II International Congress
335
ekonomik çıkarların ön plana çıktığını ileri sür-
mektedir. Özellikle 2006 yılı başında yaşanan
son krizin ardından, Rusya’nın iyi ilişkiler içinde
olduğu eski Sovyet Cumhuriyetleri’ne uygulanan
fiyatlarda da artışa gitmesi dayanak olarak
gösterilmektedir.
9
Krizin ardından, tam bütünleş-
me sürecinde olunan Beyaz Rusya’ya gönderilen
doğalgazın fiyatında da artış yapılacağının ilan
edilmesi ekonomik çıkarların ön plana çıktığı
tezlerini desteklemektedir.
10
Bu örnekler, Rus enerji politikalarını etkile-
yen başat faktörlerden bir diğerinin ülkenin eko-
nomik çıkarlarının sağlanması olduğunu göster-
mektedir. Yalnız bu noktada, söz konusu fiyat
artışlarının sadece devletin izlediği dış politika-
nın ya da enerji politikalarının dayandığı temel
esaslardan değil, aynı zamanda enerji politikaları
yapım süreçlerindeki diğer aktörlerin çıkar ve
taleplerinden kaynaklandığı da hatırlatılmalıdır.
Özellikle, Putin döneminde izlenen ve 2000 yı-
lında yayınlanan dış politika konseptinde de
açıkça belirtildiği gibi, ülkenin enerji kaynak-
larının ihracatının ekonomik büyümeyi hızlan-
dırmak için arttırılması ve ülkenin doğalgaz ih-
raç alanını ABD’den Japonya’ya kadar geniş bir
alanda genişletilmesi hedeflenmiştir. Zira enerji
devlet ekonomisinin en önemli kaldıraçların-
dandır. Ülke gelirlerinin yaklaşık %40’ı bu sek-
törden elde edilmektedir.
Ülkenin zengin doğalgaz kaynaklarının
satışından gelen gelirlerin enerji gelirleri içindeki
payı da çok yüksektir. Bu bağlamda, bu sektör-
den elde edilen gelirlerin arttırılması için, sektö-
rün en çok gelir elde ettiği ihracatı arttıracak
politikaların izlenmesi gerekmektedir.
Đhracat alanının genişletilmesi hedefi, diğer
doğalgaz üreticileri ile olan rekabeti de arttıra-
caktır. Rusya’nın doğalgaz kaynakları açısından
dünyadaki lider konumu, ülkenin pazardaki reka-
bet gücünü arttırmaktadır. Çevresel avantajları
ve petrole kıyasla daha ucuz bir kaynak olması
nedeniyle, dünya çapında doğalgaz talebi artmış-
tır. Rusya’nın artan talebi uzunca bir süre karşı-
9
Jonathan P. Stern, “The Ukrainian-Russian Gas Crisis of
January 2006”, Oxford Institute for Energy Studies,
Ocak 2006, s. 12–13.
10
Vladimir Yefanov, “Aleksey Miller: Gazovoy Roman-
tizm Zakonçil’sya”, Rossiiskaya Gazeta, 30 Ocak 2004,
s. 1., “Gazprom Nameren so Sleduyuşevo Goda v Tri
Raza Povisit Tsenu na Gaz dlya Belarussii”, Rossiis-kaya
Gazeta, 4 Nisan 2006, Nadejda M. Victor, “Gazprom’s
Looming Crisis”, St. Petersburg Times, 11 Nisan 2006,
s. 10. Son olarak, Mayıs 2006’da Beyaz Rusya’ya 2007
yılından itibaren uygulanacak doğalgaz birim fiyatının
46.68 dolardan 200 dolar olacağı açıklanmıştır. “Gazprom
Derjit Belorussiyu za Evropu Gaz Oboydet’sya Yey v
200$”, Kommersant, 30 Mayıs 2006.
layabilecek kapasitede zengin doğalgaz kaynak-
larına sahip olması ve Ortadoğu’daki istikrarsız
ortam nedeniyle bu bölgede üretilen doğalgaz
yerine Rus doğalgazının tercih edilmesi gibi
faktörler de Rusya’yı dünya doğalgaz pazarında
avantajlı bir konuma sokmaktadır.
11
Diğer taraftan, özellikle Putin döneminde
izlenen etkin enerji diplomasisi hedeflenen enerji
politikalarının hayata geçirilmesini olanaklı
kıldığı gibi, ülkenin eski Sovyet Cumhuriyetleri
başta olmak üzere, politika ve güvenlik alanla-
rındaki çıkarlarının hayata geçirilmesine yönel-
diği de gözlenmektedir. Đleride ele alacağımız
üzere, Orta Asya devletleri ile yapılan enerji an-
laşmalarının ardından askeri ve ekonomi alan-
larında yapılan işbirliği anlaşmalar, Rusya’nın
enerjiyi geniş kapsamlı ve uzun dönemli çıkar-
ları için kullandığının ve böylece enerjinin, Rus
etki alanını genişletmeye yönelik politikalara
hizmet ettiğini göstermektedir.
Rusya’nın izlediği enerji politikaları ile ilgili
dikkat çeken noktalardan biri de Rusya’nın
Sovyetler döneminden beri uluslararası düzeyde
enerji alanında işbirliğini sağlamak amaçlı ku-
rulan uluslararası örgütlere üye olmamasıdır.
Bu bağlamda Rusya OPEC (Petrol Đhraç Eden
Ülkeler Örgütü) ve IEA (Uluslararası Enerji
Ajansı) gibi örgütlerin üyesi değildir.
Yalnız, enerji alanında işbirliğini sağlamak
amaçlı bazı adımlar atılmıştır. Örneğin, Avrupa’-
da enerji güvenliğinin sağlanmasını öngören ve
tekellerin engellenmesini amaçlayan Avrupa
Enerji Beratı imzalanmış; ancak henüz parla-
mento onayından geçmemiştir.
12
Yine, Orta
Asya’daki doğalgaz ve petrol üreticisi ülkelerle
enerji kaynaklarının üretimi, fiyatlandırması ve
ulaştırılması konularında işbirliğini kurumsal
düzeye taşıyacak girişimlerde bulunulmuştur.
Örneğin, 1993 yılında Başbakan V. Çernomir-
din’in girişimleri ile Kazakistan, Özbekistan ve
Türkmenistan ile Surgut Anlaşması imzalanmış,
OPEC benzeri bir kurumsal yapının Orta Asya
ülkeleri ile kurulması hedeflenmiştir.
13
11
Fiona Hill, Florence Fee, “Fuelling the Future: The
Prospects for Russian Oil and Gas”, Demokratizatsiya,
Sonbahar 2002, Vol.10, Issue 4, s. 462–463.
12
Gazprom, şirket
çıkarlarına ters düşmesi nedeniyle,
beratın parlamentoda onaylanmasına karşı çıkmaktadır.
Rus tarafı çeşitli vesilelerle beratta düzenlemeler yapıl-
ması durumunda parlamento tarafından onaylanmasının
olası olduğunu bildirmiştir. Bkz.: “Rossiya Odobryayet
Energetiçeskuyu Hartiyu v Yeyo Buduşem Đspravlen-
nom Variante”, Kommersant, 13 Haziran 2006, s. 14.
13
Pavillionis, Giragosian, a.g.m., s. 25.
Dostları ilə paylaş: |