230
kovrəkliyə məruz qalar. Məsələn, bir xalqın milli mentalitetinin
xüsusiyyətləri respublika quruluşuna uyğundursa, deməli,
siyasi təsisat forması kimi bu quruluşu qəbul etmək lazımdır.
Monarxiya quruluşununun xüsusiyyətlərini özündə əks etdirən
xalqlarda isə bu, əks səmərə verə bilər. Yəni, respublika
quruluşu onlar üçün yararlı deyil. Monarxiya quruluşunu bir
siyasi sistem forması kimi özündə
təbii olaraq daşıyan (yəni
siyasi sistemin məzmunu bu quruluşa daha yaxındır) xalqlar
daha çox bu quruluş formasını əsas nümunə kimi götür-
məlidirlər.
(Qeyd: bir məsələni xüsusi olaraq vurğulamaq
yerinə düşər ki, ərəb ölkələrində yaranmış respublika
quruluşları heç də bu xalqın milli ruhuna uyğun deyil.
Ərəb ölkələrində Avropaya məxsus siyasi sistem quruluşu
həmin ölkələrin inkişafının qarşısını alır və hər an xalq
iradi və qeyri-iradi olaraq bu sistemdən yaxa qurtarmağa
can atır. “Ərəb respublika”sı quruluşlarında şəxslərin
dəyişməsi əslində köklü dəyişikliklərə gətirib çıxara bilmir.
Məsələn, “Ərəb baharı” zamanı Misir prezidenti Hüsnü
Mübarəkin devrilməsi və onun yerinə “Müsəlman
qardaşları”nın lideri olan Məhəmməd Mursinin gəlməsi
bu ölkədə köklü sabitliyə xidmət etmədi. 2013-cü ilin iyun-
iyul aylarında Misirdə ciddi hakimiyyət böhanları yaşandı
və Məhəmməd Mursi istefa verdi. Bu baxımdan qəbul
etmək olar ki, 2010-cu ildən başlayan “Ərəb baharı” da
məhz saxta respublika quruluşunu tətbiq etmiş ölkələrdə
baş vermiş oldu. Monarxiyaya (bu quruluş məhz ərəblərin
milli mentalitetinə uyğundur) malik olan dövlətlər,
məsələn, Səudiyyə Ərəbistanı, Mərakeş Krallığı, BƏƏ,
Qətər, İordaniya kimi ölkələr isə bu inqilab dalğalarından
kənarda qaldılar). Ümumiyyətlə,
siyasi quruluşu mahiyyətdən
tamamilə öndə yaradıb, onu əlçatmaz etmək düzgün deyil.
Lakin əsl xarakteri əks etdirən quruluşu götürüb, onu
təkmilləşdimək daha məqsədəuyğundur. Vahid qaydalar
cəmiyyətin inkişaf vəziyyətindən çox qabaqda olmamalıdır.