111
22
Ti-
28
Ni 0.02 0.006 0.033 0.28
26
Fe 0.15* 0.05 0.06
0.14
Qeyd: *-la işarə olunmuş verilənlər, ener$isi 1-20 MeV/nuklon olan
zərrəciklər, qalan rəqəmlər ener$isi ≥40 MeV/nuklon olan zərrəciklər
üçündür. cədvəldəki rəqəmlərin dəqiqliyi 10-50% arasında dəyişir. Oksigen
kimyəvi tərkibi 1 götürülmüşdür. Sual işarəsi naməlum qiymətləri göstərir.
cədvəl 6.3.2.
Ener$isi ε ≥ 2,5 QeV/nuklon olan bəzi kosmik şüaların
nisbi tərkibi və bəzi xarakteristikaları.
Qrup
Qrupa
daxil
olan
zərrəcik
lər
Nüvə
yükü
Orta
atom
kütlə
ədədi
a.k.v.
İntensivlik
, zərrəciyin
sayı,(m
⋅s⋅sr)
Hər 10 min
protona
düşən
zərrəcikləri
n sayı
Qalaktika
və
ulduzlarda
orta
hesabla
p
Proton
lar
1 1 1300 10000 10000
-
zərrəcik
nüvələri
Heliu
m
2 4 94 720 1600
L
Yüngü
l
nüvələ
r
3-5 10
2.0
15
10
-4
M
Orta
nüvələ
r
6-9 14
6.7
52
14
H
Ağır
10
31 2.0 15
6
112
nüvələ
r
VH
Çox
ağır
nüvələ
r
20
51 0.5 4
0.06
SH
Ən
ağır
nüvələ
r
>
30
100 ~10
-4
~10
-3
e
Elektr
on-lar
1
1/183
6
13 100 10000
(6.3.2)
[zərrəcik/(sm
2
s MeV)], bu kəmiyyət 1 MeV intervala düşən
zərrəciklərin sayının
ε
k
ener$isindən asılılığını ifadə edir.
Diferensial spektr inteqral spektrə nisbətən kosmik şüaların ener$i
spektrində daha incə detalları aşkar etməyə imkan verir. Məsələn,
2.3.1-ci şəkildəYer yaxınlığında ener$isi 10
6
–dan 3
⋅10
11
eV arasında
müşahidə olunan kosmik şüaların diferensial spektri göstərilir.
Göstərilən intervalda müşahidə olunan kosmik şüalar Günəş
aktivliyinin təsirinə məruz qalır, ona görə ener$isi 10
6
–dan 3
⋅10
11
eV
intervalında olan şüaların öyrənilməsi kosmik şüaların ulduzlararası
mühitdən planetlərarası maqnit sahəsinin təsiri ilə planetlərarası
mühitə daxil olması məsələlərini öyrənməyə imkan verir.
113
Atmosferdən və maqnitosferdən kənar kosmik şüaların
müşahidəsinə qədər ener$isi
ε
k
≤
10
9
eV olan
kosmik şüaların
diferensial spektri aydın hesab olunurdu: Yer yaxınlığında spektr
Şəkil 6.3.1. Yer orbiti yaxınlığında kosmik şüaların planetlərarası
diferensial paylanma spektri. 1-protonlar; 2 -
α zərrəciklər, 3 –Günəş
alışmasının protonları. Müqayisə üçün 4 və 5 əyriləri ilə, uyğun
olaraq, protonların və
α-zərrəciklərin Günəş küləyində olan spektri
verilir.
114
ε
k
≈
400 MeV/nuklon intervalında maksimuma malikdir,
ulduzlararası mühitdə modullaşmamış spektr üstlü funksiya
formasındadır. Planetlərarası mühitdə kiçik ener$ili Qalaktika
mənşəli kosmik şüalanma olmamalıdır. Lakin gözlənilmədən kosmik
şüaların birbaşa ölçülməsi göstərdi ki, təxminən
ε
k
≈
30 MeV və
ondan aşağı ener$ilərdə kosmik şüalanmanın intensivliyi yenə artır,
spektrdə xarakterik əyilmə aşkar olunur. Çox ehtimal ki, bu əyilmə
kosmik şüaların
ε
k
≈
10
7
-10
8
eV intervalında güclü modulyasiyasının
nəticəsidir. Çünki bu halda planetlərarası maqnit sahəsinin qeyri
bircinsliyi nəticəsində zərrəciklərin effektiv səpilməsi çox yüksəkdir.
Ener$isi
ε
к
≥ 3
⋅10
9
eV olan kosmik şüaların spektri artıq
modulyasiyaya məruz qalmır və
ε
k
≈
3
⋅10
15
eV-ə qədər
meyl
γ ≈ 2.7
olur. Bu nöqtədə spektr əyilməyə məruz qalır və tərtib
γ = 3.2-3.3- ə
qədər artır. Bu zaman kosmik şüaların tərkibində ağır nüvələrin
artması müşahidə olunur. Lakin hələlik bu intervalda kosmik şüaların
tərkibi haqqında məlumat çox azdır. Ener$isi
ε
k
>
10
19
- 10
20
eV olan
zərrəciklər
üçün spektr kəskin kəsilir, çünki zərrəciklər
qalaktikalararası mühitə gedir və mikrodalğalı fon şüalanmasının
fotonları ilə qarşılıqlı təsirdə olur.
İfratyüksək ener$ili zərrəciklər seli çox kiçikdir. Məsələn, 10 km
2
sahədə ener$isi
ε
к
≈
10
20
eV olan cəmi bir zərrəcik olur. Ener$isi
ε
к
≈
10
11
-10
15
eV olan zərrəciklər üçün 0.1% dəqiqliklə yüksək
izotropluq müşahidə olunur. Daha yüksək ener$ilərdə anizotropluq
artır və
ε
k
≈
10
19
-10
20
eV intervalında bir neçə faizə çatır. 0.1% -li
anizotropluğun 19 saat ulduz vaxtına uyğun maksimumu kosmik