa, ularning a,v,s belgilari o’xshashligiga qarab ehtimol V predmet ham d belgiga egadir deb xulosa chiqaramiz.
Analogiya shaklida xulosa chiqarish predmet xususiyatlarining o’zaro aloqadorligiga asoslanadi. Xususiyatlar bir – biridan mustaqil ravishda mavjud bo’lmaydi, ular yaxlitlikda bo’ladi va predmetning sifatini shakllantiradi. Masalan, predmetlar o’z xajmiga egaligi ularning shakli, rangi va boshqa xususiyatlarini ham keltirib chiqaradi. Xususiyatlarning o’zaro bog’liqligi analogiya shaklida xulosa chiqarishning mantiqiy asosidir.
Analogiyaning turlari. Analogiyaning qo’yidagi turlari farqlanadi. Predmetning mavjud belgisini xarakteriga ko’ra:
Predmetlar (xususiyatlar) analogiyasi;
Munosabatlar analogiyasi
Predmetlar belgilarining aloqasi xarakteriga ko’ra:
qat'iy;
qat'iy emas;
1. Predmetlar (xususiyatlar) analogiyasida ikki predmet (xodisa, voqea) taqqoslanadi, hamda ko’chma belgi ulardan birining xususiyati hisoblanadi.
Taqqoslanayotgan ob'ektlar alohida predmetlar hamda predmetlarning tizimi va tartibsiz ko’pligi bo’lishi mumkin.
Misol.

Predmetlar (xususiyatlar) analogiyasi sxemasi:

A predmet a,v,s, d xususiyatlarga ega

V predmet a,v,s xususiyatlarga ega
______________________________________________
Ehtimol V predmet ham d belgiga ega

2. Munosabatlar analogiyasida predmetlar emas, balki predmetlar o’rtasidagi munosabatlari taqqoslanadi va ko’chma belgi munosabatlar xususiyati hisoblanadi.

Misol.
3. Qat'iy analogiya ko’chma belgi va o’xshashlik belgilarining zaruriy o’zaro bog’liqligiga asoslanadi. U yuqori darajadagi ishonchli xulosa beradi va aniq yoki ilmiy analogiya deb ataladi. Modellashtirish modeli qat'iy analogiyaga asoslanadi.
Masalan, samolyot modeli (A) samolyot (V) kabi o’z shakli (a), qanotlari tekisligi bilan og’irligi munosabati (v), burun qismi va fyuzelyajning qolgan qismi og’irligi o’rtasidagi munosabatga (s) ega.
Samolyot modelini aerodinamik trubada sinab ko’rilganda, u chidam bermadi. Shundan xulosa chiqarish mumkinki shu model asosida yasalgan samolyot ham sinovdan o’tmaydi. qat'iy analogiyaga asoslangan modellashtirish turli texnik qurilmalar – samolyot, kema, plotinalar konstruktsiyasida keng foydalaniladi. Chunki bu qurilmalarni tabiiy sharoitda sinab ko’rish imkoniyati cheklangan. Model real ob'ektlarga xususiyat va funktsiyalariga ko’ra o’xshash bo’lishi kerak.

4. Qat'iy emas analogiyada o’xshash va ko’chma belgilar o’rtasidagi aloqa zaruriy bo’lmaydi. Xulosa ehtimoiy bo’ladi. Masalan, ikkita o’g’irlikning o’xshash belgilari – uyga kirish usuli, vaqti, sodir etilgan hududi, o’g’irlangan buyumlarga qarab biz ikkala o’g’irlik ham bir kishi tomonidan sodir etilgan bo’lishi kerak deb xulosa chiqaramiz.

Analogiya shaklida xulosa chiqarishning ehtimollik darajasini kamaytirish shartlari.
Qat'iy analogiyadan tashqari analogiyaning barcha turlari ehtimoiy xulosa beradi. Shu sababli ba'zi hollarda ularda xatoga yo’l qo’yiladi. Yolg’on analogiyaga ko’pgina tuhmatga o’xshash yomon illatlar asoslanadi. Bekorga “taqqoslash isbotlash emas” deb aytilmaydi. Biroq analogiyadagi xatoliklar undan voz kechish uchun asos bo’la olmaydi. Ma'lumki analogiya asosida ko’pgina ilmiy ixtirolar qilingan. Xususan samolyotning qanoti qushlar qanotiga o’xshash qilib yaratilgan. Bionika fani turli asbob va mexanizmlarni yaratish uchun tirik organizmlarning tuzilishi va hayot faoliyatini o’rganadi.
Analogiyada xatolarni bartaraf etish maqsadida qo’yidagi qoidalarga rioya qilinadi.
Taqqoslanayotgan predmetlar muhim belgilariga ko’ra o’xshash bo’lishi kerak. Nomuhim belgilariga ko’ra o’xshashlik xato xulosa beradi.
Umumiy muhim belgilar iloji boricha ko’p bo’lishi kerak.
Ko’chirilayotgan belgi o’xshash belgilari bilan bog’liq bo’lishi kerak.
O’xshash bo’lmagan belgilar nomuhim bo’lish kerak.
Agar predmet ko’chirilayotgan belgi bilan sig’ishmaydigan belgiga ega bo’lsa analogiya shaklida xulosa chiqarib bo’lmaydi. Masalan, yer bilan Merkuriy o’rtasida ko’plab o’xshash belgilar mavjud. Biroq Merkuriydagi yuqori harorat u yerda tirik hayot mavjud deb xulosa chiqarishga imkoniyat bermaydi.
Analogiyaning asosiy funktsiyalari:

Evristik – analogiya yangi faktlarni ochishga imkon beradi;

Tushuntirish – analogyai xodisalarni tushuntirish vositasidir;
Isbotlash – qat'iy analogiya isbot vazifasini, hech bo’lmaganda argumentatsiya vazifasini bajaradi;
Gnoseologik – analogiya bilish vositasi hisoblanadi.
Xulosa
Xulosa chiqarish - tafakkurning asosiy mantikiy shakllaridan biri. Unda mantiqning maʼlum qoidalari yordamida bir yoki bir necha hukm (asos)dan yangi hukm chiqariladi. Xulosa chiqarish chin asoslarga tayansa va toʻgʻri mavhvnbntikiy kridalardan foydalansa, u vaqtda chiqarilgan xulosa ham chin boʻladi. Bu prinsipga amal qilmaslik Xulosa chiqarishda xatoga olib keladi. Mas, "hamma mustaqil davlatlar BMT ga aʼzo" va "Oʻzbekiston mustaqil davlat" degan chin asoslardan mantikiy qoidalarga rioya qilingan holda "Oʻzbekiston BMT ga aʼzo" degan toʻgʻri xul osa kelib chiqadi. Voqelikni bilish jarayonida yangi bilimlarni hosil qilishning — Xulosa chiqarishning turli usullari mavjud. Asoslarining soniga koʻra, bevosita va bavosita Xulosa chiqarish, xulosaning chinlik darajasiga koʻra, zaruriy va ehtimoliy Xulosa chiqarish, fikrning harakat yoʻnalishiga koʻra, deduktiv, induktiv va analogiya kabi turlarga boʻlinadi. Xulosa chiqarishni fikrning harakat yoʻnalishiga koʻra turlarga ajratish nisbatan mukammalroq boʻlib, u Xulosa chiqarishni boshqa turlari haqida ham maʼlumot berish imkonini yaratadi. Xususan, deduktiv Xulosa chiqarish zaruriy Xulosa chiqarish deb, induktiv Xulosa chiqarish va analogiya ehtimoliy Xulosa chiqarish deb karalishi, bevosita Xulosa chiqarish esa deduktiv Xulosa chiqarishning bir turi sifatida oʻrganilishi mumkin.
Xulosa chiqarish nazariyasining yaratilishi va uni rivojlantirishda Aristotel, Forobiy, Ibn Sino, F. Bekon, M.I.Karinskiy, L.V.Rutkovskiy va boshqa mantiqshunos olimlarning xizmati katta.