162
Bu üsyana görkəmli ruhani və ictimai-siyasi xadim,
Şəmkirin Düyərli kəndindən olan, el arasında “Hacı
Axund” kimi şöhrət tapmış Hacı Axund Əhməd Hacı Piri
oğlu Nuruzadə (1881-1930)
66
başçılıq edirdi.
Hacı Əhməd Nuruzadə bölgədə tanınmış olduqca
nüfuzlu bir ruhaniydi. O qədər hörmətli bir şəxsiyyətdi
ki, qan düşmənlərini barışdırmağa onu aparırdılar və o
ətraflarda onun bir sözünü iki etməzdilər. Bu cür
nüfuzuna görə Məhəmmədəmin Rəsulzadənin başçılığı
altında qurulmuş ilk Azərbaycan Cümhuriyyətinin Parla-
mentinə Gəncəbasar bölgəsindən seçilən millət vəkillə-
rindən biri də Hacı Axund Əhməd oldu. Sovet hakimiy-
yətinin ilk illərində o, özünü çox sakit aparsa da var-
dövləti, torpaqları əlindən alınanda haqsızlıqla barışmadı,
hakimiyyətə qarşı çıxaraq qaçaq düşdü. 1930-cu ildə
Gəncəbasarda hakimiyyətdən narazı olan bütün qüvvələr
Hacı Axundun ətrafına toplaşdı və hakimiyyət orqanla-
rıyla silahlı çarpışma başlandı. Hacının dəstəsində 3 min
nəfərə qədər əli silahlı adam vardı. Şəmkir bölgəsində
hakimiiyətini itirməkdə olan kommunistlər 1930-un
noyabrında üsyançıların üstünə Zəyəmdən böyük hərbi
qüvvə yolladılar. 17 noyabr 1930-da Düyərli kəndinin
“Daş yatağı” (ora “Şimanlı Allahyarın yatağı” da adlanır)
adlı yerində son və həlledici döyüş gedir. Ağır toplarla və
pulemyotlarla yaraqlanmış çoxsaylı rus əsgərləri qarşı-
66
Onun haqqında geniş bilgi almaq üçün bax: Ədalət Tahirzadə.
Nuruzadə Hacı Axund Əhməd Hacı Piri oğlu. – “525-ci qəzet”, 3, 9
may 2008, №№78, 82.
163
sında əlində yalnız tüfəng tutmuş üsyançılar mühasirəyə
düşür və çox ağır tələfata uğrayırlar. Yaxında partlayan
mərmidən sağ ayağını itirən Hacı Axund Əhməd əsir
düşməsin deyə özünü güllə ilə vuraraq şəhid olur.
Bundan sonra üsyançılara Hacının qardaşı – pəhləvan
gövdəsinə görə hamının “Yekə Məhəmməd” dediyi igid
başçılıq edir. Ancaq dayandoldurum tüfənglə ağır
topların qarşısında nə qədər durmaq olardı ki?! Qurtuluş
savaşçılarının çoxu bu döyüşdə şəhid oldu, çoxları isə
yaralanaraq əsir düşdü. Ağır yaralıların içərisində Yekə
Məhəmməd də vardı.
Ertəsi gün meyitləri və əsirləri Düyərlidə poçtun
qarşısına gətiriblər, kənd camaatını da qorxutmaq üçün
buraya yığıblar. Bolşeviklərin “Vəsil” deyilən komandiri
boyu çatmadığına görə hoppanaraq əli-qolu bağlı Yekə
Məhəmmədə bir şillə vurub, sonra da deyib ki, haradan
idarə olunduğunuzu, sovet idarələrindəki adamlarınızın
kimliyini desən səni buraxarıq. Yekə Məhəmməd xalqın
gözü qarşısında Vəsilin üzünə tüpürüb. Qəzəblənmiş
bolşevik tapançasındakı bütün güllələri onun bədəninə
boşaldıb, ancaq Məhəmməd yenə yıxılmayaraq dağ kimi
dimdik durub, bir azdan isə qanı axıb gedəndə yerə
çöküb və şəhid olub!..
Hacı Axund Əhmədin başçılıq etdiyi bu üsyan Azər-
baycanın azadlıq savaşı tarixində ən şərəfli səhifələrdən
biriydi! (22).
Əsasən
inzibati
metodlar
hesabına
Şəki-Oğuz
(ozamankı Nuxa-Vartaşen) dairəsində də kollektiv təsər-
164
rüfatlar (rusca: “kolxoz” – “kollektivnoye xozyaystvo”
sözündən) yaradıldı. Onların sayı 68 idi və həmin
kolxozlarda 6.281 fərdi təsərrüfat birləşdirilmişdi.
1930-cu ildə Şəkidə başlanan və Azərbaycanın 8
bölgəsinə yayılan üsyan da bolşevik rejiminin xalqımızın
milli-mənəvi dəyərlər sisteminə mürtəce münasibətinə,
fərdi kəndli təsərrüfatını və azad sənətkarlığı ləğv etmək
istiqamətində apardığı sosial-iqtisadi siyasətinə qarşı
yönələn etiraz hərəkatı idi.
Bolşevik rejiminin inzibati metodlara, ağır vergi siste-
minə əsaslanan iqtisadi siyasəti Şəki sənətkarlığını,
manufaktura təsərrüfatını iflasa uğratmışdı. Şəkidə bir
qrup dabbağ tərəfindən Xalq Komissarları Sovetinin səd-
rinə yazılan ərizə də bunu sübut edir. Orada deyilirdi ki,
Azərbaycan Sənət Birliyi dabbağları öz şəbəkəsinə
birləşdirmək və artel yaratmaq qərarı qəbul etdikdə biz
həvəslə ora yazılmaq üçün ərizə verdik. Şəkidə fəaliyyət
göstərən 200 dabbağdan 69 nəfəri artelə yazıldı, ancaq bu
birlik bizi xammalla təchiz edə bilmir (17, 42).
Üsyan hərəkatına qarşı mübarizə aparmaq üçün
yaradılan Üçlüyün verdiyi məlumata görə, 1930-cu il
aprelin 12-də kəndlərdən Şəki şəhərinə 100 silahlı və 1.500
əliyalın üsyançı yürüş etmişdir. Onlar şəhəri tutaraq 3
gün əllərində saxlamışlar. Üsyanı yatırmaq üçün Qafqaz
alayi, Azərbaycan diviziyasının Qafqaz eskadronu, 4-cü
alayın ayrı-ayrı bölükləri, desant bölüyü, Azərbaycan
alayının bölükləri, Belarus hərbi məktəbinin 154 kursantı,
Leninqrad sərhəd qoşunları məktəbinin 150 kursantı cəlb
165
edilmişdi (17, 123). Belə bir geniş coğrafi məkandan
böyük hərbi qüvvənin Şəki üsyançılarına qarşı yeridil-
məsi sübut edir ki, bu hərəkat SSRİ rəhbərliyi səviyyə-
sində təşvişə səbəb olmuşdu.
1930-cü il aprelin 12-dən may ayının 12-nədək olan
müddətdə 180 üsyançı şəhid olmuş, 150 üsyançı isə
yaralanmışdı. Kütləvi həbslər zamanı 865 nəfər tutulub
saxlanılmış, onlardan 220 nəfərinə üsyan iştirakçısı
ittihamı irəli sürülmüşdü.
Üsyançılara qarşı mübarizə aparan bolşevik rejimi isə
73 nəfər adam itirmişdir. Hökumət qüvvəsindən
yaralananların sayı 79 nəfər olmuşdur. Bu üsyan bütün
SSRİ məkanında qolçomaq qiyamları kimi təqdim olunan
üsyanlardan ən kəskini idi.
Şəki üsyançılarının bölşevik rejiminə qarşı apardığı
mübarizə yalnız sosial-iqtisadi və siyasi hüquqsuzluğa
qarşı deyil, həm də milli-mənəvi və dini dəyərləri
qoruyub saxlamaq uğrunda milli qeyrət davasıydı.
Görkəmli araşdırıcı Cəlal Qasımov AR MTN arxivində
saxlanılan Şəki-Zaqatala üsyanı rəhbərlərinin siyahısını
taparaq üzə çıxarıb. Həmin siyahını oxucuların nəzərinə
çatdırırıq:
1.
Molla Mustafa Şeyxzadə
(Şabalıd kəndi).
2.
Bəhram bəy Nəbibəyov
(Şəki rayon hərbi komis-
sarlığının səfərbərlik şöbəsinin keçmiş rəisi).
3.
İsmayıl Haqqı əfəndi
(Anadolu türkü) – Şəki-
Zaqatala mahalı RXTŞ-nin müfəttişi.
4.
Mustafa Əlicanbəyov
– Tiflisdə həbs olunub.
Dostları ilə paylaş: |