27
milə əks etdirirdi. 1923-cü il MM-i Azərbaycan Respublikasında yeni sovet sosialist quruluşunun iqtisadi əsas-
larını möhkəmləndirirdi.
Azərbaycan Respublikasının sayca ikinci MM-i Azərbaycan SSR Ali Soveti tərəfindən 1964-cü il sentyabrın
11-də qəbul edilmiş, 1965-ci ilin martın 1-dən qüvvəyə minmişdir. Bu Məcəllə sovet mülki qanunvericiliyinin
ikinci məcəllələşdirilməsi zamanı (1961-64-cü illər) qəbul olunmuşdu. O, əmrə əsaslanan komanda (sovet) iqti-
sadiyyatı şəraitində meydana gəlmişdi. Buna görə də həmin məcəllədə o dövrkü cəmiyyətin dövlət mülkiyyəti
inhisarı, planlı iqtisadiyyat, inzibati-amirlik metodları, mərkəzləşdirilmiş təsərrüfat idarəçiliyi və digər xüsusiy-
yətləri ifadə olunmuşdu.
90-cı illərin əvvəllərindən başlayaraq ölkəmizdə komanda (sovet) iqtisadiyyatının əvəzinə bazar iqtisadiyyatı
yaranmaüa başladı. Daim təkrar olunan alqı-satqı aktlarının və mübadilə prosesində sosial-iqtisadi münasibətlə-
rin məcmusu olan bazarın əsası qoyuldu. Bazar prinsipləri əsasında təşəkkül tapan və bazar qanunlarına uyüun
olaraq inkişaf edən iqtisadiyyatın yaranması prosesi başladı. Şübhəsiz ki, köhnə 1964-cü il MM-i formalaşmaq-
da olan bazar iqtisadiyyatının inkişaf edən tələbatına cavab verə bilməzdi. Bazar iqtisadiyyatı özünün
qanunvericilik qaydasında rəsmiləşdirilməsini tələb edirdi. Bunu nəzərə alaraq ölkənin ali qanunverici orqanı
olan Milli Məclis yeni Mülki Məcəllə qəbul etdi.
Yeni MM-in əsas məqsədi əmlak dövriyyəsinin sərbəstliyini təmin etməkdən ibarətdir. Özü də əmlak döv-
riyyəsi iştirakçılarının hüquq bərabərliyi əsasında və üçüncü şəxslərin hüquqlarına xələl gətirmədən. Onun əsas
və başlıca vəzifəsi (funksiyası) isə bazar təsərrüfatı şəraitində ölkə ərazisində mülki hüquq subyektlərinin əm-
lak və şəxsi qeyri-əmlak münasibətlərini tənzimləməkdən (tənzimləyici funksiya), onların hüquq və qanuni
mənafelərini müdafiə etməkdən, fiziki şəxslərin şərəfini, ləyaqətini, işgözar nüfuzunu qorumaqdan (qoruyucu
funksiya) ibarətdir. O, demək olar ki, mülki hüququn predmetinə daxil olan bütün münasibətlərin tənzimlənmə-
sinə yönələn nisbətən vacib və prinsipial əhəmiyyətli müddəaları təsbit edir.
Mülki Məcəllənin əsas vəzifələrindən biri sahibkarlıq fəaliyyətini dəstəkləməkdən ibarətdir. Burada sahib-
karlıq fəaliyyətinə anlayış verilir, bu sahədə münasibətlərin tənzimlənməsinə həsr olunan bir sıra normalar ifadə
edilir. O, azad sahibkarlıq fəaliyyətinin inkişafını təmin etmək məqsədi güdür.
Qeyd etdik ki, MM mülki qanunvericilik sistemində mərkəzi və xüsusi yer tutur. O, mülki qanunvericiliyin
özək, təməl və bünövrə aktıdır. Ona görə ki, burada əmlak (mülki) dövriyyəsi üçün normativ bazanın əsası qo-
yulmuşdur. MM Konstitusiya qanunları istisna olmaqla, bütün digər qanunlara (yəni adi, cari qanunlara) müna-
sibətdə «bərabərlər arasında birinci» yer tutur. Bu, o deməkdir ki, məjəllə mülki qanunlar arasında ən yüksək
hüquqi qüvvəyə malikdir. Özündə mülki hüquq normaları ifadə edən bütün qanunlar, o cümlədən mülki yönüm-
lü qanunlar (mülki qanunlar) MM-ə uyüun gəlməli və ona zidd olmamalıdır. Əgər MM-də və mülki qanunlarda
ifadə olunan normalar arasında ziddiyyət (kolliziya) yaranarsa, onda hüquqtətbiqetmə orqanı MM normalarına
üstünlük verir, yəni müvafiq hüquqi məsələni həll etmək üçün bu normalardan istifadə edir.
Yeni Mülki Məcəllə özünün daxili strukturuna malikdir. Onun strukturu müəyyən dərəcədə mülki hüququn
obyektiv olaraq müvcud olan sisteminə əsaslanır. Bununla belə, mülki hüququn sistemi ilə MM-in sistemi
(strukturu) üst-üstə düşmür. ×ox vaxt MM-in sistemi eyni zamanda mülki hüququn sistemi kimi nəzərdə tu-
tulur. Lakin onları bir-biri ilə qarışdırmaq olmaz. Həmin anlayışlar üst-üstə düşmür. Mülki hüququn sistemi
obyektiv xarakter daş
ıyır.
Mülki Mə
cə
llə
nin sistemi isə
qanunvericinin (hüquqyaratma orqanının) iradə
-
si və
mülahizə
lə
rinə
ə
saslanır. Burada subyektiv amil başlıca rol oynayır. Mülki hüququn sistemi, ikinci, Mül-
ki Məcəllənin sisteminə nisbətən daha əhatəlidir. Məsələn, əqli mülkiyyət hüququ yarımsahə kimi mülki hüqu-
qun sisteminə daxildir. MM-in sistemində isə əqli mülkiyyət hüququ nəzərdə tutulmur. Ümumiyyətlə, MM-in
sistemi mülki hüququn bəzi institutları barədə müddəaları əhatə etmir.
Bəzi hüquq sistemlərində Mülki Məcəllə yoxdur. Məsələn, Ingiltərədə yazılı hüquq olsa da, burada Mülki
Məcəllə müvcud deyil. Lakin bu, o demək deyildir ki, mülki hüququn sistemi də yoxdur.
Mülki Mə
cə
llə
nin sistemi dedikdə
, mülki-hüquqi normativ materialın orada yerləş
dirilmə
sinin daxili
sistemi baş
a düş
ülür.
Mülki hüquq kimi o da iki hissədən ibarətdir: ümumi hissədən; xüsusi hissədən.
Ümumi hissə
də qanunverici nisbətən ümumi xarakter daşıyan, mülki hüquq normalarının inkişafı və tətbiqi
təcrübəsi üçün son dərəcə prinsipial əhəmiyyətə malik olan müddəalar təsbit etmişdir. Burada Mülki Məcəllə-
nin xüsusi hissəsi üçün mühüm rol oynayan hüquqi göstərişlər cəmlənmişdir. Yeri gəlmişkən, qeyd edək ki,
ümumi hissəni ilk dəfə olaraq 1896-cı il tarixli Almaniya Mülki Qanunnaməsi nəzərdə tutmuşdu. Bundan sonra
bir çox dövlətlər alman modelinə uyüun olaraq öz mülki məcəllələrində ümumi hissə ayırdı və fərqləndirdi.
Braziliya, Yunanıstan, keçmiş sovet respublikalarının, Polşa və ×exoslovakiyanın mülki məcəllələrində ümumi
hissəyə rast gəlmək mümkündür. Azərbaycan Respublikasının yeni MM-i bu ənənəyə uyüun olaraq öz siste-
mində ümumi hissə adlı struktur bölməsi nəzərdə tutur.
Ümumi hissədə mülki qanunvericiliyin vəzifə və məqsədləri, mülki qanunvericiliklə tənzim olunan ictimai