Beynəlxalq kanallar – dəniz və okeanları birləşdirə və beynəlxalq gəmiçilik üçün istifadə
olunan hidrotexniki qurğulardır.
Beynəlxalq kanal hər hansı suveren dövlətin razılığı ilə onun ərazisində çəkilir. Bu
zaman həmin dövlət razılaşır ki, onun ərazisinin bir hissəsinin həm fiziki coğrafi statusu, həm
də hüquqi statusu dəyişdirilsin (müvafiq olaraq, quru ərazisi su ərazisinə çevrilir və bu ərazidən
dəniz gəmiçiliyini həyata keçirmək üçün istifadə hüququ tam bərabərlik əsasında və ayrı-
seçkilik olmadan digər dövlətlərə verilir). Hmin dövlət, kanalın sahbi kimi, sərbəst gəmiçiliyi
təmin etməyə borcludur. Digər ölkələr isə göstərilən dövlətin qanunlarına və inzibati
qaydalarına hörmət etməlidir. Bütün bu məsələlər, adətən, xüsusi beynəlxalq sazişlərdə öz
hüquqi həllini tapır (məsələn, Şüveyş kanalında sərbəst üzmənin təmin edilməsinə dair 1988-ci
il Konvensiyası;
1977-ci ildə ABŞ və Panama arasında bağlanmış Panama kanalı haqqında və
Panama kanalının daimi neytirallığı və istismarı haqqında müqavilələr
). Lakin bütün
dövlətlərin ticarəy gəmiləri üçün açıq olan Kill kanalının hüquqi rejimi AFR tərəfindən
birtərəfli qaydada müəyyən olunmuşdur.
15. Beynəlxalq dəniz təşkilatları. Dünya okeanının müxtəlif məqsədlərlə istifadəsində
dövlətlərin səylərini birləşdirmək və onların əməkdaşlığını inkişaf etdirmək üçün bir sıra
beynəlxalq təşkilatlar yaradılmışdır. Onlardan ən əsası 1958-ci ildə təsis olunmuş Beynəlxalq
Dəniz Təşkilatıdır
(BDT). BDT-nin əsas məqsədləri aşağıdakılardır: beynəlxalq ticarət
gəmiçiliyinin texniki məslələrinə dair dövlətlərin əməkdaşlığına şərait yaratmaq; bu sahədə yol
verilən ayrı-seçkilik tədbirlərinin və məhdudiyyətlərin aradan qaldırılmasına dəstək vermək.
BDT insan həyatının dənizdə mühafizəsi, dənizin gəmilərdən çirklənməsinin qarşısının
alınması, balıqtutan gəmilərin təhlükəsizliyi və digər bu kimi məsələlər üzrə konvensiya
layihələri işləyib hazırlayır.
1897-ci ildə Belçikada təsis olunmuş Beynəlxalq dənizkomitəsinin başlıca məqsədi müvafiq
hüquq normalarının işləyib hazırlanmasından və dəniz hüququnun unifikasiyasından ibarətdir.
Dəniz və okeanların öyrənilməsində beynəlxalq əməkdaşlığın inkişaf etdirilmsi üçün
YUNESKO yanında fəaliyyət göstərən Hökumətlərarası okeanoqrafiya komissiyası və Dənizin
tədqiq edilməsi üzrə Beynəlxalq Şura
böyük əhəmiyyət kəsb edir.
1979-cu uldə fəaliyyət göstərən Beynəlxalq dəniz peyk rabitəsi təşkilatının ( NMARSAT)
məqsədi Yerin süni peykləri vasitəsilə dənizin gəmilərinin gəmi sahibləri ilə və bu təşkilatı təsis
etmiş dövlətlərin müvafiq orqanları ilə əlaqəsini gecə-gündüz və tez təmin etməkdən ibarətdir.
Mövzu12: BEYNƏLXALQ EKOLOG YA HÜQUQU
Plan:
1.Beynəlxalq ekologiya hüququnun anlayışı və mənbələri
2. Beynəlxalq ekologiya hüququnun prinsipləri
3. Beynəlxalq ekologiya hüququnun mənbələri
4. Dəniz mühitinin mühafizəsi
5. Dənizin canlı ehtiyatlarının mühafizəsi
6. Beynəlxalq çay və göllərin mühafizəsi
7. Ətraf mühitin radioaktiv yoluxmadan mühafizəsi
8. Heyvan və bitki aləminin müdafiəsi
9. Ətraf mühitin müharibə dövründə qorunması
10. Ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində beynəlxalq təşkilatlar
Ədəbiyyat siyahısı.
Виноградов С.В. Международного право и охрана атмосферы. М.., 1987.
Зашита окружающей среды в международном гуманитарном праве. М..,1995.
Кириленко В.П., Сидорченко В.Ф. Мореплавание и предотварщение загрязнения
Мирового океана (международно-правовые). М..,1985.
Колбасов О.С. Международно-прававая охрана окружающей среды. М.,1982.
Мировой океан и международное право: защита и сохранение морской среды.
М..,1986.
Сперанская Л.В. Международно-прававая ответственностъ государств за
загрязнение Мирового океана. М..,1984.
Сперанская Л.В., Третъякова К.В. Международное право окружающей среды.
М.,1995.
Тимошенко А.С. Формирование и развитие Международного права окружающей
среды. М..,1986.
Шишко А.А. Предупреждение трансграничного загрязнения (международно-
правовые). Киев, 1990.
Brnie P.W., Boyle A.E. International Law and the Environment. Oxford, 1995.
Brnie P.W., Boyle A.E. Basic Dokuments on International Law and the Environment.
Oxford, 1995.
Mitchell R.B. International Oil Pollution at Sea. Cambridge, 1994.
1.Beynəlxalq ekologiya hüquqununanlayışı və mənbələri. Beynəlxalq ekologiya hüququ -
ə
traf mühitin çirklənmədən qorunması və təbii ehtiyatların rasional istifadəsi ilə bağlı
dövlətlərarası münasibətləri nizama salan normaların məcmusuna deyilir.
Təbiətin qorunması və onun ehtiyatlarından məqsədəuyğun istifadə olunması – müasir
dövrün qlobal problemlərindən biridir. Bu problemin həllində bütün dövlətlər maraqlı
olmalıdırlar.
Müasir dövrdə ayrılıqda bir dövlət üçün ekoloji təhlükəsizlik sistemi yaradılması, demək
olar ki, qeyri-mümkündür. Yalnız birgə səylərlə, müvafiq hüquqi rejim yaratmaqla, bu günkü
və gələcək nəsillərin sağlam yaşayışını və inkişafını təmin etmək olar. Buradan belə bir məntiqi
nəticə alınır ki, ətraf mühitin qorunub saxlanmasında və ekoloji ehtiyatların adekvat
mühafizəsində beynəlxalq ekologiya hüququ həlledici rol oynaya bilər və oynamalıdır.
Beynəlxalq ekologiya hüququnun predmetinə aşağıdakı məsələlər daxildir: 1) ətraf mühitə
müxtəlif mənbələrdən dəyən zərərin qarşısının alınması, azaldılması və aradan qaldırılması; 2)
təbii ehtiyatların ekoloji baxımdan əsaslandırılmış rasional istifadəsi rejiminin təmin edilməsi;
3) ətraf mühitin mühafizəsi ilə bağlı dövlətin elmi-texniki əməkdaşlığı.
Dostları ilə paylaş: |