Banuya söyl di irin: "Cahangir!
Könlüm sabah ova çıxmaq ist yir.
Lütf edib göst rin icaz nizi,
Buyurun, sabahlıq minim bdizi.
Dola ım belind çölü, ç m ni,
Burda gör rsiniz siz ax am m ni."
M hin Banu dedi: "Ey göz l af t,
G l atı ist m , yüz mülk t l b et!
Çünki qaça andır yaman bu bdiz,
Cilovunu yı maq olmayır h rgiz.
Qorxuram sür td n v h rar td n
At su altında co ar ged rk n.
g r onu minm k i tiyaqın var,
Gec Aydan ziz deyil, al apar!
Ba ına p hl van yüy ni keçir.
Sürüb öz altında öyr t onu bir".
Gül üzlünün üzü açıldı gült k,
Banuya ba ydi yeri öp r k.
R N N OVA GETM S V ORADAN
M DA N QAÇMASI
El ki, bir s h r Çin x zn darı
Z r qıfılla örtdü göy qapıları,
O Çin n q i çıxdı sandıqdan çöl ,
Yola hazırla dı ad, gül -gül .
Qullu unda durdu Çin göz ll ri,
S rvt k ayaq üst , ba lı k m ri.
Onlarla g ldikd irin üz-üz ,
Ya lı dil tök r k ba ladı söz :
"Bismillah, edir m çöll r xüram,
B lk tor quraram, bir qu tutaram."
Örp yi ba ından açdı göz ll r,
Paltar geyindil r bir ba qa t h r.
Papaq qoyub göz l o lanlar sayaq,
Qızlar geyindil r sı allanaraq.
Bel ad t vardı, ova ged nl r
O lan paltarında ged rdi yeks r.
irin dövr sind halqa vurdular,
Atların belin bir oturdular.
Saray h y tind n çıxdılar çox ad,
H yat suyu içmi Xızrt k azad.
Çöld atlarını sürüb getdil r.
Da lardan a dılar, çöl yetdil r.
Sonra at s yirdib, cıdır qurdular,
Cilovu buraxıb atı vurdular.
bdiz belind ydi qo un sındıran,
Özü miniciydi, atı qaça an.
At qızı dı, onun d yi di halı,
K nizl r irind n dü dü aralı.
Dedil r: y qin at cilov aparır,
Bilm dil r könül bir ov aparır.
Kölg t k ardınca yüyürdül r çox,
Gördül r tozundan bel s r yox.
Axtardılar gec yarıya q d r,
Ümid qalmayanda geri döndül r.
ahlarından ayrı dü dükl rind n
Yor undu hamısı geri dön rk n.
Banu sarayına ulduz karvanı
Aysız geri döndü ax am zamanı.
Ba larını yib m yus durdular,
Yanıqlı bir dill dedil r n var.
N oyun çıxartdı, f l y bir bax!
Tale onu bizd n salmı dır iraq.
El ki, Banu bu x b ri aldı,
Köhn d rd-q mini yadına saldı.
T xtd n dü dü yer çox q mli-q mli,
Ba ı torpaqlarda, gözl ri n mli.
Q mind n ba ını o qucaqladı,
Tökdü göz ya ını, yaman a ladı.
Yadından bir an da çıxmırdı irin,
Qövr etdi yarası qarda d rdinin,
Gözü ya lı dedi: "Hey, naz nin, hey!..
B d n z r xar olsun, n dir bu giley?
Gül idin, budaqdan ayırdı yell r,
Hansı kola saldı, s nd n yox x b r.
Noldu k sdin bizd n öz ülf tini?
Kiml r ba ladın m h bb tini?
Ahu kimi, söyl , bird n, ey nigar,
Hansı bir aslana s n oldun ikar?
Ayt k ayrı dü dün ulduzlarından,
Gün deyils n ki, yalqız olasan.
Can ba ım, s rvini kiml r apardı?
H r qolunda bir can damarım vardı.
Ay üzün kiml r nur saçır indi?
M n itirdim, kiml r tapıb sevindi?"
Gec s h r d k bel a ladı,
Q mi q m , d rdi d rd ba ladı.
Bütün hazır oldu qo un xidm t ,
Buyruq gözl y r k durdu növb t .
Lakin M hin Banu izn verm di,
Özü d getm y s y göst rm di.
Bu i i yuxuda görmü dü çoxdan,
Qolundan uçmu du bir tül k t rlan.
H sr tl baxmı dı uçan t rlana,
T rlan qonmu idi yen qoluna.
Adamlara dedi: "Onun dalınca
Ley kimi uçsaq da, bicadır, bica.
Yer deyil, göyl ri axtarsaq da biz
bdizin tozundan tapmarıq bir iz.
Uçmu qu ardınca olarmı getm k?
T l görmü ovu qovmaq n g r k?
Göy rçin ki uçdu, a lamaq olmaz,
Halaldırsa, dön r yuvaya, qalmaz.
Onun hicranına döz c y m m n,
Atının nalından od gör n c n.
O itmi x zn d n alsam bir x b r,
Yen d sevincim qayıdar, g l r.
Verib x zn dara x zn ni yen ,
Bu yolda paylaram bir çox x zin ."
Banunun sözünü qo un e itdi,
Veril n buyru a ita t etdi.
O yanda bdizin belind irin
Ölçürdü dünyanı cavan P rvizçin.
S yyar l r kimi t l sirdi o,
Gec li-gündüzlü yol k sirdi o.
Paltar geyinmi di ki il r kimi.
Düzl rd n keçirdi qoçaq r kimi.
Bir q fil dü m nd n o xof edirdi,
Yoldan qıraq, da da, çöld gedirdi.
O nazik m zacı yor undu artıq,
Üzünü örtmü dü bir az sarılıq.
S nd n bu fsan gizli qalmasın:
Bir gün cadug rlik ed n bir qadın
Yoluna tulladı güzgü v daraq,
Daraq me oldu, güzgü d bir da .
Dara ı, güzgünü tullayan arvad
Da v me kimi göst r r s bat.
Yolda yorulmu du olduqca irin,
Qonmu du üzün tozu çöll rin.
Atını o yelt k çapdı ı zaman
Arxada qalırdı toz da t k, ondan.
On dörd gün at sürüb soraq edirdi,
On dörd günlük Ayt k o yol gedirdi.
Atını bir yerd saxlamayaraq,
Sürürdü, gedirdi hey soraq-soraq.
bdiz yol gedirdi kül kd n zir k,
Yerd dolanırdı f l k dövrüt k.
Göyl r ba layanda a lıqla ülf t,
Ümidsizlik d rsi oxudu zülm t.
Ortaya bir sarı gül çıxsın dey ,
Göyün n rgizl ri girdi kölg y .
Cana bird f lik c fa ver r k,
Atını sürürdü irin yüyür k.
Gördü behi t kimi xo bir ç m nzar,
Dirilik suyut k bir çe m d var.
O parlaq çe m nin suyunu görüb,
Gedib abi-h yat zülm t girib.
irinin b d ni yor undu xeyli,
Ba dan-ba a tozdu sif ti, li.
Çe m trafını g zdi bir zaman,
On a aclıqda da yoxdu bir insan.
Atdan endi yer , atı ba ladı,
Bildi görm z onu insan övladı.
Nur çe m si g ldi, suya yana dı.
Uzaqdan göyl rin gözü qama dı.
k r paltarını Süheyl çıxartdı,
Göyün rası da f ryad qopartdı.
Mavi r ngli fit ba ladı irin,
Dostları ilə paylaş: |