III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
837
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
dövrdə konkret mənasını itirərək məcazlaşır və digər komponentlə birlikdə yeni mənanın ya-
ranmasına xidmət edir.
Əsl somatik frazeoloji vahidlər milli səciyyə daşıyır. Bu tip frazeoloji vahidlər hər bir
xalqın həyat və yaşayış tərzi, sənəti-peşəsi, mifik rəvayətləri, dini və mövhümi təsəvvürləri,
adət-ənənəsi, dünyagörüşü ilə bağlıdır.
Somatik frazeologizmlər təkcə türk dillərində deyil, başqa müxtəlifsistemli dillərdə də
geniş yer tutur.
“Baş” somatizmi insanın zehni fəaliyyətini və düşüncə tərzini simvolizə edir. “Baş” sözü
ilə işlənən frazeoloji birləşmələr olduqca çoxdur. Bu somatizmlər bütün hind-avropa dillərin-
də müşahidə edilir. Azərbycan dilində “baş” komponenti ən məhsuldar olan komponentdir.
Bu söz ilə yaranan frazeoloji birləşmələr frazeologizmlərdə birinci yeri tuturlar.
Rus, azərbaycan və türk dillərində bu söz çoxmənalı sözdür və əsasən də bədən üzvü
nəzərdə tutulur. Lakin bu söz ağıl, dərrakə kimi də işlədilir. İkinci məna frazeoloji birləşmələ-
rin işlənməsində daha aktiv rola sahibdir. Qeyd edək ki, bu söz köhnə slavyan dilində «глава»
formasında işlənmiş və müasir rus dilində «голова» sözünün bu ilkin forması işlənmir.
Bu sözün məcazi mənada işlənməsindən insanın müəyyən yaşam forması olan həyat və
ölümlə bağlı bir sıra frazeloji birləşmələr yaradılmışdır, məs, сломать себе голову - boynunu
sındırmaq,özünü öldürmək - kafasını kırmak и сломать голову /за что-нибудь - ayağının
altına baxmaq.
Bu söz frazeoloji birləşmənin əsas sözünü təşkil edir. “Baş” leksemi özünün spesifik
funksional-semantikasına görə çoxlu frazeoloji birləşmələr yarada bilir, lakin bunların hamısı
eyni mənanı daşımır. Hər üç dildə bu sözün məcazi mənası frazeoloji birləşmələr yaranmasın-
da daha məhsuldar fəaliyyət göstərir. Məs, умная голова - ağıllı,kafası işləyən - kafası çalışan
и пустая голова - boş bəyinli - boş kafalı.
“Baş” lekseminin semantik strukturu özünü həm pozitiv, həm də neqativ cəhətdən
büruzə verir, məs, с царем в голове - başında ağlı var, ağlı-kamalı var - aklı başında olmak;
без царя в голове - ağıldan kəm,ağıldan qıvraq - akılsız,aklı başında olmayan.
“Baş” komponenti ilə işlənən semantik frazeologizmlərin çoxsaylı qrupları insanın
fiziki və psixi durumu ilə bağlıdır, məs, baş ağrısı, yorğunluq, baş gicəllənməsi və s. Məsələn,
голова закружилась -başı gicəlləndi - baş dönmek; мутится/помутилось в голов - ağlı
qarışmaq - aklı karışmak,aklı bulanmak. İnsanın psixi vəziyyətini ifadə edən frazeoloji
birləşmələr, məs, Хоть головой об стенку бейся - istəyirsən özünü qaldır göyə vur yerə,
istəyirsən başını divara döy - başını duvara vurmak,başını sağa sola vurmak; Вешать голову -
başını aşağısallamaq,ruhdan düşmək - başı aşağıya düşmek,başını sallamak, голова не болит
- nə vəcinə,başı ağrımır - başı ağrımamak,umursamamak обозначает отсутствие забот,
переливаний. Maraqlı olan faktlardan biri də budur ki, aşağıdakı frazeoloji birləşmələr həm
həqiqi, həm də məcazi mənada işlənmişdir , məs, голова болит (за него, о ком-чем) -
vəcində olmaq,almaq - başı ağrımak,umurunda olmak. Bunlar insanın həm fiziki və həm də
psixi vəziyyətinə aid ola bilər. Belə frazeoloji birləşmələr hər üç dildə üçüncü bir qrup
yaradırlar, məs, голова пухнет - (adamın)başı şişir - başını şişirmek. Hər üç dildə elə
frazeoloji birləşmələr vardır ki, onlar fiziki bir şeyə aid olsalar da, həqiqi mənada işlənə
bilmirlər, məs, кровь бросилась в голову - qan vurub başına,cin vurub başına,qan vurub
beyninə - başından kan akmak. Demək olar ki, məcazi mənada işlənən bütün frazeoloji
birləşmələr həm struktur və həm də semantik cəhətdən eyni formadadırlar.
İnsan həyatına aid frazeoloji birləşmələr daha məhsuldardırlar, məs, заплатить головой
- başına qurban vermək(bir şəydən ötrü) - başına kurban vermek,başına kurban adamak;
Ругаться /поругаться головой - başına qışqırmaq üstüne bağırmak; Дать голову на
отсечение - uğruna başını vermək - başını kurban etmek.
III INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
838
Qafqaz University 17-18 April 2015, Baku, Azerbaijan
KÖŞƏ YAZILARINDA (FƏRDİ ÜSLUB NÜMUNƏSİNDƏ)
ÜSLUB PROBLEMİ
Fərid İBRAHİMLİ
feridletter@gmail.com
AZƏRBAYCAN
Köşə yazarlarının üslublarında oxşar və fərqli cəhətlər özünü göstərir. Oxşar, ümumi
cəhətlər üslubi fiqurlardan, bədii
təsvir və ifadə vasitələrindən, leksik-semantik qatdan istifadə
baxımından özünü göstərir. Həmçinin köşə yazarlarının çıxış etdiyi mətbu orqanların xitab
etdiyi ictimai sinfə, mətbu orqanın baş verən ictimai-siyasi hadisələrə münasibətindən asılı
olaraq yazarların üslublarında ümumi çalarlar yaranır. Köşə yazarlarının üslubunda olan
ümumi çalarlar yazarların fərdi üslublarında oxşar dil materialından və üslubi priyomdan
istifadənin ortaya çıxmasına səbəb olur. İctimai düşüncə cəhətdən fərqlənən qəzetlərin
yazarlarının üslublarında isə ortaq cəhətlər az, fərqli cəhətlər çox olur. Narazı kütləyə xitab
edən mətbu orqanın yazarları daha çox tənqid dilindən, satirik və satirik-yumoristik dildən,
pamflet ünsürlərindən, ezop fəndindən istifadə edir. Hakim sinfə xitab edən hər hansı
şəxslərin maddi və mənəvi maraqlarını müdafiə edən qəzet yazarları isə daha çox şablon
mətndən istifadə edirlər. Onların fərdi yaradıcılıqları aydın görsənmir. Bir çox hallarda tənqid
dilindən istifadə etsələr belə yazılarının əsasını şərhçilik təşkil edir. Onlar ictimai, siyasi,
iqtisadi hadisələrə qəzet mövqeyindən irəli gələn şərhlər verirlər. Beləliklə, mətbuatımızda
fərdi üslublarla yanaşı ayrı-ayrı qəzet üslubları formalaşıb inkişaf edir. Hər qəzetin
özünəməxsus dil zənginliyi özünü göstərir. Yazı texnikası ümumilikdə müəllifin fərdi
üslubunu səciyyələndirir. Ancaq yazı texnikası fərdi üslubun eynisi deyildir. “Fərdi üslub
nədir?” sualına dilçilik ədəbiyyatlarında bir çox cavablara rast gəlinir. Üslub “bəlli bir du-
yum, görüş ve biliyə sahib olan sənətçinin həyatı boyunca əldə etdiyi təcrübə və qabiliyyət-
lərlə seçdiyi problemi, biçim ve məzmuna uyğun vasitə və üsullar istifadə edərək özünə xas
bir üsulla hördüyü kəlmələrlə anlatmasından doğan bir ədəbi dəyər ünsürü və ölçüsüdür”
(Ahmet Çoban, Edebiyatta Üslup Üzerine, s. 10, Akçağ Yay., Ankara, 2004 ). Yazarların fərdi
üslubları köşə yazılarının forma olaraq ümumi xüsusiyyətlərindən kənara çıxa bilməsə də,
köşə yazıları janr yox, məhz forma olduğundan müəlliflərə daha geniş imkanlar verir. Qəzet
səhifəsində müəllif üçün ayrılmış yerdə, yazar adi məqalə, felyeton, bəzən də, pamflet yazır.
“Gərək ki, 6-7 il əvvəl yazıçı-publisist Nərmin Kamal yazmışdı ki, İspaniyada 500-dən artıq
bayram var və bunlar istər ölkə, istər bölgə səviyyəsində keçirilir. Belə çıxırdı ki, matadorlar
ölkəsində hər gün bayramdır, hətta çox vaxt bir günə iki bayram düşür.
Bu yerdə bizim oxucu dərhal folklora əl atacaq və ilk reaksiyası belə olacaq: “Dəliyə
hər gün bayramdır”. Sonra mentalitet, milli dəyərlər keşikçiləri deyəcəklər ki, eh, onlara nə var,
arsız adamlardır, bütün günü çalıb-oynayır, atdanıb-düşürlər, elə yüngüllük bizə yaraşmaz.
Bu cür başqa ölkələr də var. Məsələn, nə vaxt baxırsan, Braziliyada karnavaldır, yüz
minlərlə insan küçələrə tökülüb dingildəyir, oxuyur, deyir, gülür, şoular göstərirlər.
Bu o demək deyil ki, onların sosial problemləri yoxdur. Xeyr, var, amma onlar müxtəlif
sosial problemlərə görə qanlarını çox da qaraltmır, keflərindən qalmırlar.
Biz, əlbəttə fərqli camaatıq, ciddi ağırtaxtalı xalqıq, yüngülməcaz, fıştırığa oynayan
deyilik. Ona qalsa, bizdə də bayram çoxdur, amma bizdə əsasən qara bayramlardır. İşğal
olunmuş rayonlarımızın işğal günlərinin hər biri bizim üçün ağlaşma günləridir. Hələ bunun
qətliam, vertolyot qəzası, metro terroru günləri də var. Biz o dərdləri hər il çəkirik, kütləvi şə-
kildə oturub ağlaşmasaq da, özümüzü ağlamsınmış, təsirlənmiş kimi göstəririk.” (Samir Sarı
“Göyçayda nar bayramı, Vəngdə qoduq cıdırı”, Yeni Müsavat, səh.4, 03.11.2014, №270) Bu
nümunədə müəllifin fərdi üslubu aydın seçilir. Müəllifin təfəkkür tərzi mövzuyla bağlı konk-