Girdi suya, yandı ba rı göyl rin.
F l yin ülk ri sürm yi geydi,
Niluf rin li n srin d ydi.
O mavi hasara çul andı ından,
Nil göyd n göründü q m r sanasan.
Sincab üz rin qaqum dü nt k
Gümü b d n batdı suya gir r k.
Gülü çe m yuya, n q
ng olar!
Yox, suda gül bits , s hv etdim a kar.
Var olsun o çe m - suyu dupduru,
Gün çe m sind n safdır bülluru.
O gümü ndamı suya b z kdi,
Sulara nur s p n o ux m l kdi.
Saçlarıyla suya o bir tor atdı,
Balıq yox, ayı da k m ndl tutdu.
Mü künd n kafura salmı dı naxı ,
Kafur b d nind n dünya dad almı .
irinin q lbin dammı dı: burdan
G lib keç c kdir bir t z mehman.
Bu çe m suyundan o xalis k r
rb t düz ldirmi qonaqçün m g r?!
ATASINDAN QORXUB QAÇAN XOSROVUN
RM N G LM S
Qoca söz ustadı, h min parsixan
Bel x b r verdi fars ahlarından:
Xosrov yeti m kçün o ux canana
Gönd rdi apuru rm nistana.
Sonra gec -gündüz iztirab ç kir,
Ümidl günl ri sayırdı bir-bir.
Ay v Gün kimi hey s h r, ax am
ahın xidm tind olurdu tamam.
Xosrovun papa ı taxtı b z rk n
ah: "Ey tacım" dedi sevindiyind n.
Xosrov ahın ziz bir övladıydı,
Bu mehribanlı a dü m nl r qıydı.
Topla ıb bir yer neç hiyl g r
P rvizin adına sikk k sdil r.
Pulu gönd rdil r bir çox h r ,
c m ahı dü dü bundan x t r .
Sikk ni, qılıncı gördüyü zaman
O qoca qurd qorxdu cavan aslandan.
ah o uydurmanı el dü ünc k
Xosrov tr ncini uduzdu bi kk.
ah ist di bir ey edib b han ,
T z ahı tutub salsın zindana.
O tök n zamanda bu t dbirl ri
Q za oyunundan yoxdu x b ri.
Bilmirdi Xosrovu ba lamaq olmaz,
T z ayı tutub saxlamaq olmaz.
Q lbind do ruluq olan bir insan
Cahan tutar, onu tutmaz bir cahan.
Büzürgümid olub i d n x b rdar,
Xosrovu tez tapdı, anlatdı n var.
Dedi: "B xtin dönüb, ey qafil insan,
S n c za verm k ist yir atan.
Ba ını götürüb, yubanma, birba
Bir neç günlüy burdan uzaqla .
B lk bu odundan tüstü ç kilsin,
Ulduzunun n hsi qoy ötüb keçsin."
Xosrov baxıb gördü pis z man dir,
H r ey ölümün bir b han dir.
nb r saçlıların yanına getdi,
O ayüzlül r v siyy t etdi:
" st yir m sabah bu q mli yerd n
Bir-iki h ft lik ova çıxım m n.
Özü tovuz, atı altında qara,
Bir nar m m li qız g l rs bura,
Saxlayın, qonaqdır, m n zizdir,
Siz Aysınız, gün ona k nizdir.
Könlünü bu ya ıl saray sıxarsa,
Xızr kimi geni çöl çıxarsa,
Haraya üz tutsa, onunla gedin,
O behi t üzlüy q sr in a edin."
Q lbinin sözünü söyl yirdi o,
lhamı tanrıdan almı dı Xosrov.
Sözl rini deyib, yel kimi getdi,
Ba ında d st si evi t rk etdi.
Mindi da heyk lli atın belin ,
Üz dutdu Xosrov da rm n elin .
Q lbi qorxu, k d r, q ml rl dolu,
Bir edirdi iki m nzillik yolu.
irin çim n yerd onlar nag han
Gördül r ki, atlar yorulmu yaman.
Xosrov mr el di qullar dayansın.
Köhl nl r yeml nsin v tumarlansın.
Ayrılıb qullardan Xosrov k nara,
Getdi yava -yava o ç m nzara.
Fırlandı firuz r ngli ba çanı,
Bir çe m gördü ki, güldü h r yanı.
Orda bir tovuzt k qartal oturmu ,
Kövs r k narında qırqovul durmu .
Göy otun üstünd yava gedirdi,
Öz-özün bel fikir edirdi:
" c b olardı bu büt m nim olsa,
Ya da bu at m nim köhl nim olsa."
Bilmirdi, h m o at, h m o ux m l k
Onun sarayına bir gün g l c k.
M uq qapıya g l nd s rxo ,
A iq onu görm z, vaxtı keç r bo .
Yol üstünd dövl t durar çox zaman,
Azar yolu o gün bix b r insan.
Xosrov baxdı, nurdan gözü qama dı,
Bird n gözü orda Aya sata dı
Bir az baxdı ona, ü ndi canı,
Titr m y dü dü, üyü dü qanı,
Gördü o yerd var t z bir q m r,
Dedi: "Ayın yeri olmalı ülk r."
Ay deyil, cilv li bir ayna-gümü ,
Civ d n bir N x b ayı tökülmü .
Gül kimi göy r ngli suda oturmu ,
Göb yin mavi bir fit vurmu ,
Göy çe m y girmi o ux gül ndam.
Badam gülü içr soyulmu badam.
Su içind nec durnalar üz r,
irin d el ydi - göz l v dilb r.
B növ ni töküb bir gül üstün ,
Tez-tez darayırdı saçını yen .
irin su tökünc ba ına h r an
Aya eh dü ürdü mirvarılardan.
irinin b d ni qar kimi a dı,
ahın q lbi dolu bir i tiyaqdı.
B z n d saçları bir s hv ed r k,
Deyirdi: "H r telim yatır ilant k."
Qula ı yava ca aha deyirdi:
"Qulunam, bu sır a onun ahidi."
O qız bir x zn ydi, ilan saçları
O z ngin x zn nin bir x zn darı.
fsunçu lin dü m mi ilan
Bütün fsunçunu qırmı , sanasan.
Bostançı lind n dü mü dü açar,
Qapıları açıb çıxmı bir cüt nar.
O irin dillinin narını gör n
H sr td n çatlamı nar olur h m n.
Aya m sk n olan o göz l bulaq
Yolundan azdırmı gün i, bir bax!
Bülluru gör n ah alovlandırdı,
Ür kd n gün t k o da yanırdı.
Xosrovun göz ya ı olmu du bir çay,
Çünki su bürcünd gizl nmi di ay,
ahdan x b rsizdi o s nub r gül.
N rgizin yolunu k smi di sünbül.
Qapqara buluddan Ay çıxan zaman
irin ahzad ni gördü uzaqdan.
Qırqovul üstünd gördü hümanı,
Qayın a acında s rvi-r vanı.
ahın baxı ından utandı irin,
Titr di sulara dü mü ay t kin.
O k r tapmadı ba qa bir çar ,
Bürüdü ay üzün qara saçlara.
nb rl b z yib ayın üzünü,
Gec yl örtürdü öz gündüzünü.
Gümü b d nin qara x t vurdu,
Qara x tli gümü göz l olurdu.
O m htab üstünd Xosrovun q lbi
sirdi qızıllı civ l r kimi.
Aslan gördü, onun d yi di halı,
Dostları ilə paylaş: |