İdarəetmə mədəniyyəti
155
həyata keçirildiyi Akademiya yaradıldı. Dövlət idarəçiliyi aparatının
yüksək
vəzifəli şəxslərinin səlahiyyətlərinə, baş məsləhətçinin hüququnu məhdudlaşdı-
ran dəyişikliklər daxil edildi. Xüsusi imperator dəftərxanasının yaradılması,
dövlət başçısına, ölkənin inzibati idarəçilik sistemi idarəsinin müxtəlif subyekt-
lərinin fəaliyyətinə şəxsən özünün nəzarət etməsi imkanını verdi. Hakimiyyətin
mərkəzləşdirilməsi məqsədilə, həmçinin dövlət idarəçiliyinin mühüm vasitəsi
olan ideologiyanın unifikasiyası cəhdinə təşəbbüs edilmişdir. Vahid dövlət ide-
ologiyası kimi konfutsiçilik qəbul edilmişdir. Xüsusilə, “idarəetmə birliyini,
qanunların şəffaflığını və onun vəzifələrinin xalq üçün aydınlığını” ehtimal
edən “altı incəsənət” konfusiya konsepsiyasından istifadə edilirdi. Bununla bə-
rabər ölkəni idarəetmə vasitəsi kimi, qanunun əhəmiyyəti haqqında legizmin
bəzi müddəaları tətbiq edilmişdir. Daxili siyasətdəki nailiyyətlərə baxmayaraq
qonşularla uzunsürən müharibələr iqtisadiyyata mənfi təsir göstərirdi. Özünün
siyasi və iqtisadi qüdrətinin apogeyini yaşayan Xan imperiyası b.e.ə. I əsrin
ikinci yarısında böhran vəziyyəti qarşısında qaldı.
Qədim Çin dövlətçiliyinin inkişafında elm, texnika, ədəbiyyat və incəsə-
nət sahəsində əldə edilən nailiyyətlərlə zənginləşən ruhi mədəniyyət mü-
hüm rol oynamışdı. Artıq b.e.ə. XIV-XI əsrlərdə məlum olan, b.e.ə. II-I əsr-
lərdə Xan yazısına dəyişdirilmiş İn yazısı, prinsipcə, müasir yazıdan az
fərqlənirdi. Yeni eranın hüdudunda kəşf edilən və istifadəyə daxil edilən
kağız - təhsilin, təsərrüfat həyatının və dövlət kargüzarlığının imkanlarını
xeyli genişləndirdi. İdarəetmənin mühüm ideoloji aləti konfutsiçilik, bud-
dizm və daosizm, Səma sitayişinə dəyişdirilmiş ali səcdəgah Diyə inam idi.
Xüsusən riyaziyyatın inkişafında böyük nailiyyətlər var idi. B.e.ə. II əsrdə
tərtib edilmiş “Riyaziyyat doqquz kitabda” elmi əsəri riyazi biliklərin zən-
gin xülasəsini təşkil edirdi. Astronomiya, təqvim tərtibi və tibbin inkişafı
sahəsində əhəmiyyətli müvəffəqiyyətlər əldə edilmişdi. Hələ b.e.ə. IV-III
əsrlərdə Çin təbibləri ənənəvi Çin təbabətinin məhək daşı olan iynəbatırma-
nı tətbiq etməyə başladılar.
Baxmayaraq ki, ilk Qədim Koreya dövləti b.e.ə. III əsrdə formalaşmışdı,
b.e.ə. V-I əsrlərə aid olan Koqure, Stilla və Pyakçe dövlətləri daha çox inki-
şaf əldə etmişdilər. B.e.ə. II-I əsrlərdə Koqure dövlətində idarə, cəmiyyətin
siniflərə bölünməsini və xüsusi mülkiyyəti müdafiə edən hakim sinfin imti-
yazlarını möhkəmlədən qanunlara əsaslanmışdı. Van hökmdarın bütün ha-
kimiyyətindən faydalanırdı. Cəmiyyətdə qəbilə cəmiyyəti sonunun hərbi
demokratiya ənənələri aradan qaldırılmışdı. Dövlətin bürokratik aparatını
12 dərəcəyə bölünən hərbi-xidməti zadəganlar təşkil edirdi.
Fuad Məmmədov
156
Qədim Yunanıstan
Balkanlarda ilk dövlətçilik mərkəzləri b.e.ə. III minilliyin sonu - II minil-
liyin əvvəlinə aiddir. Onlar pelasqların yunan mədəniyyətinə qədər olan
mədəniyyəti ilə, Krit (Minoy) mədəniyyəti, Kiklad (ada) mədəniyyəti və
Ellada (əslində yunan) mədəniyyəti ilə bağlıdırlar. Dunayın o tayından Bal-
kanlara girən axey-yunanlar, Kritin Minoy mədəniyyətini mənimsəyib və
yaradıcılıqla inkişaf etdirib, artıq b.e.ə. II minillikdə Miken mədəniyyətini
yaratdılar. Orta minoy dövründə Kritdə siyasi birliklər strukturu öz xarakte-
rinə görə böyük Şərq istibdad hakimiyyətlərini xatırladırdı. Ehtimala görə
baş kahin vəzifəsini şahın özü həyata keçirirdi, amma müəyyən mərasim
funksiyalarını həm də kahin “iyerurq” və kahinə “kla-vi-fo-ros” yerinə yeti-
rirdi. Məbədlərin və dini birliklərin maddi əsasını onların sərəncamında
olan torpaq və qullar təşkil edirdi.
B.e.ə. 1700-cü ilə yaxın Krit mədəniyyətinin təsiri altında axeylər tərə-
findən miken dövlətçilik mədəniyyəti təşəkkül tapmağa başladı. Miken gil
lövhələri təsdiq edir ki, dövlətin başında, eyni zamanda iri mülkədar olan
“va-na-ka” titulunu daşıyan hökmdar dururdu. Var-dövlətin mənbəyi torpaq
və əhalidən toplanan natural vergilər idi. İdarəetmə kifayət qədər inkişaf et-
miş administrasiya və saray bürokratiyası tərəfindən həyata keçirilirdi. İrsi
torpaq mülkiyyətinə, ehtimal ki, ordu komandanı olan “la-va-ge-tas” da
malik idi. İmtiyazlı yuxarı təbəqənin tərkibinə müxtəlif statuslu torpaq sa-
hələrinə malik “te-re-ta”lar da daxil idilər. Daha bir imtiyazlı qrup (yəqin
ki, şahın yaxın əhatəsi, onun svita üzvləri (müşayiətçiləri) “e-kve-ta” (yol-
daşlar) adlanırdı. Paytaxtdan uzaqda olan rayonlar canişinlər və yerli mə-
murlar tərəfindən idarə edilirdi, bəzi vilayətlərdə isə hökmdarlara tabe olan
kiçik xanlar mövcud idi ki, onların yanında “ke-ro-siya” (Ağsaqqallar şura-
sı) fəaliyyət göstərirdi.
B.e.ə. XII-VIII əsrlərdə Yunanıstanda qəbilə quruluşundan polis tipli
dövlət təşkilatına keçid baş verdi. Bu dövrün əvvəlindən yunan qəbilələri-
nin başında seçkili başçıla - basilevslər dururdu. F. Engels hesab edirdi ki,
qədim Yunanıstandakı basilevslər hökumət səlahiyyətinə, bu sözün müasir
mənasında, malik deyildilər. Qəhrəmanlıq dövründə, hərbi demokratiya şə-
raitində Basilevs sərkərdə, hakim və ali kahin idi. Qəbilə (fratriyalar) və qə-
bilə (filalar) birlikləri, basilevslərin öz hakimiyyətlərinin bir hissəsini gü-
zəştə getdikləri filobasilevslər tərəfindən idarə edilirdi. Şəhərlərin əmələ
gəlməsi, sosial təbəqələşmə və şəxsi mülkiyyətin inkişafı ilə əlaqədar tədri-
cən qəbilə hakimiyyətindən azad olmuş, filobasilevslərin hakimiyyətini
məhdudlaşdırmağa və idarəni öz əllərinə almağa cəhd edən yeni zadəgan
nümayəndələri meydana çıxdı. Ali hökmdarın irsi üstünlüklərini məhdud-