Mövlüd Süleymanlı
Yüklə 6,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Sonuncu evdən sonuncu ölü...
www.kitabxana.net – Milli Virtual Elektron Kitabxana 2016
Mövlüd Süleymanlı “And olsun, əsrə…”
çaxalın
yanına uzanırdı. Qarakəlləoğlu gözlənilmədən yapıncını çiynindən atdı, iri addımlarla itlərə sarı gəldi, firəng itinin xaltasından tutub dik qaldırdı, sallaya-sallaya gətirib maşına qoydu: -Civan kirvə, sənin bu gətirdiyin it itə dalını çevirir...belə itlə it boğuşmaz. Bizimkini də qeyrətsiz elədi. Şaqqıltıya başını
qaldırdı, maşının
üstündəki gənc ermənilər avtomat silah götürmüşdülər, biri Qarakəlləoğlunu, biri də camaatı nişan almışdı. Qarakəlləoğlu elə bayaqdan gülümsəyirdi, indi də gülə-gülə onlara tərəf getdi, Ulubabyan aradaydı: -...Çi qarelya, 15 - uzun arıq barmağını gənc ermənilərə sarı silkələyirdi, - Him hınaravor çe...!
16
Kənd onsuz da neçə gündü ayaq üstədi, avtomat silahları görüb dalğalandı, sarışın oğlanın tüfəngi hasara söykənmişdi, kimsə toxundu, qundağı yerə dəyən kimi açıldı...Bir
15 Olmaz...! (ermənicə) 16
İndi yeri deyil...(ermənicə) www.kitabxana.net – Milli Virtual Elektron Kitabxana 2016
Mövlüd Süleymanlı “And olsun, əsrə…”
anlığa bilmədilər səs hardan gəldi, yerdəki ermənilər səmt tapa bilmədikləri üçün kəndin adamlarına qarışdılar, maşının üstəkilər bağıra- bağıra avtomat silahla camaatın başı üstündən səs gələn trəfi atəşə tutdu, bir anın içində kəndin görünən üzündəki evlərin kirəmidləri, pəncərələri çilik- çilik oldu...
Günortadan keçib, axşam
üstüdü, ermənilər çıxıb getsə də qara-qorxu hələ də kəndin canındadı. -Ay kənd, ay camaat, gəlin, Saya arvad can üstədi...! Böyüklü-kiçikli hamı səsə sarı qaçdı. -Canı qurtardı yazığın... -Oğlunu çağırtdırmayaq? -Hara çağırtdıraq? Biz hardayıq ki? Haramız var bizim?! Nə bilirsən bir azdan nolacaq?! Biz harda olacağıq! Kəndin səsidi, fərqi yoxdu, kim deyir... Artıq ev yox, eşik yox, arada qalan bir özləridi, qayıdıb- dönüb bir-birilərinin üstünə www.kitabxana.net – Milli Virtual Elektron Kitabxana 2016
Mövlüd Süleymanlı “And olsun, əsrə…”
gəlirlər, daha möhkəm, daha qayım, el deyilən bir ağacdan, - el ağacından, -asılmış kimidilər, bu da onları sağ saxlayacaq, bunu hiss edirlər...Kəndin nə içi var, nə çölü, yalnız bu, bir-birini anlamaq, bir- birinə sığınmaq duyğusu qalıb, molla oxuyur, baş-başa verib dinləyirlər. -Oğlunu cağırmaq lazım deyil,
- Qarakəlləoğlu yanındakılara fikrini bildirir. - Bəlkə də bu gün Sayalı arvadı yox, kəndi dəfn edəcəyik... Arvadlar səs-səsə verib ağlaşırdılar, əslində hərə özünü, bu gün sabah atıb gedəcəkləri evlərini, yerlərini-yurdlarını ağla- yırdı. “Kəndin sonuncu evindən sonuncu ölüm...” Qaraca müəllim bayaqdan fikirləşirdi...dizinin üstündə balaca dəftərçə vardı, bu sözləri yazacaqdı, amma yas yeri olduğuna görə qələmi
çıxartmırdı. Yazıb
camaata göstərəcəkdi: “...ay camaat, bu bizim elin torpağa göndərdiyi sonuncu səfəridi, sonuncu ölənimizlə o dünyaya səfər eləyirik, oğlu da şairdi, izn verin, baş daşına bu sözləri yazaq:
www.kitabxana.net – Milli Virtual Elektron Kitabxana 2016
Mövlüd Süleymanlı “And olsun, əsrə…”
sonuncu evimizdən sonuncu ölənimizə... min rəhmət.”
İndini fikirləşən yoxdu, daha doğrusu, indinin özü yoxdu, hər nə varsa sonra var, nə olacaqsa bir saat sonra, bir an sonra olacaq, qarşıda hələ kəndin ölməyi durur, ən ağırı budu, ağlamaq da olmur...Kişilər başlarını qaldıırmır, qaldırıb nə deyəcəklər... az-çox savadı olanlar fikirləşirlər ki, gör necə qurulub, necə işlənibsə, heç kəsin əli heç yana çatmır, əlini hara atırsan boşa çıxır. -Belə şey olarmı heç, - Qarakəlləoğlu əllərini açıb stolun üstünə qoymuşdu, qaldırıb başının üstə silkələdi, - Canın sağ ola- ola evini-eşiyini qoruya bilmə...? Molla “Yasin” oxuyurdu, Qarakəlləoğlu belə deyəndə gözlərini yumdu, axıracan da açmadı. -A kişilər, budu, ölümdü da,- Qarakəlləoğlu əlini uzadıb cənazə olan otağı göstərdi, o otaqda qadınlar ağlayıb susmuşdular, Qarakəlləoğlunun səsinə başlarını qaldırıb baxdılar. - Bir gün gələcək, biz də beləcə ölə- cəyik. İndi ölək...! İndi ölmək lazımdı. Amma
Yüklə 6,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|