Qarşımda kölgə tək çox alçalırsan.
Mən qəzəl deməyi edəndə peşə,
О da zumasım çalar həmişə.
Mən hər gün düzəndə xoş qəsidələr,
О da quraşdınr boş qəlidələr.
Hədərən-pədərən dilinə bax bir,
Yenə də nəzm ilə hekayə deyir.
Mən yaxşı qalıbda sikkə vururam,
О da, döyəşdəyir, qəlp çıxır müdam.
Meymun da yamsılar, bu deyil hünər,
Bulanlıq suda da ulduz görünər.
Gözlər işıqlamr hər əsərimdən,
Lakin о incikdir kölgələrimdən.
Bəllidir, insam kölgə yamsılar,
Kölgədən də betər kölgələrim var.
Yamsılar, yamsılar utanmaz bir az,
Çünki gözü görməz, üzü utanmaz.
Kölgəsi olmayan peyğəmbər belə
Təqib edilmişdirbu kölgələrlə.
Mühit dənizində pakdırsa sular,
Itin seliyindən пэ qorxusu var.
San qulaqlan düşündükcə mən
Coşub qızıramsa bəzən hirsimdən,
Sahili yusam da,
sanki bir dəniz,
Bunu acığımdan zənn etməyiniz.
Çıraq tək aldığım sərt bir zərbədən
Şam tək gülümsəyib sönürəm bəzən,
Mən ki, ayna kimi dəmir deyiləm56,
Ürəyi daşlara olmaram həmdəm.
Xəzinə qazsam da, bir kişiyəm mən,
Düşmən can çəkişir mənim dərdimdən.
Sənətimi danan bir də sağalmaz,
Çarşənbə cinlisi ağıllı olmaz57.
Qapımın oğrusu haqq əvəzinə
Mənim qeybətimi damşıryenə.
Evin sahibini görən oğralar
Haray qopardaraq deyir: "Oğra var".
48
Ona quyu qazdı öz qardaşlan.
İsa ki, insanlıq elmində təkdi,
Hər bir yəhudidən cəfalar çəkdi.
Əhməd ki, rəhbəri oldu ərəbin
Gördü cəfasım Əbüləhəbin60
Əzəldən dünyamn bir qaydası var:
Bal tutan barmağı anlar sancar.
Dostları ilə paylaş: