www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
tapı b çı xartdı qları alabəzək tuf daşı ndan...ya da
ö
zlərinin deyil, ona g
ö
rə.
-
Ures qı num
22
?
Səsə d
ö
nd
ü
m, h
ü
nd
ü
r, dolu bədənli taksi
şoferiydi, yolun o
ü
z
ü
ndən əl-qolunu
ö
lçə-
ö
lçə məni
səsləyirdi, g
ö
rd
ü
dinmirəm:
-Turki dı ğa, hara gedersan? -dedi, azərbaycanca. -
Gəl gedax.
Mən yolu ke
ç
ib ona sarı gəldim...
Yayı n ortaları olsa da,
hava sərindi, havanı n
sərin olmağı nı daha
ç
ox i
ç
imdə hiss eləyirəm,
ruhuma sərinlik
çö
k
ü
b. G
ö
y
ü
z
ü
tutquntəhərdi, bu
tutqunluq g
ü
n
ü
n əyilməsindən deyil, sərinliyindəndi,
deyə düşün
ü
rəm. Bizi araya almı ş dağlardan da ola
bilər. Papaq-papaq d
ö
rd yanı mı zı b
ü
r
ü
y
ü
blər; Dəli-
dağdı , Qa
ç
aqqı rı landı , Kəpənək
ç
i yurdudu,
Ç
ubuqlu
yaylaları dı , Ax
ç
alı dı , Ov dərəsidi. Bayaqdan
dayanı b tamaşa eləyirəm,
ö
z
ü
mdən ası lı olmadan
ü
rəyimdən yalvarı şlar ke
ç
ir, arvad yalvarı şı osa da,
ü
z
ü
dağlara pı çı ldayı ram:
“...Qabağı nı zda
ö
l
ü
m...”
Taksi s
ü
r
ü
c
ü
s
ü
məni səsləyib də susdu, bilmədim
hara getdi, necə oldu, həvəsim də yoxdu, bu
duyğuları , təbiətin bu g
ö
zəlliklərini atı b onu
22
Hara gedirsən? (ermənicə)
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
axtaram. Olması n he
ç
, hələ axşama
ç
ox var, maşı n
tapı lar...
Dağları n ətəyinəcən uzanı b gedən İ lməzli d
ü
z
ü
y
ü
z rəngə calı r,
mən havayla, yəni, g
ö
y
ü
z
ü
ylə bu c
ü
r
qaynayı b qarı şmı ş yer g
ö
rməmişəm, hardan, hansı
səmtdən baxı rsan-bax, g
ö
y
ü
z
ü
n
ü
İ lməzli d
ü
z
ü
nə
enmiş kimi g
ö
rəcəksən...Yerlə g
ö
y
ü
n arası ndasa d
ö
rd
yana qəlpə-qəlpə sancı lan adsı z rənglər oynaşı r...
Ətəklər boyu beş-altı kənd sı ralanı b, yaranı şdan
varmı ş kimi, ilğı m i
ç
ində itir, g
ö
r
ü
n
ü
r...
“- Müəllim, ordakı kəndlərdən birinə Qalağalı
deyirlər, amma elə deyil,
istədim əmbə, deyəm, necə
yazı lı r, he
ç
kəs bilmir, biri Qaraqala yazı r, biri Qala-
qala...
- hə, nə uydurmusan yenə? - Balacahunlu balaca,
d
ü
ymə g
ö
zlərini
ü
z
ü
mə zillədi...
Ü
z
ü
l
ü
b lap, elə bil suyu
s
ü
z
ü
l
ü
r. Bilirəm, bu izahlar onu lap sı ndı rı r. Yəqin,
bilir ki, d
ü
z deyirəm... Uşaqları n
ç
oxunun vecinə
deyil, kim necə istəyir, nə istəyir desin, lap ermənicə
desinlər, dərs arası
ü
st
ü
mə t
ö
k
ü
lüşüb məzələnəcəklər,
indi bic-bic baxı şı rlar. Müəllim əlindəki
ç
ubuğu
astaca-astaca elə bulayı r ki, elə bil vurmağa səmt
axtarı r. Yox,
ü
st
ü
getmiş baxı şları nı n alt qatları nda
istiqanlı lı q işarı r. – Hə, - deyir,
ç
ubuğunu oynada-
oynada. - De g
ö
rək...!
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
-Müəllim, o kəndin əsl adı Qalağayı ndı ...
-Nədi? - Balacahunlunun
ü
z
ü
balacalaşı b
ağappaq ağardı .- hardan bilirsən, bala, hardan
oxumusan, axı ?! - Belə deyib başı nı aşağı saldı
“Qalağayı n hun tayfası , vpalne vozmojno
23
”, bu
yerini rusca fikirləşdi.
Kimsə küçənin o başı ndan Apedi
ç
ağı rdı , mən
xəyaldan ayrı lı b d
ö
n
ü
b baxdı m. Papaqçı Apedin
bala
ç
a d
ü
kanı nı n qabağı na xeyli dəri yı ğmı şdı lar.
Bir neçə atlı , atları da yedəklərində, g
ö
zləyirdilər...
Ətrafı seyr eləməkdə də təmkinli olan erməni
arvadları , rayonu onlar qurub, d
ü
zənini onlar vermiş
kimi, iddialı baxı şları yla ora-bura boylanı rdı lar ki,
g
ö
rs
ü
nlər kim hardadı ...Bir baxmaqla da g
ö
rə
bilirdilər. Davranı şları , g
ö
rkəmləri elədi ki, elə bil
evləri-eşikləri yoxdu, yəni, əyin-başları nda ailə izləri
hiss olunmur . Ona g
ö
rə də evə gedənə yox, evdən
gedənə oxşayı rlar...Geyimləri şəhər geyimidi;
kənddən gələn də elə geyinib, şəhərdən gələn
də...Səsləri sərindi, axşam səslərinə bənzər dolu,
yapı şı qlı ... Kişiləri, qı zları o qədər yox, qadı nları
elə bil bir ana doğub,
ç
oxu Sevortyan Sedanı
xatı rladı r, hamı sı nı n
suyu-suyumu birdi, mərkəzi
23
Ola bilər. (rusca)