MiLLİ elyazmalari enstiTÜSÜ mahtumkulu bütün Eserleri Cilt Yayına Hazırlayan

ŞEHR-İ  İMANIM, NERDESİN?

Eyvahlar ki, neylerim ben, mihribânım, nerdesin?

İki dünya yoldaşım, şehr-i imanım, nerdesin?

Gözlerimin rûşeni, nûr-ı ‘ayn’ım, nerdesin?

Neylerim bağ ve çemeni, meh-i tabanım, nerdesin?

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

Şom feleğin zulmünden çıkmış bedenden canı, hey,

Gitti o şehr-i cennete, ayrılıp imanı, hey,

Savruldu dağlar başından, yağmurlu dumanı, hey,

Kalktı nâleden bugün, o kurutup ummanı, hey,

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

Görmedim hiç rastıma, o bakiden gül gibi yüzün,

Dedi: “görmedim çırağım”, yaş edip iki gözüm,

“Firakı! Firakı!” deyip, unutmuşum o sözün,

Verdi o zemin içre bî-ihtiyar bilip özün

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

Ayrı gidemez keklik, çölde bırakıp balasın,

Ağlar bülbül her daim, âleme yayıp nâlesin,

Ak geyiğin yavrusu çıksa elinden, neylesin,

Şom felekte yok utanç ki, koydu firkât hilesin…

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

---

58

Milleti olmasa şahlar, tahtından düşer gider,

Koysan o ateşe ağacı, kül olur, pişer gider,

Bozsan ki arı inini, dolaşır koşar gider,

Ölse gözaltında oğlak, gebesi şişer gider,

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

Topluyorlar malları bir kişiyi edip çoban,

Uykuda yatsa kişi, mallar dağılır bî-gümân,

Rastlarsa kurda bir ân, hiçbiri kalmaz emân,

Geldi başıma ey dostlar, böyle bir çetin zamân,

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

İl uluslar zâr edip, kıldı kendini hâr u zâr,

Kış faslına dönerek, gitti o mevsim-i bahar,

Bıraktı bulutlar yağmurun, halime eyleyip kahhar,

Coşturup yeryüzünü, umman gibi seller akar,

Validem, Mekke Medine’m,mihribânım, nerdesin?

Girmişim bağa revan, solmuş ki gördüm güllerim,

Ok değmeyen, damı geçip, ölmüş ki bülbüllerim,

Çıktı derya kenarından, aktı dünya sellerim,

Ağlıyor Ay‘ım Günüm, matem tutuyor illerim,

Validem, Mekke Medine’m,mihribânım, nerdesin?

Koç yiğidin elinden kaçtı bugün, gör, kılıcı,

Uzamaz, yetmez, zeminde yoktur onun ilacı,

Döktü yaprağın birden, yas tutup servi ağacı,

Dayı, akraba kardeşi zâr eylerler hem de bacı,

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

Ayrı düşüp Kâbe’den, koydum Firakı adıma,

İl ulus, hazineden düşmez bir zerre yâdıma,

---

59

Gördü eşkıya bugün el vurdu cevher zatıma,

Eridi dağların taşı, dayanmadı od‘uma,

Validem, Mekke Medine’m, mihribânım, nerdesin?

AYRILIP

Gitti gözlerimin nuru, tatlı candan ayrılıp,

Tahtım bahtım oldu vîran, cihan şahından ayrılıp,

Soldu bağımın gülü, anber reyhandan ayrılıp,

Kıldı cengi o düşmanlar, pehlivandan ayrılıp,

Gitti sabrım, takatim,  mihribândan ayrılıp.

İmdadıma hiç kim gelmez, bir aciz kul benim,

Su kadrin balık bilir, kadri bilinmez sel benim.

Zehiri canlılar yerler, zehr-i katil bal benim,

Bülbülünü aldıran o bahtı kara gül benim.

Gitti sabrım, takatim, mihribândan ayrılıp.

Ehl-i Beyt için ağlaşır, nârası arşa yetip,

Köle kıldı ben fakiri, bak, o felek bir tutup,

Millete oldu maskara, kaldım hayretler edip,

Yolladı hicran şehrine, o ecel yemin satıp,

Gitti sabrım, takatim, mihribândan ayrılıp.

Yahşi diye bel bağlarım, çıktı bahtıma yaman,

Sürdüğüm attır diye, bak, eşek olmuştur, aman,

Döktü nurunu  felek, zehri yere damlayan,

Bu halime rahmedip, ağladı şehr-i Yemen,

Gitti sabrım, takatim, mihribândan ayrılıp.

---

60

Gözlerimden uçtu ruhu, sanki bir yaz yağmuru,

Açıp baktım ikbâlime, kılmadım ben sabırı,

Tövbe ettim kara bahtım, ey Hakk, al sen ömürü,

Bakmadan işin sonuna, od’a attım ciğeri,

Gitti sabrım, takatim, mihribândan ayrılıp.

Dinlemez arzım O Hakk, bende, dostum çare yok,

Eridi canım, ciğerim, bak, sen, tende yara yok,

Verdin insana azabı, hangi felekte pare yok,

Der Firakı, ne densizlik, bu hicranda kara yok,

Gitti sabrım, takatim, mihribândan ayrılıp.