_______________Milli Kitabxana___________________
215
ATƏŞBÖCƏYI: - (Uzun bir fit çalır) Yaxşı de-
yə bilməzsinizmi o nə üçün bu qədər əlləşir? Məgər
saçlarını düzəltməyə beş-altı dəqiqə bəs eləmir?
ÜTÜ: - Yox canım siz nə danışırsınız? Məgər
Lampacıq hər adamın tayıdır ki, saçını beş – altı
dəqiqəyə düzəldə?! Bir də ki, onun əlindən başqa
bir iş gəlmir. Hə onu da bilin ki, bir azdan Qırmı-
zıgöz qonaq gələcək. Tanıyırsan qırmızıgözü! Dörd
yol ayrıcında dayanan işıqforun qırmızıgözünü
deyirəm. Bir azdan xüsusi maşında gələcək, nə
gələcək. Sən bilən Lampacıq belə bir adamın görü-
şünə tələm – tələsik hazırlaşa bilərmi?!
ATƏŞBÖCƏYI: - Mən Qırmızıgöz – zad tanı-
mıram. Lampacığı isə yuxumda görmüşəm. Görmü-
şəm ki, haradasa bir stolun üstündə qəşəng bir
Lampacıq əyləşib. Bu qız o qədər gözəldir ki, işıq
saçır. Elə yuxudan duran kimi and içdim ki,
hökmən həmin o qızı tapmalı və onunla dost olma-
lıyam.
FIRÇA: - Mən Lampacığın diş fırçasıyam.
Gecə - gündüz onun dişini sürtürəm ki, parıldasın.
Doğrudur, bir dəfə dişinin dibini bərk dişlədiyim
üçün o da məni atmaq fikrinə düşdü. Yaxşı ki,
sonra bu zarafatı eləmədim. Yoxsa yəqin ki, indi
usta Həsənin anbarında çürüyürdüm.
ÜTÜ: - Mən də onun ütüsüyəm. O parlaq pal-
tarlarını axşam – səhər ütüləyirəm ki, görənin ağlı
başından çıxsın. Bax Lampacığın sarayına gedən
yol budur. Buyurun.
_______________Milli Kitabxana___________________
216
(Atəşböcəyi gedir.)
ÜTÜ: - Ay allah, nə gözəl oğlandır. (Atəş-
böcəyi kimi baş əyir və onu yamsılayır) Mən Lam-
pacığı yuxuda görmüşəm. Görən kimi də and
içmişəm ki, onunla dost olam. Amma, ölmüş, əla
oğlandır. Bax beləsi ilə dost olmağına dəyər.
(Bu zaman səhnənin bir küncündə Siçan bəy
görünür. Onun yanında Siçan əsgərlər dayanıb.
Siçan əsgərlərin qədim əsgərləri xatırladan
geyimləri və dəmir dəbilqələri var. Ütü onları
görüb bərkdən qışqırır)
ÜTÜ: – Siz kimsiniz belə?
(Siçan bəy bir qədər qorxub geri çəkilir.
Şlyapasını çıxarıb baş əyir. Arxada o biri Siçanlar
ciyildəşir.)
SIÇAN bəy: - Mən Siçanlar sərkərdəsi Uzun-
quyruq Siçan bəyəm. Babamın uzun və yaraşıqlı
quyruğuna and içirəm ki, Lampacıqla həqiqi dost
olmağa gəlmişik.
ÜTÜ: - (Uğunub gedir) Bircə siz çatmırsınız.
Lampacığın o qədər vaxtı hardaydı ki, sənin bu
qılquyruq qoşununla dostluq edəydi. Yaxşısı budur
cəhənnəm olun!
SIÇAN bəy: - (Qoşununa tərəf çevrilir) –
Cəhənnəm olmağa hazırlaş.
(Siçanlar əsgəri qaydaya düzülür.) Cəhənnəm
olmağa başla! Bir, iki, bir, iki. (Onlar gəldikləri
kimi də gedirlər)
_______________Milli Kitabxana___________________
217
ÜTÜ: - Təcili bir elan yazıb asmaq lazımdır.
“Siçanların bu evə girməsi qadağandır!” Yoxsa hər
yoldan ötən Lampacıqla dost olmaq xəyalına düşür.
(Sonra Siçan bəyi yamsılayır: Cəhənnəm olmağa
hazırlaş: Bir iki, bir, iki! Beləcə də səhnədən çıxır)
(Pərdə açılır. Səhnənin ortasından Çilçıraq
asılıb).
(Çıraq nənə insan şəklində deyil. Arxadan
aktrisa mikrofonla onun sözlərini deyir. Səs
yüksəldici Çilçırağın içində yerləşdirildiyi üçün
tamaşaçıya elə gəlir ki, danışan Çıraq nənədir.)
ÇIRAQ nənə: - Ay bala, bu güzgüdə özünə
baxmaqdan yorulmadın? Adam gündə güzgüyə nə
qədər baxar?!
LAMPACIQ: - Nənəcan zəhmət olmasa deyin
görüm mənim saçlarım qaydasındadır? Düz yeddi
saat iyirmi bir dəqiqə, on iki saniyə onun üstündə
əlləşmişəm.
ÇIRAQ nənə: - (Rişxəndlə) Dünyada heç kəsin
belə saçı ola bilməz. Amma mən bilən saçının
ortasındakı tüklərdən biri mində bir millimetr sağa
əyilib. Amma bunun elə bir ziyanı yoxdur.
LAMPACIQ: - Necə, necə? Mində bir mil-
limetr sağa əyilib? Bu ki, biabırçılıqdır! Mən bu
pırtlaşıq saçla camaat arasına çıxa bilərəmmi?
Saçımı hökmən yenidən düzəltməliyəm.
ÇIRAQ nənə: - (Xüsusi təəccüblə): - Necə, sən
yenidən yeddi saat güzgünün qabağında qalacaq-
san?
_______________Milli Kitabxana___________________
218
LAMPACIQ: - Nənəcan, Günəşin yeganə nə-
vəsi olan mən Lampacıq da özümə fikir verməyə-
cəmsə onda daha bu işi kim görəcək?
ÇIRAQ nənə: - Axi səninlə dost olmaq üçün
gələn yazıq Atəşböcəyi gör nə vaxtdır ki, gözləyir,
görsün sən nə zaman bu vacib işindən baş açıb ona
bir söz deyəcəksən.
LAMPACIQ: - Eybi yoxdur, əgər dost olmaq
istəyirsə gözləyər.
(Lampacıq yenidən saçlarını düzəltməyə baş-
layır və birdən qışqırır.) Vay – vay qızıl sancağımı
itirdim. O mənim yeganə sancağım idi. (Əlləri ilə
saçını birtəhər saxlayıb çıraq nənəyə tərəf çevrilir)
Nənəcan zəhmət olmasa mənimlə dost olmaq
istəyən o böcəyi çağırın.
ÇIRAQ nənə: - Ay bala onun adı Atəşböcəyi-
dir. əllərinə baxmışam qabar-qabardı, deməli zəh-
mətkeş adamdı. Əgər ona layiq dost ola biləcək-
sənsə təklifini qəbul elə, yox ancaq saçlarınla əll-
əşəcəksənsə onda qoy çıxıb getsin işinin dalınca.
LAMPACIQ: - Nənəcan tez ol, onu çağır, bu
saat saçlarım dağıla bilər. Sancağım tapılmasa onu
bil ki, ürəyim partlayacaqdır.
(Lampacıq saçlarını əli ilə tutub ki, dağıl-
masın.)
ATƏŞBÖCƏYI: - (Daxil olub baş əyir) Günə-
şin ən parlaq nəvəsi Lampacığa salam və ehtiram!
LAMPACIQ: - Salam! Doğrusu hələlik danış-
mağa elə sən deyən vaxt yoxdur. Əgər mümkünsə
Dostları ilə paylaş: |