Azərbaycan Tarixi
121
məsləhəti ilə bəzi
mülahizələri nəzərə alaraq, Yusifi zindandan
çıxartdı və bütün Azərbaycana hakim təyin etdi. O, bu dəfə
Xilafət xəzinəsinə ildə 500 min dinar vergi ödəməli idi.
Bu hadisələrdən sonra Xilafətə qarşı üsyanlar baş verdi.
Qərimətlərin xəlifəyə qarşı üsyanı daha təhlükəli idi. Xəlifə
qərimətlərə qarşı göndərdiyi orduya bacarıqlı sərkərdə Yusifi
baş komandan təyin etdi. 927-ci il dekabrın 27-də Kufə şəhəri
yaxınlığında Xilafət ordusu ilə üsyançılar arasında baş verən
döyüşdə sərkərdə Yusif yaralandı, əsir düşdü və öldürüldü.
Bacarıqlı sərkərdə olan Yusif həm də çevik siyasəti idi.
Sacilər sülaləsinin nümayəndələri arasında ən nüfuzlu hökmdar
olan Yusif Sacilər dövlətini 24 il idarə etmişdi. Onun dövründə
Sacilər dövləti istiqlaliyyət qazandı, Azərbaycanda mərkəzləş-
dirilmiş dövlət yarandı. Son nəticədə ölkədə təsərüfat həyatı
canlandı, şəhərlərdə sənətkarlığın, ticarətin və mədəniyyətin in-
kişafına əlverişli zəmin yarandı. Onun maliyyə və vergi siyasəti
ölkənin iqtisadiyyatının dirçəlməsinə, əhalinin artmasına təkan
verdi.
Yusifin ölümündən sonra
hakimiyyət əldən-ələ keçdi,
Azərbaycan yenidən müharibələr meydanına çevrildi. Nəhayət
hakimiyyətdə Sacilər sülaləsini Salarilər sülaləsi əvəz etdi.
9.3. Salarilər dövləti. X əsr Azərbaycanın siyasi tarixin-
də mövcud müstəqil feodal dövlətlərin möhkəmlənməsi və ye-
nilərinin yaranması dövrü olub. Azərbaycanda hakimlik edən
sülalələr müsəlmanların mənəvi siyasi başçısı ərəb xəlifələrinə
zahiri tabeliklərini saxlayır, lakin bir çox hallarda, Yusif Sac ki-
mi, siyasi hakimiyyəti də ələ keçirirdilər.
Sacilər sülaləsini əvəz edən Salarilər sülaləsi mənşəcə
Deyləmdən idilər. Salarilərin ilk
nümayəndəsi Deyləm hakimi
Mərzban ibn Məhəmməd ibn Müsafir olmuşdur. Mərzban
Azərbaycana gəlməmişdən öncə hələ Deyləmdə olarkən, qar-
daşı Vəhsudah ilə birlikdə atasına qarşı çıxaraq, vilayətin əsas
qalaları Tarom və Şümiranı ələ keçirmişdi. 942-ci ildə Mərzban
Sacilərin son nümayəndəsi Deysəmin maliyyə işləri üzrə vəziri
Qəzənfər Rəcəbli
122
Əli ibn Cəfərin təhriki ilə Azərbaycana hücum edir. Döyüş
zamanı Deysəmin əskərlərinin bir qismi, əsasən deyləmlilər və
kürdlər Mərzbanın tərəfinə keçirlər və Deysəm məğlub olur.
Deysəmin ordusunu darmarağın
edən Mərzban Azərbay-
canda hakimiyyəti ələ keçirir. Ərdəbili tutmaqla Azərbaycanın
tam hüquqlu hökmdarına çevrilən Mərzban ibn Məhəmməd Sa-
larilər sülaləsinin hakimiyyətinin əsasını qoyur. Onun hakimiy-
yət başında olduğu illər Salarilər dövlətinin çiçəklənməsi dövrü
kimi səciyyələndirilir. Salarilərin bu dövrdəki dövlət sərhədləri
Sacilər dövlətinin ən yüksək inkişaf dövrü hüdudları ilə üst-üstə
düşürdü. Beləliklə, Salarilər dövlətinin ərazisi şimallı-cənublu
bütün Azərbaycanı əhatə edərək, şimalda Dərbəndə çatdı. Sala-
rilər dövlətinin də paytaxtı Ərdəbil şəhəri idi.
Mərzbanın hakimiyyətinin başlanğıcında Salarilər döv-
lətinin şimal torpaqları rusların basqısına məruz qaldı. 944-cü
ildə ruslar Xəzər dənizindən Kür çayının mənsəbi ilə gəmilərlə
hərəkət edərək Bərdəyə qədər gəlib çatdılar. Mərzban 5 min
nəfərlik qoşunla qənşərimə çaöda, lakin məğlub oldu.
Ruslar
Bərdə şəhərinin alıb qarət etdilər və əhaliyə divan tutdular.
Mərziban 30 min nəfərlik qoşunla yenidən hərəkət edərək
Bərdəni mühasirəyə aldı. Ruslar ciddi müqavimət göstərdilər və
şəhəri tərk etmədilər. Elə bu zaman Azərbaycanın cənub tor-
paqları Mosul əmirinin qoşunlarının hücumlarına məruz qaldı.
Mərzban qoşununun bir hissəsini Bərdənin mühasirəsində sax-
ladı. Qoşunun qalan hissəsi ilə cənuba Mosul əmirinin qoşunla-
rının çatdığı Salmas şəhərinə doğru hərəkət etdi. Tərəflər ara-
sında döyüş baş verdi. Lakin yağmağa başlayan qar bədəvi
ərəblərdən təşkil edilmiş Mosul qoşunlarının geri çəkilməsinə
səbəb oldu. Məhz bu vaxt Bağdad
üzərinə hücum etmək qəra-
rına gəlmiş Mosul əmiri öz sərkərdələrini tabeliklərində olan
qoşunla geri çağırdı. Bu zaman rus qoşununda başlanan kəskin
epidemiya və Salari qoşunlarının aramsız həmlələri rusları Bər-
dənin tərk etməyə məcbur etdi. Onlar qarət etdikləri qəniməti
gəmilərinə yükləyib Xəzərə çıxdılar və öz ölkələrinə tərəf
Azərbaycan Tarixi
123
üzdülər. Bərdəni mühasirəyə almış Salari qoşunları o qədər zəif
idi ki, rusların çıxıb getməsinə mane ola bilmədilər. Mərzban
ibn Məhəmməd Bərdəyə qayıdanda ruslar artıq Bərdə və onun
ətrafını tərk etmişdilər.
Mərzban ibn Məhəmməd dövlətinin cənub-şərq
sərhədlərini möhkəmlətmək məqsədilə İsfahan və Həmədan
üzərinə yürüş edir. Lakin 949-cu
ildə Qəzvin şəhəi
yaxınlığındakı döyüşdə Həmədan və İsfahanın hakimi
Ruknəddin tərəfindən məğlubiyyətə uğradılır. Mərzban özü və
sərkərdələri əsir alınıb Samiran qalasına göndərilirlər.
Ərdəbildə hakimiyyəti Mərzbanın atası Məhəmməd ibn
Müsafir ələ alır. Lakin Məhəmməd həddən artıq özbaşınalıq
etdiyinə görə qoşun üsyan qaldırır, onu həbs edir.
Mərzban üzərində qələbə çalmış Ruknəddin öz
sərkərdələrindən Məhəmməd ibn Əbdurrəzzaqı Azərbaycana
hakim təyin edir.
Hadisələrin belə inkişafından narahat olan Mərzbanın
qardaşı Vəhsudan Məhəmməd ibn Əbdurrəzzağa qarşı çıxmaq
üçün hələ də Tavron qalasında yaşayan sacilərin devrilmiş
hökmdarı Deysəmi Azərbaycana dəvət edir. Vəhsudanın təklifi
ilə geri qayıdan Deysən Sac Varsana gəlir. O, bütün xəzinəsini
vəziri ibn Mahmuda etibar edib onu Muğana göndərir ki,
hadisələrin nəticəsini gözləsin, özü isə Məhəmməd ibn
Əbdürrəzaq ilə müharibəyə hazırlaşır.
Ibn Mahmud xəyanət
yolu seçərək Ərdəbilə gəlir və Məhəmməd ibn Əbdürrəzaqın
tərəfinə keçir. Bu hadisə Deysəm ilə Məhəmməd ibn
Əbdürrəzzaqın arasındakı döyüşün taleyini ikincinin xeyrinə
həll edir. Nəticədə Azərbaycan iki yerə bölünür. Məhəmməd
ibn Əbdürrəzzaq Ərdəbildə hakim qalır, Deysəm Sac isə
yenidən hakimyyətə qayıdır və Varsamda hakim olur.
953-cü ildə hələ də Samiranda saxlanan Mərzban ibn
Məhəmməd həbsdən qaça bilir. O, Ərdəbilə gələrək
Azərbaycanda öz hakimiyyətini bərpa edir. 957-ci ildə Salari
hökmdarı Mərzban ibn Məhəmməd vəfat edir. Mərzbanın
Qəzənfər Rəcəbli
124
vəfatından sonra onun oğlanları ilə qardaşı Vəhsudan arasında
taxt-tac üstündə mübarizə kəskinləşir.
X əsrin 70-ci illərində saray çəkişmələri və feodalların
müstəqilik uğrunda mübarizəsi ona gətirib çıxartdı ki, hələ
əsrin 50-ci illərində Salarilərə 50 min dinar vergi verən
Əbdülheycə ibn Rəvvad, artıq 981-ci ildə Salari hökmdarı
İbrahimə qarşı mübarizəyə başladı.
Salarilərin əlində qalan az-
çox torpaqlar 983-cü ildən sonra Qoxtan vilayətinin əmiri Əbu
Dulət tərəfindən tutuldu. Nəhayət 988-ci ildə Rəvvadi hakimi
Əbdülheycə bu torpaqları Əbu Dulətdən alaraq, Rəvvadilər
dövlətinə qatdı.
Beləliklə, Salatilər dövləti süqut etdi. Təqribən 40 il
mövcud olmuş bu dövlət Sacilər dövləti kimi Azərbaycan
tarixində özünə layiq yer tutur.
9.4. Rəvvadilər dövləti. Azərbaycanın orta əsrlər müs-
təqil feodal dövlətlərindən biri də Rəvvadilər dövləti olmuşdur.
Əslində Rəvvadilər dövləti yeni dövlət deyil, Sacilər və
Salarilər dövlətinin davamıdır.
Sadəcə olaraq hakimiyyətdə
sülalələr dəyişmişdir; Sacilər sülaləsini Salarilər sülaləsi, onu
da Rəvvadilər sülaləsi əvəz etmişdir. Rəvvadilər sülaləsinin
hakimiyyəti 981-ci ildən 1065-ci ilə qədər davam etmişdir.
Rəvvadilər dövlətinin paytaxtı Təbriz şəhəri olmuşdur.
Rəvvadilər sülaləsinin əcdadları ərəb mənşəli olub ilk də-
fə Azərbaycana VIII əsrin sonlarında Yəməndən gəlmişlər. O
vaxt Azərbaycan canişini olan Yəzid ibn Xaqin xəlifənin sərən-
camı ilə Yəməndən köçüb gəlmiş bəzd qəbiləsinin nümayəndə-
si Rəvvad ibn əl-Məsnanı qohum-əqrəbası ilə birlikdə Təbriz
kəndində məskunlaşdırılmış və Təbrizdən Bəzdə qədər olan bü-
tün torpaqları ona vermişdi. Rəvvadın oğlanlarından əl-Vəcnə,
Məhəmməd, Yəhya və Əbülhecaycənin adları tarixdə məlum-
dur. Rəvvaddan sonra onun mülklərini əl-Vəcnə idarə etmişdir.
O, Təbrizi abadlaşdırmış, onun qala hasarını tikdirmiş və onu
şəhərə çevirmişdir.