Mövlüd Süleymanlı
Yüklə 6,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual Elektron Kitabxana 2016
Mövlüd Süleymanlı “And olsun, əsrə…”
küçə boyu orda-burda g ö zə dəyən irili-xı rdalı b ü t
n kişilərdə iz qoya-qoya gedirlər, ətrafı baxmadan hiss eləyəndilər... “ Qoyun canavarı yalnı z qı rxı landa yadı ndan çı xardar, erməni arvadı da kişini kişiylə olanda”, mənim s ö
ü md ü , Sevortyan Seda üçü
n d ü zəltmişəm...hər halda Sedaya ləzzət eləmişdi. - Qoyun nə vaxt yadı nnan çı xardı r canavarı ? - tez-tez soruşardı . - Yaxşı , erməni arvadı doğrudan da elə ola bilər, bəs canavarı hardan bilirsən, ay ç oban? -
uğunub gedərdi... - Gə bura, gəl canavarı yadı mı zdan çı xardaq.” Rayonun mərkəzindən keçən yolu qaldı rı blar, ona g
ö rə də evlər aşağı da qalı b, ç oxu malağan evləridi, divarları nacan ağardı lmı ş, balaca həyətlərində, bizim dediyimiz kimi, “rus ç içəkləri” bitən rus evləri...Bax, orda Anna yaşayı rdı , biz niyə- sini bilmədən qı z Anna deyirdik. Yəqin tək yaşayı rdı , ona g ö rə. Amma yox, rayona gələnin ç oxu
onu axtarardı , basları nı ağappaq rənglənmiş çəpərdən uzadı b: - Qı z, çı x eşiyə, qı z Anna! Anna da evdən çı xı b yarı çı lpaq ç iyinlərində tel-tel ö tən sarı şı n sa ç ları yla, açı q qolları , acı q ayaqları yla nəzərlərdə əməlli-başlı bərq vura-vura
www.kitabxana.net – Milli Virtual Elektron Kitabxana 2016
Mövlüd Süleymanlı “And olsun, əsrə…”
yaxı nlaşar, kənddən-kəsəkdən gələnlərdən də g ö zəl,
daha doğrusu, incə t ü rkcə- azrbaycanca: - Ah, xanı m qı zlar, bəy oğlanlar,- deyə s ö zə başlayardı ... -Ay qı z, sən elə danı şı rsan ki, adam ö z
g ö zəl danı şa bilmirəm. Sonra da hərə ö z bağlaması ndan çı xardı b bir şey verərdi, bazara gələn də, bazardan gedən də: - G
ö t ü r, sən ki, bizim dildə belə g ö zəl danı şa bilirsən, halal xoşun olsun. “...Sağı nda t ü rk evi, solunda erməni evi, hə, siz qı rı n bir-birinizi, qı z Anna da aranı zda oturub çı lpaq ayaqları nı yellədə-yellədə yı ğdı qları nı yesin...” Bu neçə illərdə malağanlar seyrəlmişdi, evlərini satı b getmişdilər.Yeni evlər tikilmişdi, ermənilər hiss oluna-oluna artı rdı , yerli deyildilər, biri deyirdi İ randan gəlib, biri deyirdi Turandan...He ç kim he ç nə
bilmirdi, he ç akademik Ulubabyanı n, papaqçı Apedin də xəbəri yox idi. Bir də g ö r ü rd ü n, bir gecənin i ç ində hardansa beş-on ailə gəldi. He ç kəslə də qayna- yı b-qarı şmı rdı lar...Ona g ö rə də, qəribə qaşqabaq hiss olunurdu hər yerdə. Artı q küçənin bu başı ndan o başı na t ü rk sayağı bir-birini səsləyən erməni yox idi. www.kitabxana.net – Milli Virtual Elektron Kitabxana 2016
Mövlüd Süleymanlı “And olsun, əsrə…”
T
rkcə danı şmadı lar, birdən birə, hər c ü mlə başı t ü rkcə məsəl çəkib atalar s ö z ü işlətmədilər, uzaqlaşı b i ç lərinə çəkildilər, baxı şları yı ğı şdı , elə bil hamı bı - ç aq itiləyirdi. Qı z Annanı n ü z ü lap d ö nmüşd ü , başı nı pəncərədən çı xardı b: -Paşol von...! - deyirdi, kim gəldi... - Toje mne, narod naşelsa. 24
B ö y ü klərimiz olanları yox, daha ç ox olacaqları hiss eləyib: -Qarı şqa yenə qanad gətirib, ay camaat, çı xmayı n bir yana, g ö rək qanı harda t ö k ü ləcək ... O ev də malağan Vasilin evidi, aşı q Ayvazla dostluq elədiyinə g ö rə Ayvaz Vasil dedilər. Radio ustası ydı , velosipedlə kənd-kənd gəzib radio d ü zəldərdi... Ay Vsil, Ayvaz Vasil, Velsopedi saz Vasil... Bir s
ü r ü uşaq velosipedin ardı nca düşərdik. Səhərdən axşamacan məzə axtaran kənd arvadları Vasilin adı nı eşidib bayı ra qacardı : - S
ö yd ü r ü n, g ü lək.
Məzəni g ö ydə tutan malağan Vasil velosipedini at kimi şahə qaldı rı b s ö yərdi: 24
İ til burdan...! Bu da mənə millət olub. (rusca)
Yüklə 6,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|