Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
88 www.vivo-book.com
– Hə, adətən, əgər iĢlərini itirmək istəmirlərsə. – Əgər sənin yanında iĢləmirlərsə? – Mənim inandırmaq vasitələrim var, AnasteyĢa. Nahar yeməyini tamamla. Səni evə aparacam, saat səkkizdə, iĢi bitirdikdə isə ardınca ―Kleytons‖a gələcəm. Biz Sietlə uçacağıq. Gözlərimi dayanmadan döyürəm. – Uçacağıq? – Hə, mənim helikopterimdə. Əla. Sirli Kristian Qreylə ikinci görüĢüm. Hər Ģey qəhvədən baĢladı, indisə məsələ helikopterli gəzintilərə keçib. ĠĢə bir bax! – MaĢınla getmək olmaz? – Yox. – Niyə?
O gülümsəyir. – Çünki mən belə istəyirəm. Yeməyini tamamla. Ġndi necə yeyim? Mən Kristian Qreylə birgə Sietlə helikopterlə uçuram. Və o, mənim dodağımı diĢləmək istəyir. – Ye, – o, sərt Ģəkildə deyir. – AnasteyĢa, mən yeməyin tullanmasına əsla dözə bilmirəm, tez ol. – Mən bu qədər yeyə bilmərəm, – özümə haqq qazandırıram. – BoĢqabında nə varsa, ye. Əgər dünən axĢam normal yemək yesəydin, indi burda olmazdın və mən sənə öz sirlərimi belə tez paylaĢmalı olmayacaqdım – o, dodaqlarını kip sıxır. Deyəsən, əsəbiləĢir. Mən qaĢqabağımı tökür və yenidən soyumuĢ fəsəli və qayğanağı yeməyə baĢlayıram. ―Mən çox həyəcanlanmıĢam, yemək boğazımdan keçmir, Kristian! Niyə bunu anlamırsan?‖ – bunu ucadan deməyə cəsarət tapmıram, xüsusən indi, o qaĢqabaqlı olduqda. Lap uĢaq kimidir. Hətta dəcəl. – Burda gülməli nə var ki? – deyə o soruĢur.
89 www.vivo-book.com
BaĢımı yelləyirəm, cavab verməyə qərar verə bilməyərək və baĢımı boĢqabdan ayırmıram. Fəsəlinin sonuncu tikəsini udaraq Kristian Qreyə nəzər yetirirəm. O, düĢüncəli halda mənə baxır. – Afərin. Ġndi səni evinə aparacam, amma öncə saçlarını qurut. Xəstələnməyini istəmirəm. Onun sözlərində hansısa bulanıq vəd duyulur. O, bununla nə demək istəyir? Masa arxasından qalxıram. Bəlkə öncədən icazə almaq gərək idi? Yox, təhlükəli presedent yaratmaq gərək deyil. Yenidən yataq otağına yollanıram və qəfil ağlıma gəlmiĢ fikirdən yarı yolda donub qalıram. – Bəs sən gecə harda yatmıĢdın? – deyə hələ də masa arxasında oturan Kristian Qreyə tərəf çevrilirəm. Qonaq otağında heç bir mələfə və adyal görünmür. – Səninlə eyni yataqda, – deyə o, üzündəki dəyiĢməz ifadə ilə cavab verir. – ĠĢə bax. – Hə, mənim üçün tamamilə yeni hisslərlə, – deyə o gülümsəyir. – Sən, yəqin ki, seksi nəzərdə tutmursan? Hə, axır ki bu sözü dedim. Yanağım allandı, əlbəttə. – Yox. – Qrey baĢını yelləyir və üz-gözünü turĢudur, sanki nəsə pis bir Ģeyi xatırlayır. – Kiminləsə birgə eyni çarpayıda yatmaq hissini. O, qəzeti əlinə götürür və mütaliəyə baĢlayır. Ah, bunun nə demək olduğunu necə də bilmək istərdim. O, heç vaxt baĢqası ilə yatmayıb? O bakirdir? Çətin ki. Mən ona inamsızcasına baxıram. O tanıdıqlarım arasında ən mübhəm personajdır. Və elə bu zaman anlayıram ki, Kristian Qreylə yatmıĢam. Ona yatmıĢ halda baxmaq üçün dünyada hər Ģey, verərdim. Onu aciz görmək üçün. Bunu təsəvvür etmək nədənsə çətindir. YaxĢı, deyəsən, bu axĢam hər Ģey aydınlaĢmalıdır. Yataq otağındakı komoda baxıram və orada fen tapıram. Barmaqlarımı Ģotka əvəzinə istifadə edərək, necə gəldi saçlarımı quruduram. ĠĢi bitirib, diĢlərimi fırçalamaq üçün hamam otağına gedirəm və orda Kristianın fırçasını görürəm. Ġndi təsəvvürümə gətirəcəm ki, bu odur. Hm…
90 www.vivo-book.com
cinayətkar kimi çiynimin üstündən geri baxaraq, fırçanın diĢciklərini yoxlayıram. Deməli, o, istifadə olunub. Fırçanı götürür, məcunu üstünə sıxıram və tez-tələsik diĢlərimi fırçalayıram. Özümü əxlaqsız kimi hiss edirəm. Amma bu, necə də xoĢdur. Mən dünənki futbol köynəyimi, lifçik və tumanı Teylorun təmiz paltarla mağazadan gətirdiyi paketə atır, sonra çanta və jaketi tapmaq üçün qonaq otağına gedirəm. Sevincimin həddi-hüdudu yoxdur! Çantada rezin qaytan var. Kristian saçlarımı peysərimdə at quyruğu kimi necə yığmağıma baxır. Üzünün ifadəsindən anlamaq olur ki, o nə haqda düĢünür. Kimləsə telefonla danıĢır. – Onlara iki lazımdır?.. Bu neçəyə baĢa gələcək?.. YaxĢı, təhlükəsizlik tədbirləri nə yerdə qaldı? Onlar SüveyĢdən keçəcək?.. BoĢalma Port-Sudanda olacaq?.. Darfura nə vaxt yetiĢəcəklər?.. YaxĢı, elə belə də edərik. Məni iĢlərin gediĢindən agah et. – ―No‖ düyməsini basır. – Hazırsan? BaĢımla təsdiqləyirəm. Maraqlıdır, söhbət nə haqda idi? – Sizdən sonra, miss Stil, – qarĢımdakı qapını tutaraq Qrey deyir. O, necə də nəzakətlidir! Mən onun görünüĢündən xoĢhallanaraq lazım olduğundan bir qədər çox ləngiyirəm. Gecə onunla yatmıĢam və bütün dünənki hadisələrdən sonra (tekila və sonrakı nəticələr) o hələ də məndən iyrənmir. Bundan əlavə, məni özüylə Sietlə aparır. Niyə məhz mən? Bunu anlamaq gücündə deyiləm. Qapıya doğru gedirəm, onun sözlərini xatırlayaraq – ―səndə nəsə qeyri-adi bir Ģey var‖. Deməli, hisslərimiz qarĢılıqlıdır, mister Qrey və mən hər Ģeyi aydınlaĢdırmaq istəyirəm. Biz danıĢmadan dəhlizlə gedirik. Lifti gözləyərkən kirpiklərim arasından Kristianı süzürəm, osa gözünün kənarı ilə mənə baxır. Mən gülümsəyirəm, onunsa dodağı qaçır. Lift gəlib çıxır, içəri keçirik. Birdən hansısa izaholunmaz səbəbə görə – ola bilsin ki, qapalı məkanda yaxınlığımızdan – aramızdakı atmosfera dəyiĢir, məstedici hissiyyata yoluxuruq. Tənəffüsüm sürətlənir, ürəyim Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|