kəndlilərin tədricən yox olmasına və şəhərlərdə yoxsul təbəqənin - proleta-
riatın yüksəlişinə səbəb olurdu. Müxtəlif sosial təbəqələrin maraqlarının
harmonizasiyası, Roma cəmiyyətinin demokratlaşdırılması və kəndlilərin
dirçəldilməsi məqsədi ilə Tiberi və Qay Semproni Qrakxi qardaşları yeni
aqrar qanun layihəsini irəli sürdülər, onun qəbul edilməsi b.e.ə. 133-cü ildə
dövlət torpaqları hesabına yaranmış ayrı-ayrı ailələrin torpaq mülklərinin
ölçülərini məhdudlaşdırırdı. Nəticədə yaranan, yenidən dövlət mülkiyyəti
olan torpaq qalıqlarından kasıb və yoxsul vətəndaşlar, irsən ötürülə bilən,
lakin satmaq qadağan olunan torpaq sahələri əldə edirdilər. Lakin tezliklə
varlı mülkədarlar tərəfindən, onların hakimiyyətinin ənənəvi dayaqlarına
qəsd hesab edilən islahat dayandırıldı. Öz qarşısına Roma cəmiyyətini de-
mokratlaşdırmaq məqsədini qoyan Tiberi öldürüldükdən sonra, Qay Qrakx
dövlət anbarlarından çörəyin ucuz qiymətə satılması və yoxsulların həyatını
xeyli yüngülləşdirən qanun tətbiq etdi. Eyni zamanda o, Tiberinin aqrar qa-
nununu yenidən canlandırdı, bunun nəticəsində b.e.ə. 122-123-cü illərdə
aztorpaqlılara torpaq sahələrinin paylanması işi davam etdirildi. Bununla
yanaşı senatın kompetensiyasına daxil olan zorakılıq işləri üzrə məhkəmə
işini onlara vermək yolu ilə atlıların hüquqları onun tərəfindən müdafiə
olundu. Qrakx qardaşlarının islahatlarının demokratik xarakteri onda idi ki,
onlar köhnə senator qəbilələrinin dövlətdə hakimiyyət monopoliyasının da-
ğıdılmasına istiqamətlənmişdi. Lakin Qay tərəfindən təklif edilən, bütün
İtaliya əhalisinə Roma vətəndaşlığı hüququnun verilməsini nəzərdə tutan
yeni demokratik qanun tribunun nüfozunu sarsıtdı və b.e.ə. 121-ci ildə onun
öldürülməsi ilə nəticələndi. Qrakxın aqrar qanunvericiliyi ləğv edildi, lakin
çörək qanunu və atlıların məhkəmə hüquqları qüvvədə qaldı. Torpağın ye-
nidən bölüşdürülməsinə son qoyuldu, xüsusi sahibliyə malik dövlət torpaq-
ları bölüşdürülməyən şəxsi mülkiyyət elan olundu.
Buna baxmayaraq islahatlar atlıların mövqeyinin möhkəmlənməsinə və
dövlət idarəçiliyində senatın hakimiyyətinin zəifləməsinə səbəb oldu. Ro-
manın siyasi hakim qrupunda - nobilitetdə iki qruplaşma yarandı: torpaq
zadəganlarının maraqlarının və senatın mütləq hakimiyyətinin müdafiəçilə-
ri olan “optimatlar” və demokratik şüarlardan istifadə edən, xalq yığınca-
ğından dəstək gözləyən “populyarlar”. Tezliklə, əsasən proletarlardan for-
malaşan, ənənəvi polis yığma qoşunundan peşəkar qoşuna çevrilən ordu
Roma dövlətçiliyinin mühüm siyasi amilinə çevrildi. B.e.ə. I əsrin əvvəli
üçün konsul kimi populyar Marinin dəfələrlə seçilməsi ilə Romada hərbi
diktatura və vətəndaş müharibələri dövrü başlandı. Biz burada da Marinin
simasında populyarlarla və Lusi Korneliya Sullanın simasında optimatlar
arasında siyasi rəqabət görürük. Özünü qeyri-müəyyən müddətə diktator
elan etməyə nail olan aristokrat Sulla öz hakimiyyətindən senatın, bununla
Fuad Məmmədov
178
İdarəetmə mədəniyyəti
isə nobilitetin aristokrat təbəqəsinin keçmiş tam hakimiyyətinin qaytarılma-
sı üçün istifadə etdi. Atlılar məhkəmə işlərində iştirak etməkdən uzaqlaşdı-
rıldılar, canişinlərin sui-istifadələri haqqında işlər üzrə məhkəmə hüququ
isə yenidən senata verildi. Xalq tribunlarının hakimiyyəti onunla məhdud-
laşdırılırdı ki, onların hazırladıqları qanun layihələri əvvəlcə senatda nəzər-
dən keçirilməsi idi. Nəhayət, tribunlara başqa vəzifəni tutmaq qadağan edi-
lirdi ki, bu da daha yüksək karyeraya onların yolunu bağlayırdı. Bütün bu
yeniliklər Roma respublikasının süqutuna gətirib çıxaran böyük sosial-siya-
si sarsıntıların əsasını qoydu. Həyat göstərdi ki, cəmiyyətin, həyatın reallıq-
larının və zamanın çağırışlarının tələbatları və maraqlarının bütün spektrlə-
rini lazımınca nəzərə almayan birtərəfli qanunlarla dövlətçiliyə dağıdıcı tə-
sir göstərən ziddiyyətləri və münaqişələri aradan qaldırmaq mümkün deyil.
Bu dövrdə Romada intellektual, etik və idarəetmə mədəniyyətinə, həm-
çinin vətəndaş hüquqları sisteminin inkişafına və dini təsəvvürlərin təkamü-
lünə, tərəfdarları ənənəvi dini, kütlələri idarəetmə aləti kimi nəzərdən keçi-
rən stoiklərin fəlsəfəsi böyük təsir göstərirdi. Belə ki, b.e.ə. 95-ci ildə Roma
konsulu, stoisizm ideyalarının tərəfdarı Kvint Musi Stsevola dinin iki növü-
nü: fəlsəfi dini (rasional və ya stoik) və - dövlətin idarə edilməsinə və xalqı
itaətdə saxlamağa kömək edən ənənəvi (xalq) dini ayırd edirdi. Dövlət ida-
rəçiliyində, siyasi institutların da nəzərdən keçirildiyi istorioqrafik əsərlər
dəyərli yardım idi, qədim miflər isə rasional tənqidə məruz qalırdılar. Belə
ki, Publi Semproni Azellionun “Əməllər kitabı”nı hadisələrin daxili əlaqə-
lərinin, motiv və səbəblərinin izahı ilə Roma dövlətçiliyi haqqında praqma-
tik hekayətlər təşkil edirdi. İdarəetmənin digər mühüm mənbəyi hüquq elmi
idi. Hüquqi terminologiyanın işlənməsinə və hüquqi normaların sistemləş-
dirilməsinə - anlayış, mülahizə və nəticələr haqqında elm - stoik dialektika
bir çox cəhətdən kömək edirdi. Roma vətəndaş hüququnun yaradıcıları və
onun görkəmli nümayəndələri, stoisizm tərəfdarları Publi Lusi Stsevola,
onun oğlu - Kvint, Mark Yuni Brut və Mani Manili hesab olunurdular.
Bu arada Sullanın ölümündən sonra hakimiyyət uğrunda mübarizə da-
vam edirdi. B.e.ə. 70-ci ildə konsullar Mark Lisini Krass və Qney Pompey
populyarlar qrupu ilə birlikdə senatın tam hakimiyyətinə qarşı çıxış etdilər
və Sullanın dövründə qoyulmuş siyasi qaydaları ləğv etdilər. Xalq tribunla-
rının hüquqları tam həcmdə bərpa olundu, atlılar isə yenidən cinayət işləri
üzrə mühakimə üsuluna buraxıldılar. Pompey tərəfindən istila edilmiş, Ro-
manın yeni əyalətləri olan dövlətlərin (Vifiniya, Pont, Suriya, Qalatiya və
Kappadokiya) idarə edilməsi nominal olaraq “Roma xalqının dostları və
müttəfiqləri” adlandırılan yerli şahlar tərəfindən həyata keçirilirdi. Bu ida-
rəetmə faktik olaraq Roma maliyyəçilərinin və sələmçilərinin əlində idi.
179